De grotten van Taza

Rondrit door het National park.
We gaan vanuit Fes de rondrit maken door het nationaal park die in Taza begint. We rijden de provinciale weg naar Taza en daar bekijken we de Medina we kopen wat kruiden en noten en brood. Het is een prachtige route. Er staan allemaal kindjes langs de weg met melk en bamboe stukken we kopen het maar hebben geen idee wat we er mee moeten. We mogen een foto van het meisje maken en ik geef haar een stuk chocolade. Na 30km komen we bij de grot en we gaan met een gids naar beneden . Met een lamp en helm. We moeten 5oo trappen af pfff dus straks ook weer op! Onze gids heet Coca en is gek op foto’s maken. Maar ik begin hem steeds meer te knijpen we moeten door een gangetje klimmen en het wordt steeds gladder met de klei onder mijn schoenen. En de trappen worden ronde stenen en ik zie niets en ik krijg het ineens Spaans benauwd! Ik sta te bibberen en door mijn hoogtevrees sta ik te trillen op mijn benen Coca krijgt het door en probeert me toch gerust te stellen en me verder de grot in te krijgen. Hij laat de mooie stale tieten ! enz zien maar ik heb nergens meer oog voor ik heb geen controle meer over mijn benen en als we bij een bruggetje komen lees: plank over de stenen ben ik er helemaal klaar mee ik ga niet verder! Coca wil er niets van weten en haalt alles uit de kast om me er overheen te krijgen maar ik ga op mijn kont zitten op een steen en weiger verder te gaan. Chris en Coca gaan uiteindelijk verder en daar zit ik dan op een steen in een donkere grot! Ik kan alleen maar bedenken dat ik ook het hele stuk weer terug moet shit waar ben ik aan begonnen. Op de terug weg neemt Coca me bij de arm sleurt me de keien op en helpt me op weg naar de trappen. En het ergste is hij loopt op SLIPPERS! draagt mijn rugzak en de fotocamera in zijn hand. Als we bij de trappen komen ontmoeten we een Marokkaans vrouwtje met haar vader zij spreekt goed Engels en we worden uitgenodigd om bij hun te komen slapen we slaan het af want we willen de rest van het park met daglicht zien. Eenmaal boven in de buitenlucht komt de rest van de mensen die daar werken erachter wat een muts Coca mee had! Er is een Marokkaanse man die perfect Nederlands praat en ik vraag of hij wat voor me wil vertalen. Ik had bedacht dat ik mijn eerste Nijmeegse kruisje ( die ik terug had gevonden in de camper) aan Coca wou geven hij moet 2 keer per dag 6 dagen in de week deze tocht maken nou die verdient een kruisje. Ik speld het kruisje op en er wordt hem verteld dat ik daar 160 km voor heb moeten lopen ik zie hem denken!!! Maar hij is apen trots op zijn onderscheiding en we worden op de foto gezet. We wisselen foto’s uit en ze willen foto’s van Europa zien. Al met al is het donker en we blijven daar eten en slapen. Er is een geit gekocht een schatje en die gaat de pan in. Tja we kunnen gewoon geen nee zeggen en 2 uur laten zitten we met 8 man en 1 vrouw te eten. Coca blijkt de clown van het stel te zijn. Hij kan niet lezen of schrijven maar loopt wel in 14 min 3000 meter de berg omhoog en is de snelste uit de omgeving. We hebben een lol en kijken op de tv de Marokkaanse versie van idols. We rollen moe ons bed in en zijn weer een avontuur rijker.