wat een kou

We zijn nu 1 week thuis en we hebben het koud het is wel wennen. We zijn alles aan het schoonmaken en de was is bergen hoog.Onze honden leven nog balou is nu al 15 en gaat niet meer zo best maar ze is er nog. Is ze ook nog in de vijvergevallen en moet dit bijna met de dood bekopen gelukkig hebben we haar kunnen reden ik heb in haar oor gefluiterd niet dood gaan op bo ,s verjaardag.Dit heeft ze gehoord en ze is nu nog even bij ons.

10.000 km gereden.

Vrijdag 17 okt
Niet best geslapen en ik word nu ook helemaal gek van dat geschommel van die boot. Het is jammer genoeg niet echt heel helder weer . Maar het is wel heel bijzonder om zo Venetië binnen te varen het lijkt wel Madurodam wij op zo’n grote boot en al die kleine bootje om ons heen en het uitzicht op de stad echt heel bijzonder. Het duurt vrij lang voor we eindelijk de boot af kunnen want er zit een vrachtwagen klem dit is ook logisch want het is echt m.m werk. We rijden de boot af en er is niet echt controle we gaan over een pier van 5 km en voor we het weten zitten we op de tol weg. We rijden door Italiaans Tirol wat echt heel mooi is veel mooier dan ik had verwacht. Dit is ook leuk voor zomaar een weekje. Of voor als we weer via Venetië richting Turkije gaan(zijn we al thuis!)We gaan boodschappen doen en we kwijlen bij al die lekkere dingen die we zien zoveel soorten vlees en dropjes , sla en heerlijke vleeswaren en broodjes in allerlei soorten wat een luxe. We slapen in een dorpje waar ik even de naam van kwijt ben. Om een uur of negen krijgen we een gratis concert van de blaaskapel van het dorp de bankdirecteur is jarig.
Zaterdag 18 okt
Het is 4 graden als we wakker worden brrrbbbrrb nu is het echt over met de zomer. We gaan in het dorp nog even brood halen en ik koop voor Bo een gekke reep met aapjes voor haar verjaardag hebben we toch wat. We gaan pas om 11.45 rijden lekker op tijd we moeten nog 835 km. We besluiten om in Koblenz te gaan eten schnitzel! Het is een hele mooie stad. We bellen nog even met Bo en die mist ons toch wel en is blij dat we naar huis komen. We slapen op de Duitse Eck de kruising van de Rijn en de Moezel.
Zondag 19 okt.
We worden wel op tijd wakker maar we hebben niet in de gaten dat we vanaf 8.00 moeten betalen voor parkeren! We gooien wat in de meter en gaan toch nog even het stadje in dat ene uurtje maakt ook niet meer uit. We weten zeker hier komen we nog wel een keer terug want het is echt een mooie statige Duitse stad. Als we over de dan eindelijk over de grens gaan hebben we precies 10.000 kilometer op de teller staan. We eten in Nederland een broodje en zijn om 15,00 thuis. Waar we begroet worden door onze Bo en de honden hebben zoiets van oh daar zijn ze weer. Het is heel raar om weer thuis te zijn en we hebben het ook koud . We vieren vast de verjaardag van Bo en zien zo ook gelijk de rest van de Family. We hebben er weer een avontuur op zitten en we weten zeker dit was niet voor de laatste keer Turkije maar dan gaan we heen ook met een boot. Wat ik ook heel fijn vind is dat we echt een rond reis hebben gemaakt en dus nooit een zelfde weg terug moesten. Morgen moet Chris zijn vakantiedagen voor 2009 op zijn werk doorgeven!!!!!!!!!!!!!!!

geen camperdeck!

Donderdag 16okt
Chris gaat om 7 uur inchecken en komt met slecht nieuws terug we hebben een andere boot zonder camperdek ! Tuurlijk er zou eens wel wat volgens plan gaan altijd al we afhankelijk zijn van een ander dan gaat het mis. We moeten ook opschieten want we gaan eerder aan boord. Ik ben nog koffie aan het zetten voor straks. Het is ook niet duidelijk of we bij de camper mogen komen en ik pak dus maar snel een tas met spullen in. We krijgen wel een cabine met douche en wc. En we krijgen een bon om te ontbijten ter waarde van 2.50 p.p nou wat een service! We mogen wel bij de camper komen maar er is geen stroom voorziening nu is dit voor ons niet erg want de accu is nog redelijk vol maar we hadden wel gerekend op stroom. Later op de dag mochten we ineens weer niet bij de camper en dit gaf heel veel ergernis .We zijn niet de enige die baalde want niemand is te vrede want de boot waar we mee zouden gaan dat was een super de luxe boot. Ook geen internet verbinding en dat is helemaal balen want we wilde nog met Bo praten en de blog helemaal bij werken. We hadden ons best verheugd op deze mini cruise. Nu moeten we maar hopen dat de 24 uur snel voorbij gaan.

7 weken van huis

Woensdag 15 okt 7 weken van huis.
We mogen tegen betaling tot 17.00op de camping blijven . We eten tussen de middag warm dan hoeven we vanavond alleen maar een broodje te eten. We ruimen de camper op en genieten nog van het mooie weer. Maar dan moeten we toch echt vertrekken richting Igoumenitsa waar we met de boot naar Italië Venetië gaan .We doen nog wat boodschappen want we mogen niet het gas aan op de boot dus kopen we wat eten voor de lunch morgen middag. We moeten even kijken waar we nu precies moeten zijn. We mogen al de haven in en parkeren de camper en gaan even kijken waar we moeten inchecken. Het is een leuk gezicht om te zien hoe de schepen geladen worden met al die vrachtwagens ze moeten achteruit door een smal stuk de boot op het gaat allemaal maar net. Er lopen een paar jongens uit waarschijnlijk Albanië die onder de vrachtwagens rollen om zich zo vast te klemmen en als verstekeling aan boord gaan. Zo’n domme actie is dit niet want zo blijkt later er is nergens paspoortcontrole je rijdt zo Italië in!

koffie 3 euro

Maandag 13 okt
Pas om 10.00 wakker dat betekend dat ook al staan we vrij ons wel veilig voelen. We rijden een prachtige route via Ioannna naar de kust en vinden een camping aan het strand in Parga. Onderweg in de bergen was het behoorlijk koud. En ik heb mijn lange broek maar opgezocht maar met een stralende blauwe lucht en zon is er niets aan de hand ook kun je zien dat de herfst nu echt begint en dit geeft wel mooie kleuren aan de bergen dit hadden we nog nooit gezien. Om 17.00 verdwijnt de zon achter het bergje en dan word het wel fris. En met de schemer komen de muggen en hier word ik echt schijtziek van want ze prikken dwars door je kleding. We gaan lekker in bed een filmpje kijken.
Dinsdag 14 okt.
We lopen met onze Duitse buurman mee naar het dorp en dit is een mooie route dwars door een olijven plantage en de bomen hebben zelf allemaal kleine holletjes in hun stam gemaakt zodat ze hier water in kunnen bewaren zo knap weer van de natuur. Het is een leuk Grieks dorp we doen boodschappen die weer door een andere buurman die we treffen bij de supermarkt mee naar de camping gaan scheelt weer sjouwen. We lopen een beetje rond in het dorpje de prijzen hier zijn echt niet normaal 3 euro voor een koffie! Soms vond ik Turkije duur maar dat neem ik nu terug . We vinden de weg terug niet helemaal vlekkeloos maar we komen er uiteindelijk wel. We gaan nog lekker op het strand liggen de zee is wel koud maar ik duik er toch maar in. Nu kan het nog want morgen moeten we toch echt naar de boot!

meteora

Zaterdag 11 okt
We rijden via Lasrissa naar Kalambaka, waar de heilige rotsen zijn met daar boven op de kloosters. Het is een gek gezicht zo ineens pats daar zijn de rotsen. De Duitse geoloog Al Philippson verklaard dat de rotsen zijn ontstaan door gruissteen afzetting van een bergstroompje dat duizenden jaren geleden uitmondde in een smalle maar diepe arm van een zee die toen der tijd de hele Thessalische vlakte bedekte. Veel mensen besloten zich terug te trekken op de hoge rotsen om zo dichtbij God te leven in gebed en geestelijke concentratie. We gaan op de camping staan en gaan s’middags het dorpje verkenen op de fiets.
Zondag 12 okt
Vandaag gaan we de kloosters bezoeken. Het grootste klooster Meteora en ook het bekendste we betalen 2 euro p.p (koopje) en gaan naar binnen het is wel erg druk maar eenmaal binnen merk je er niet zo veel meer van. Er zij een paar museums waar je kleding prachtige iconen en uit hout gesneden kruizen kunt bewonderen. Er is ook een oude keuken en eetzaal en een kerkje. Je hebt mooi uitzicht naar de andere kloosters. Het is echt heel bijzonder om dit te zien. Je kan je nauwelijks voorstellen dat ze hier zo gewoond hebben. In het andere klooster kunnen we zien hoe ze met een net de monniken vroeger naar boven hijsen nu worden er nog levensmiddelen via het net naar boven gehesen. Er is nu ook een kabelbaantje waar je mee naar het klooster kan. Ook hier is een mooi kerkje en lijkt het veel op het andere klooster dus we besluiten om nog even met de camper een eindje door te rijden om zo wel alle kloosters te zien van af de weg maar we bezoeken ze niet dit bewaren we voor een andere keer 2 van de 5 vinden we genoeg. We gaan in het dorp proberen of we internet kunnen scoren en jawel hoor dus we bellen even met het thuisfront, Ma en Anja we moeten lachen om de jongens als Anja zegt hier heb je Monique uit Griekenland word er doodleuk gezegd ken geen Monique in Griekenland! Nee Chris en Monique ooohhhh zeg dat dan! Eten in het dorp varkensvlees aan het spit en Chris gyros. En een ijsje bij de buren. We werken ons blog bij en omdat het al laat is gaan we niet terug naar de camping maar we slapen bij een benzine pomp. Het wordt wel kouder in de nachten.

kloosters

Vrijdag 10 okt.
We gaan richting Larissa en komen langs het Nationaal park met de berg Olymbos dit is de hoogste berg in Griekenland 2917 meter hoog. In het dorpje is er een info punt maar dat is gesloten en er hangt een verwijzing naar het gemeente huis . Daar zijn ze uiteindelijk bereid om een gidsje te pakken en er wat uitleg bij te geven. Het valt ons op dat de Grieken niet zo behulpzaam zijn als de Turken. Er is een weg van 18 km naar het hoogste punt en onderweg kom je 2 kloosters tegen die je mag bezoeken ook vrouwen tjonge bof ik even. Het eerste klooster is helemaal gerestaureerd en ik moet wel een rok over mijn broek dragen er hangen mooie rokken klaar. Je kan een kaarsje branden ( tegen betaling) en op een briefje schrijf je dan voor je dit doet ik denk dat de monniken later dit in een gebed opzeggen want de briefjes worden af en toe weggehaald. Langs de weg in Griekenland staan ook overal kleine kapelletjes met brandende kaarsjes we denken dat ze op punten staan waar iemand dodelijk is verongelukt. Als we de berg verder op rijden komen we bij een afslag naar een ander klooster dit is een grind pad en gaat behoorlijk naar beneden. Maar het is zeker de moeite waard. Er word hard gewerkt ze zijn het helemaal aan het restaureren er wonen wel een paar monniken. De kerk is heel mooi van binnen het hout snijwerk is werkelijk monniken werk geweest ik heb nog nooit zo mooi houtsnijwerk gezien er hangt ook een hele mooie kroonluchter. We lopen naar de holy cave en de holy River. Bij de rivier staat een bordje dat je ,je er niet in mag wassen omdat het drinkwater is. Op het bruggetje staat een Nederlandse vogelaar die ons wat over vogels verteld en nog wat tips geeft wat er nog meer voor moois te zien is in de buurt. De holy cave is een kapelletje in een rots met wat prentjes en er brand altijd een kaars deze was net aangestoken door de monnik die ons vooruit liep. Terug bij de camper vinden we een boekje onder de ruiten wisser van de vogelaar en zo zien we dat er ook klooster zijn boven op kale rotsen. We slapen in het dorp.

bo heeft ongelukje gehad

Donderdag 9 okt.
Niemand heeft zich er druk om gemaakt dat wij illegaal gekampeerd hebben in Olimpiade. We gaan naar Nea Roda waar we moeten ontdekken hoe we bij die 22 kloosters kunnen komen bij Athos-Agio Oros. We bedenken dat we dat wel op de fiets kunnen doen. We hebben geen reisboek over Griekenland dus we moeten zelf maar een beetje gissen hoe of wat maar er is altijd wel een leuke Griek in de buurt die ons kan vertellen hoe of wat. Dus ik vraag hoe kom ik bij die kloosters nou zegt hij jij komt daar helemaal niet! Hoezo kom ik daar niet ? Omdat je een vrouw bent! PARDON. Er zijn 22 kloosters en er wonen ongeveer 2500 monniken nou gezellig. Je kan ook met een boot erlangs varen en het zo bekijken. Nou als ik er niet op mag hoef ik het ook niet vanaf een boot te zien. ( later spraken we meer vrouwen hier over en die dachten er net zo over.) We rijden weer een stukje de zelfde weg terug en gaan bij Stratoni via de bergen naar Thessaloniki mooie route we gaan dwars de stad wat niet de bedoeling was richting Katerini. We vinden een camping er is niemand maar volgens andere Nederlanders komt er de volgende ochtend wel iemand geld halen. Na het avond eten krijgen we een telefoontje van Bo dat ze een ongeluk met de scooter heeft gehad. We gaan snel onder de douche en gooien de wc leeg en vertrekken naar het dorp om daar in het internetcafé met Bo te kunnen bellen. Dit is wel even schrikken maar behalve een blauwe knie valt het gelukkig wel mee. Dan is het wel een behoorlijke afstand met het thuisfront gelukkig is Oma en Frans thuis dus kunnen die de eerste hulp bij ongelukken verlenen. We gaan niet terug naar de camping maar slapen in het dorp.

Woensdag 8 okt. 6 weken weg.
Vandaag gaan we richting Kavala . Eerst boodschappen doen bij en we proberen internet te scoren maar geen geluk. In Kavala parkeren we de camper en lopen naar het oudste gedeelte van de stad. Leuke kleine straatjes en we lopen naar het kasteel dit zijn ze aan het verbouwen en ik weet zeker over 10 jaar zal het prachtig zijn we hebben zo mooi uitzicht op de stad. Ze zijn ergens een huis aan het bouwen of verbouwen en midden in het straatje staat een grote vracht auto om beton te storten en dan is gelijk de straat totaal geblokkeerd en kun je geen kant meer op maar en is voor een paar uur zo’n wijk onbereikbaar maar wij zijn lopend dus nergens last van. Zie ik opeens iets lopen waarvan ik hoop dat het een klein katje is of een cavia die is los gebroken nee is het een rat en die slome kat die daar ligt kijkt alleen even op! Maar om zijn ego te redden loopt hij er uiteindelijk toch maar achter aan maar de rat is niet onder de indruk nou wij wel brrrr bah! We gaan vrij staan want er zijn al veel campings dicht. Er staat een bord dat je er niet mag kamperen maar zoals we later horen in Griekenland hebben ze regels gemaakt om te overtreden dit bevalt ons wel.

richting griekenland

Maandag 6 okt dinsdag okt
Vandaag gaan we met de pont over naar Ecabat we verlaten dus Klein Azie. In Kesan gaan we het dorp in om nog een keer Turkije op snuiven. Ik koop in een echt handwerkwinkeltje nog wat typisch Turks lint voor mijn tassen project. En dan gaan we toch echt naar de Griekse grens.
Turkije uit geen probleem behalve dat er iemand niet in zijn hok zat en wij daarom door reden maar we moesten terug want we zo lopen we ook een stempel mis. Dus in zijn achter uit! Een krabbel in ons paspoort en we mogen door een stukje niemand land over een brug. Griekenland in zou geen probleem moeten zijn nou mooi niet de camper open kastjes open boven de slaapzakken aan de kant en de kist met eten open maar hij kon niets vinden .Ik weet niet wat hij zocht maar vooruit maar weer kom je verdorie als Europeaan Grieken land niet zomaar in Gekkenhuis! Na 75770 km zitten we in Griekenland. Gelijk tanken want hier is de diesel goedkoper. In Alexandroupolis een camping gevonden weer aan het strand. Het stikt hier van de katten echt niet normaal ze gaan zelfs op de campingstoelen zitten. Ik heb een mooi wapen gevonden. We hebben een soort plantenspuit mee en als ik maar goed richt en ze nat spuit dan gaan ze wel even weg. Er loopt ook een kitten van een paar weken rond en die gaat steeds in de camper zitten dus die jaag ik er met een slipper uit wat een beestenboel. Er is een hele mooie zonsondergang daar kan Cide nog een puntje aan zuigen! We blijven een dagje want we zitten goed op schema ik vraag me af o we niet beter langer in Turkije hadden kunnen blijven want tot nu toe vind ik er niets aan Griekenland. En het is hier hartstikke duur 6 eieren voor 2,60 euro. In de haven zijn de vissers terug en ze verkopen daar aan de lokale bevolking hun vangst sommige vissen leven nog bah. We gaan in de middag lekker op het strand liggen.

op bezoek bij kennis van frans dr. boon

Zondag 5 okt
Vroeg wakker en geen muggen. We gaan naar Troye. Het is wel slecht weer regen maar we laten ons niet kisten. Bij Troye aangekomen doen we onze regen jassen maar aan en gaan naar binnen na 3 minuten is het droog. Het paard valt tegen want in de film ziet het er anders uit. De ‘stad’ Troye is wel interessant om te zien wat er nog van over is. De zon schijnt weer en na een uur te hebben rond gelopen hebben we het gezien. We rijden naar Canakkele en doen eerst boodschappen bij de Kippa onze favoriete supermarkt daar heb ik toetjes ontdekt ( wat volgens mij gebakjes zijn) We gaan op zoek naar de vriend van Frans wat die woont hier in het dorp. We vinden zijn appartement en worden hartelijk ontvangen. We krijgen een bad van Turkse gastvrijheid. We moten eten en eigenlijk ook blijven slapen maar we slapen liever in de camper. Ik mag een wasje draaien en we kunnen via zijn computer met Bo en Frans en Tiny praten. S’ morgens moeten we ontbijten en kunnen wij douchen wat een luxe. We gaan met de pont over en verlaten dus Azië.

dierendag bril monique wordt door hond gepikt.

Zaterdag 4 okt Dierendag!
Ik hoop dat Bo er aan denkt om de honden een extra knuffel te geven maar Bo verwend en knuffelt ze al veel te veel dus dit komt wel goed.
We blijven want het is mooi weer. We lezen en luieren lekker op het strand. Er loopt een hond op het strand en die vind het wel gezellig om met Chris te zwemmen geen gezicht. Ik ga drinkwater en een koekje voor hem halen en dit smaakt hem goed. Met mij wil hij niet zwemmen en als dank voor het koekje pakt hij mijn zonnen bril in zijn bek en loopt weg! Ik erachteraan want het is een duur verjaardag cadeau maar Chris moet er aan te pas komen en lukt het uiteindelijk om de bril te pakken wat een maf beest. Een paar tellen later valt hij op het strand naast me in slaap. We gaan voor het eten nog een rondje door het dorp. We worden helemaal gek van de muggen en nu hebben we een spuitbus gekocht dus hopen dat ze nu massaal dood neer vallen (en dat op dierendag.)

armoede dichtbij europa

Vrijdag 3 okt
Laat wakker omdat we slecht hebben geslapen het heeft ook behoorlijk geregend en nu is het bewolkt. We rijden naar Acay waar Chris in een Levis Outlet store een broek koopt voor dames hebben ze niet veel. In het dorp niet zoveel te zien. We gaan een Pide eten want dat staat op Chris zijn lijstje. Het is een soort Pizza calzone maar dan anders. We zijn op aanraden van een Turk die Duits spreekt naar dit restaurantje gebracht. Het is vrijdag biddag en dan gaat die haleluja jutteperen toch te keer , en wij zitten naast de Moskee! Op de markt koop ik twee handgemaakte kleedjes die had ik al eens eerder gezien maar nu voor veel minder geld. De kooplieden staan even niet achter hun kraampje want ze zijn ook bidden er is een moskee op het markt plein dus als ze geluk hebben dan let de buurman op! We rijden naar Asos waar boven op een heuvel een Romeins toestandje staat. Het uitzicht is prachtig. Het dorpje is piepklein en weer zitten er overal vrouwen met handel op de straat . Via een toeristische route naar Dylan. Onderweg komen we door dorpen niet te geloven wat een armoede nou die mensen hebben geen douche als ze al stromend water hebben en we vermoeden zelfs dat er woningen bij zijn waar geen toilet is. Want er zij overal openbaren toiletten en dat is niet voor toeristen. Hooguit ook voor voorbijgangers. Overal zitten vrouwen langs de weg die de hele dag op het land hebben gewerkt, bonen plukken, en wachten om opgehaald te worden niet op een busje nee op een tractor met een kar er achter waar ze dan op zitten. Ze lachen allemaal vriendelijk en zwaaien naar ons en het lijkt er op dat ze onderling enorm veel lol hebben. Ze brengen de bonen naar een centraal punt en daar word het verkocht en in grote vrachtwagens naar de stad gereden. Dit beeld van die vrouwen op de kar zal nog lang op mijn netvlies staan vooral als ik in mijn auto op weg naar mijn werk ben!We vinden een plek op het strand. In de verte flitst het behoorlijk en het duurt niet lang en het omweer breekt los en een knal zo hard niet normaal. Als het morgen mooi weer is blijven we een dagje.

vrij kamperen in oren

Donderdag 2 oktDe temperatuur is wat gezakt maar nog steeds zon. We gaan naar Ayvalik een vissersdorp we parkeren een heel eind buiten het dorp omdat het zo druk is er is markt en gaan op de fiets terug. In het dorp zijn piep kleine straatjes en elk huisje heeft een andere kleur. Het stikt er van de katten die in de stinkende vuilcontainers wroeten en er ligt ergens in een hoekje een nestje van een paar dagen op een kussen. De markt is leuk maar er wordt veel troep verkocht we eten bij een fastfood tentje voor weinig een hamburger menu voor 3.20tl (1.85euro) We vinden een strandje bij Oren en daar is een hotel wat leeg staat dus gaan we daar op de parkeerplaats staan met alweer uitzicht op zee. Jammer dat we s’nachts wel veel last hebben van de jongeren die een biertje komen drinken dit is geen probleem maar de muziek die ze er bij draaien is niet te pruimen

langs de katoen velden

Woensdag 1 okt 5 weken van huis.
We rijden een toeristische route (Salihli,Soma)naar Bergeman. We gaan om Izmir want Chris heeft geen zin om dwars door de stad te rijden. We doen dit wel een andere keer. Bodrum en Efes hebben we al eens gezien Kussadasi bewaren we ook voor een volgende keer. We komen langs katoenplantages en ik moet natuurlijk weer katoen jatten. Later blijkt dat het overal langs de weg ligt dus kun je het zo oprapen maar zelf plukken is leuker en nu heb ik mooi witte katoen. In Bergeman schijnt nog wel wat interessants te zitten maar we hebben er eigenlijk geen zin in en gaan naar een camping. Er is niemand en uiteindelijk word er een campingbaas opgetrommeld en die vraagt 30 TL( 18 euro) is hij gek geworden of zo? Hij wil wel zakken nou de groeten we gaan wel vrij staan. Dus hebben we op het strand geslapen in Dikili. We stonden wel precies op de route van de koeien die naar stal moesten want ze liepen strak langs de camper. De koeien dragen allemaal mooi kettingen heel grappig.

pamukkale

Dinsdag 30 September
We vertrekken vroeg en het is behoorlijk warm maar hoe verder we het binnenland in komen hoe meer de temperatuur gaat zakken het blijft 15 gr. Ik vind dat raar want juist in het binnenland verwacht je hogere temperaturen. Maar de zon schijnt dus niets aan de hand. Onderweg komen we veel vol gepropte oude auto’s tegen met 6 tot 8 personen en kinderen voorin die allemaal naar Familie gaan om het suiker feest te vieren. Helaas loopt dit voor een gezin afschuwelijk af want we zien een vreselijk ongeluk met een bus. Bij Pamukkale aangekomen eerst eens kijken hoe het in zijn werk gaat . Het is 16.00 dus we vragen ons af of het niet beter is om morgenochtend naar binnen te gaan. Een bord met enige info over openingstijden is hier geen overbodige luxe! We gaan eerst naar een camping die om de hoek ligt en dan worden we wat wijzer want nu blijkt dat het museum en hotel waar je kunt zwemmen tot 17.00 open is maar dat je 24 uur per dag naar de kalksteenterrassen kunt. We besluiten om te gaan en dit blijkt later de juiste keus te zijn want bij zonsondergang is het weer heel anders en in het donker is het ook heel mooi om te zien dus 3 vliegen in een klap. Als je via het dorp naar de ingang gaat moet je op je blote voeten door het warme watertje van 35 gr naar boven lopen. Dit voelt heel prettig behalve als net je blaar op instorten staat! Maar het is heel bijzonder. Eenmaal boven komen we langs een pad naar weer andere terrassen en die zij nog mooier. Direct ernaast liggen ruines van het antieke Hierapolis die de Unesco samen met de kalksteenterrassen tot cultureel werelderfgoed heeft verklaard. We moeten ook op onze blote voetjes weer terug alleen nu is de zon weg dus best fris. Ik speel vals want ik doe stiekem mijn schoenen aan en weer gauw uit net voor de uitgang. Het was echt iets heel bijzonders en we hebben genoeg gefilmd en foto’s gemaakt want anders snapt het thuisfront er niets van. In het dorp een broodje gegeten en op weg naar de camper een puppy van 3 maanden gered het mormel zat in het donker midden op het kruispunt nou dat is in Turkije niet slim dus hem opgepakt en op de stoep gezet gelukkig liep hij met wat kinderen mee naar een restaurant en niet terug naar het kruispunt.

kas

myra

Zondag 28 September
Over 3 weken moeten al weer thuis zijn nu gaat het ineens snel!
Op weg naar naar Myra waar St Nicholas bisschop is geweest. Hij is geboren in Patra. Na zijn dood is hij in Myra begraven in een klein kerkje en daar is het graf leeg geroofd. Wat moet je nu met een dode Sinterklaas. Nu is er in Myra een museum waar je de graftombes in de bergen kunt zien hoe hoger je werd begraven hoe belangrijker je was. Er is ook en Theater en daar is het weer andersom. Iemand met status zit beneden en het gewone volk zat boven in ( waar je volgens mij het beste zit!)Het museum valt een beetje tegen omdat je eigenlijk de graftombes ook vanaf de parkeerplaats kunt zien. We rijden door naar Kas waar we de camping uit het boek vinden! Het is een terras camping en we staan boven aan met uitzicht op zee er is geen strand maar ze hebben vlonders gemaakt waar je op bedjes kan liggen en een groot vlot waar je vanaf kunt springen in de zee. Het ziet er erg leuk uit. Er staan ook veel Turken in kleine tentjes dit is voor het eerst dat we dat zien. Het zijn een beetje van die alternatievelingen. We besluiten om hier een dagje te blijven ondanks dat het een ‘dure’ camping is met koud douche. We gaan het dorp in op de fiets en vinden de bijzondere graftombe midden in het dorp met de 4 leeuwen koppen. Er zijn veel winkeltjes van kunstenaars erg leuk ik koop een gekke armband. We gaan in de middag lekker in de zon liggen op zo’n luxe bedje net vakantie. Nog even van de zee genieten want morgen gaan we het binnenland in naar Pamukkale de wereldberoemde kalksteenterrassen ( pamuk =Turks voor katoen of sneewwit)

Dinsdag 23 september.

Het is alweer mooi weer en we besluiten om nog en dag te blijven. Tijdens de koffie komt Chris na 3 keer checken erachter dat het 23 september is ik twijfel nog en dan kom ik erachter dat ik in mijn dagboek een fout heb gemaakt. Nou doen we het nog een keer over maar we zeggen niets tegen de buren!

Twee dagen 20 jaar getrouwd

Maandag 23 september 20 jaar getrouwd. Het is mooi weer dus we blijven een dagje luieren op ons strand. Als we op een vlot op de zee zitten 50 meten uit de kust horen we inens een bonk tegen het vlot oja nu gaat het gebeuren het monster komt naar boven! Maar nee hoor het was een schidpad die even een luchtje kwam scheppen. Het was wel een grootte. Later hoorde we dat de schildpadden niet veel meer daar in die baai komen omdat ze met de weg bezig zijn en door de trilling in zee weg blijven dus we hadden echt geluk. We hebben de hele dag lekker niets gedaan alleen wat gelezen.We zijn s'avonds in het restaurant gaan eten en kregen we van de buurtjes een toetje. Een bordje fruit met een kaarsje erg lief.

De weergoden zijn niet met ons!

Vandaag vroeg op want om 6.50 worden we opgehaald om met de ballon mee te gaan. Het waait hard en ik voel af en toe een spatje regen. We staan netjes voor de camping te wachten en daar komt het busje aan .Niet om ons op te halen maar om te vertellen dat voor het eerst in 3 maanden de tweede vaart niet door gaat te veel wind! Normaal varen er 40 ballonnen nu maar 11. En de beter maatschappijen nemen gewoon geen risico en blijven dan ook aan de grond! En met zoveel bewolking zie je ook niet veel, en volgens de camping baas zou het slechte weer 4 dagen aanhouden dus wachten op beter weer daar hebben we geen tijd voor. Maar als we ooit misschien met Kangaroe reizen terug komen dan proberen we gewoon opnieuw en reserveren we via de camping eigenaar. We waren nu vroeg om weer verder te reizen en zijn eerst naar Derinkuyu gereden naar een onderegrondse stad. Ze hadden daar een gangen stelsel van 20 verdiepingen 85 meter diep er zouden 100000 christenen in noodsituaties tijdelijk gewoond hebben. Als ze moesten vluchten voor de vijand. Een molensteen van 500 kilo kon door 2 personen het hele gangenstelsel afsluiten.Chris heeft nog een Duitser met hartproblemen moeten redden. Door de smalle gangen en constant gebukt lopen komen veel oudere mensen in de problemen. Bij de uitgang zaten ze met z'n alle bij te komen.En zeiden nemals wieder! Het zou niet onverstandig zijn om net zo als bij de Pyton in de Efteling een bord te plaatsen bij de ingang om mensen te waarschuwen. Door het binnenland richting Mersin, weer heel veel armoede gezien de welvaart is hier nog niet ontdekt. Hier is ook niets voor toeristen. Ze verbouwen aardappels en dit word per 10 kilo aan de weg verkocht. Kunnen we het hele jaar nog van eten. De weg werd slecht en we moesten afdalen door een hooggebergte. Door de regen moesten we ook voorzichtig rijden maar gelukkig ook een stuk tolweg en onze tolkaart doet het ook nog. Bij een camping aangekomen aan de kust ontdekken we een andere mentaliteit. Het was hem teveel moeite om ons te woord te staan en vroeg hoeveel personen? En brulde 25 TL normaal 33TL nou mooi niet dan gaan we wel ergens vrij staan. We zijn hem achteraf dankbaar want de volgende camping leek op een Bounty eiland. Voor 20 TL hadden we een prive strand met 2 ligstoelen voor de deur picknik tafel en boompje voor de schaduw. Afstand van camper naar zee 8 meter. Het is een boerencamping want er lopen kippen konijnen katten en een hond dus keus genoeg wat er vanavond in de pan gaat!

verhuisd

Vandaag gaan we met de camper het gebied verkennen. We gaan van Urgup naar Avanos ,Nevsehir en terug naar Urgup we hebben nu veel van het gebied gezien maar natuurlijk nog lang niet alles maar dat is in 3 dagen ook niet te doen maar we bewaren nog wat voor later.En het lijkt ook heel veel op elkaar. En je kunt het niet omschrijven dit moet je met eigen ogen zien. We hebben vandaag boodschappen in een supermarkt gedaan waar je alleen maar vreterijen kunt kopen en dat hebben we dus ook gedaan. s' Avonds komen we er achter dat we geen aardappels groenten vlees hebben! Internet gepikt van een kazerne waar we weg gestuurd worden omdat we niet mogen parkeren we stonden al een uur en hadden aleen broodje gegeten en met Ma gebeld. Ze hebben waarschijnlijk een uur naar iemand gezocht die engels spreekt om ons weg te sturen! Op de Kaya camping aangekomen ( dit moet de mooiste camping van Turkije zijn)wilde we zwemmen maar het werd bewolkt en het ging hard waaien.

onze foto album op Picasa

http://picasaweb.google.com/chrismobovakantie/ChrisEnMoniqueCamperReizen?authkey=wouRc9dVJqs#

luchtballonnen

Vrijdag
Vroeg wakker want de luchtballonnen gaan heel laag over de camping. Het is een prachtig gezicht dit wil ook zo graag. Maar ik vind het ook doodeng we gaan kijken of we kunnen boeken voor een leuk prijsje. We zijn op de fiets het gebied gaan verkennen dit word zelfs door de reisboeken aan geraden dus doen wij eens niet iets heel bijzonders. We gaan eerst door het dorp en daar een klim naar boven naar een uitzicht punt met allemaal kraampjes. Het tufsteenlandschap is zo bijzonder vanwege de bizarre landschappen die zijn ontstaan door erosie. Je blijft kijken en van af elke kant en hoogte is het heel bijzonder. Het is heel helder weer en je kan dus heel ver kijken. We gaan verder omhoog en in het volgende dorpje naar het kasteel. Daar kun je helemaal boven op klimmen en nu kun je echt de hele vallei zien. Je wil alleen maar blijven kijken en zeker weten dat je dit nooit meer vergeet we hebben veel foto’s en film gemaakt. Terug naar het dorp en naar het openluchtmuseum. Wij naar binnen maar we waren niet de enigste hele bussen vol. Het zijn allemaal kleine kerkjes die in de rotsen zijn uitgehakt en sommige hebben mooie Fresco’s die zijn gemaakt door christenen die later verjaagd en vermoord zijn. Chris werd niet goed van al die bejaarden en uiteindelijk is hij maar naar de uitgang gegaan en de helft dus gemist! Hij heeft zijn beklag kunnen doen en er was een Engels sprekende Turk en Chris kreeg een vrijkaartje voor de volgende ochtend vroeg. Toen kwam het gesprek op ballonvaren en hij had een vriend die het voor een mooi prijsje kon regelen. Dit bleek op de camping te zijn die we niet konden vinden want aan de andere kant was het bord weg omdat ze met de weg bezig waren. Gelukkig het lag niet aan ons. We hebben geboekt en zondagochtend gaan we met de ballon mee. Terug bij het museum want de Turk had even voor taxi gespeeld was het zo rustig dat we als nog naar binnen zijn gegaan en we dus nog alles hebben gezien.

monique ziet armoede

DonderdagSlecht geslapen want een randdebiel vond het nodig om midden in de nacht de radio eens flink hard aan te zetten. Nu is het dubbel zo erg als het van die vreselijke Turkse Fans Bauer muziek is. Op de zelfde parkeerplaats bivakkeerde een gezin met 3 kleine kinderen .Ze sliepen in een gewone auto en niet in een luxe camper zoals wij. Ze kookte op hout en met doeken hadden ze een soort kamertje gemaakt. Ik kan hier niet zo goed tegen en ik vraag me dan af hoe heeft dit zo kunnen gebeuren?Chris had een goed idee als we weg gaan geef je een paar van onze omkoopschandaal cadeautjes.( die hadden we gekocht in geval van nood als we in een dorp geen slaapplek of iets konden vinden zodat we als bedankje wat voor de kinderen konden achter laten.) Dus ik naar die mensen toe gelopen en in eerste instantie hadden zoiets van wat komt die vrouw doen? Maar al gauw begrepen ze het en toen ik de bellenblaas voor deed en er een op mijn neus kapot spatte was het ijs gebroken. Er werd mij eten aangeboden ( ze hadden al zo veel) maar ik heb het heel vriendelijk afgewezen. Maar het feit dat ze gelijk wat terug wilde geven was voor mij toch heel bijzonder als je al zo weinig hebt. Hier kunnen wij en vele andere nog heel veel van leren. In Kaysrei aangekomen de camper in een woonwijk geparkeerd en met de fiets verder . Mooie stad het is een echte handels stad en de mensen hebben het hier goed er komen niet zo veel toeristen. Het is een moderne stad met hier en daar nog wat overblijfselen van lang gleden. Zo ook de bazaar we stonden wat om ons heen te kijken en werden aan gesproken door een jonge Turk die vroeg of hij ons mocht rondleiden want hij wilde zijn Engels zo graag in praktijk brengen Wij zeiden gelijk als je wat van ons wilt geld of wat dan ook dan zijn we er niet van gediend. Nee dat was niet de bedoeling. Hij liet ons nog 2 andere oude bazaars zien en een pleintje waar ze de wol van de schapen verhandelen heel apart en daar kwamen in een bazaar met alleen maar tapijten en ja hoor heeeel toevallig was zijn oom daar met een winkeltje en we moesten vooral even thee drinken. Ik meteen we kopen toch geen kleed van wegen onze honden. Nee alleen maar thee drinken nou na 5 minuten begon het verkoop praatje en ik ben helemaal uit mijn dak gegaan. Ik heb daar geen vrienden gemaakt Chris zegt dan maak je niet druk. Mij gaat het er om dat ik al van te voren die Turk had gewaarschuwd .In Goreme aangekomen konden we de camping niet vinden ( ook voor het eerst) Maar er was nog een andere camping en daar werden we welkom geheten door een Engels sprekende camping baas en kregen we uitleg over het gebied Cappadocie. Er ligt een nest van 10 kleine puppies tegen het toiletgebouw maar ze zijn gelukkig te klein om mee naar huis te nemen. Snel de was gedaan want we hebben geen schone handdoek meer over

camper onder de teer

Woensdag 17 September.
Vroeg wakker met America gebeld hoe het met de andere wereld reizigers was. Nu naar Sivas om zo naar cappedocie te gaan. We hebben een afslag gemist en dus een heel stuk terug rijden maar dan zien we het van twee kanten!!!! Aangehouden door de verkeerspolitie want we reden te hard 91 moeilijk doen om 1 km? Nee ze dachten dat we een minibus waren en die mogen 80 km maar Chris het ANWB handboek erbij en laten zien dat we gordels achterin hebben 100 maal excuus en we mochten verder en nog even kort over voetbal in Nederland oh van Hooidonk nou toen was alles goed!In een dorp onderweg brood gekocht en daar zijn we echt een bezienswaardigheid maar de kinderen spraken een woordje Engels: money nou als je er dan een wat geeft heb je het hele dorp op je nek dus maar een broodje en 8 eitjes gekocht. We waren onderweg over een net geasfalteerde weg gereden en de hele auto zat onder hoe krijgen we dit schoon? Bij een benzine station in Sivas met diesel ingesmeerd en het ergste was eraf en stinken niet normaal nog een spuitbus gekocht en daarmee nog wat weg kunnen krijgen. Het dorp in op de fiets maar het loopt weer tegen etenstijd en dan worden ze gek. Zo gek dat ik bijna aangereden ben op de fiets wat een mafkezen. We wilde wat eten maar het was overal zo druk en ik had het gevoel dat als ik 1 meter bij mijn fiets vandaan ben dat hij weg of kaal geplukt is. Dit is de eerste keer dat we het niet veilig vinden. Dus maar terug naar de camper en zelf gekookt. We hebben onze nummerplaten afgedekt voor de zodat ze niet zo snel konden zien waar we vandaan komen.

Aya sofia

Maandag 16 September.
We gaan vandaag het dorp in en een beetje rond kijken want het museum is op maandag dicht. Ook zo iets we willen een museum jaar kaart kopen want dat is voor ons heel aantrekkelijk. Maar dat is alleen voor de Turken hoe bedoel je discriminatie ik weet niet hoe dit in Nederland is maar als die regel ook bij ons geld vind ik het een belachelijk systeem. In het dorp was het een gekkenhuis met de dollemussen . We hebben de camper ergens kunnen parkeren en zijn lopend het dorp ingegaan. Toch weer heel anders als vele andere dorpen maar wel een heel modern winkelcentrum en een oude bazaar. Chris heeft een mooie zonnebril gekocht die hier een stuk voordeliger is. We merken voor het eerst iets van de rameldan want heel veel eet tenten zijn gewoon dicht maar in een straatje achteraf was een fast food open.
De volgende ochtend vroeg op want we hebben een druk programma. Eerst naar Aya Sofia is een kerk gesticht door de Grieken waar nog mooie Freso’ s te zien zijn. Heel bijzonder en de moeite waard om er een dagje voor te wachten. Nu gaan we door naar het Sumelaklooster in de bergen. Eerst betaal je om in het Nationale park te komen en dan vertellen ze je niet dat het beter is om beneden te parkeren dan met de auto naar boven te rijden. Ik heb met dicht geknepen billen in de camper gezeten meer wil ik er niet over kwijt! De camper maar geparkeerd want ze waren met de weg bezig eerst gedraaid ging ook zo makkelijk als er een auto achter ons zou parkeren kwamen we niet meer weg. Het klooster is uit de 4 de eeuw gesticht door 2 Griekse monniken. Het was echt bijzonder we hadden zoiets ook al in Spanje gezien maar toch weer heel anders en ongelooflijk dat er mensen hebben gewoond. En hoe ze al die stenen omhoog hebben gekregen. Op de terug weg bij een beekje gegeten en Chris even gezwommen. Nu op weg naar Cappadocie. In Erzincan bij een benzine pomp gevraagd of het goed was als we daar overnachten want het was alweer bijna donker . Geen probleem ze waren net aan het eten en we moesten vooral mee eten en thee drinken. Er werd een Turk van stal gehaald die Nederlands spreekt .

4253 km van huis

Van Sinop naar Trabzon.
Vandaag hoeven we niet ver te reizen. In Trabzon aangekomen snel voor het bord een foto gemaakt want dit is voor deze vakantie het meest oostelijke doel. We hebben er nu 4253 km op zitten In 19 dagen we hebben het rustig aan gedaan en alles wat we wilde zien ook gezien. We hadden niet verwacht dat er ook zulke mooie ritten tussen zitten. Alleen de wegen zijn soms vreselijk en ze zijn overal bezig met de weg op zich prima alleen voor ons lastig.Het waait heel hard en het de luchtvochtigheid is erg hoog. We zijn op zoek gegaan naar de camping die we via een Turk in Nederland hadden opgekregen en het is familie van hem en hij zou in September ook in Turkije zijn. Nou niemand bij de camping wat ook geen camping was begreep er iets van en niemand sprak Engels nou de groeten we gaan weer. Maar waar gaan we nu slapen en nog 35 minuten en dan is het donker. Bij een benzine station waren we niet welkom nou dat beloofd wat de eerste indruk van Trabzon is al op een laag pitje. We zien een parkeerplek aan zee prima er staat een auto en al snel komen er 3 bij ik zeg nog tegen Chris zo is het een homo ontmoeting plaats. Ik was al bezig om weer te vertrekken!Komt een van de jongens naar ons toe om uit te leggen in vloeibaar Engels dat ze met 6 vrienden een maaltijd gaan eten op de parkeerplaats dit doen ze wel vaker in de Rameldan tijd. Ze waren ergens anders niet welkom omdat ze daar geen alcohol mochten gebruiken maar ze hadden ook nergens wat kunnen kopen dus ze zaten op een droogje. Maar we moesten vooral mee eten want ze hadden veel te veel eten. Ze gingen een vuur maken en grillen maar de weergoden waren niet eensgezind en het begon te regenen nou gieten. Dus wij de paraplu’s gepakt de regencapes gegeven en de parasol boven het vuur gehouden. Het werd droog en we hebben heerlijk gegeten en zo gelachen met die jongens er was er een bij die was zo grappig ook al verstonden we de helft we hebben erg gelachen. E-mail adressen uitgewisseld en ze na een Hollands kopje koffie uitgezwaaid ze gingen naar een voetbal wedstrijd en als ze hadden gewonnen kwamen ze dat nog even vieren het bleef stil gelijk spel. We kwamen tijdens de maaltijd er achter dat we onder de lampen van de landingsbaan van het vliegveld staan geparkeerd! Dus zo stil was het nou ook niet die nacht

slapen met honden bewaking

Eerst lekker in de zee gezwommen want die hadden we toch voor de deur! En op het strand met de jerrycan ons afgespoeld er was toch niemand. Bij een benzine station diesel en water getankt bandenspanning nagekeken en de auto word als extra service gewassen( was ook helemaal niet nodig) Op weg naar Samsun het stadje was niet zo bijzonder maar de boulevard weer wel er was een fietspad van wel 5 km lang langs allemaal parkjes en een monument ( de zoveelste ) van Ata Turk. Op weg naar weer een camping daar aangekomen waren we de enigste het seizoen loopt ten einde. Van Chris mocht ik niet naar het toiletgebouw! En daar betalen we dan 5 euro en 70 cent voor. We hebben wel lekker buiten met kaarslicht gegeten en daar na maar een film gekeken pas de tweede want we zijn druk ik heb ook nog geen boek gelezen ja reisboeken met info over wat en waar we allemaal nog gaan zien.Zondag14 sept eerst een echt zondagontbijt met eitje en croissants ui de sizaspan wat een luxe ik wilde wel zwemmen in de zee maar ik zag kwallen voorbij komen en toen ik er een langs mijn been voelde was ik er klaar mee dus toen maar onder een hele bijzondere douche hij was buiten en koud tja je moet er wat voor over hebben om te kamperen in Turkije je kan hier aan de deze kant ook alleen maar met een camper met minimaal een w.c aan boord rondreizen

nu douche in turkszwembad

Vrijdag 12 September
Het was lekker afgekoeld dus heerlijk geslapen. Lekker kunnen douche in het zwembad en op de fiets naar het dorp gegaan. Bij een kruispunt aan een voorbijganger gevraagd waar het vvv was. Nou dat werd lachen we moesten maar achter hem aan! Bij een restaurantje werd een plattegrond in een mooi boekje overhandigd maar dat was nog niet genoeg want de jongen had bedacht dat hij ons wel even rond kon leiden. Hij is dames kapper en had vakantie of hij in het dorp woonde was niet duidelijk hij sprak 8 woorden Engels dus dat gaat lukken. Maar we hebben in snel tempo het dorp gezien en hij haalde overal eten uit de winkeltjes om te proeven en zelf at hij niets van wegen de rameldan . Chris heeft zijn schoen nog laten maken en ook dat wilde hij betalen hoe gast vrij kun je ziin! Bij een klokkentoren lag een heel zielig hondje te slapen en ik moest mezelf echt tot de orde roepen want Chris zegt steeds Monique we nemen niet 33 zielige honden mee naar huis. Wat ook zo zielig is:er liggen heel veel dode honden langs de weg. Vaak hun eigen schuld want ze liggen echt op de weg te slapen of steken gewoon over . En dat is niet slim met het rijgedrag van de Turken.
We zijn door gereden naar Sinop een hele mooie route. Alleen liggen daar heel veel mensen aan de kant van de weg begraven soms met 3 graven bij elkaar en soms wel 20 heel raar. Misschien is het wel heilige grond thuis maar eens nakijken. We moesten een berg over waar nooit een einde aan kwam maar wel heel mooi. Onderweg staan overal kraampjes en daar word van alles in verkocht meestal meloen en tomaten. Ook stond er een jochie met hazelnoten hij was duidelijk op pad gestuurd om wat geld te verdienen. In Sinop zou een camping zijn nou wij hebben gezocht en konden het niet vinden ja er was iets wat op een zigeunerkamp leek en geen sanitair gebouw erbij nou dat hoeft van ons niet. En we moeten voor 18.30 wat vinden anders is het donker en hier in het donker rijden is echt vragen om ellende. Dus zijn we terecht gekomen op een parkeerplaatje aan de zwarte zee. Er was een waakstraathond die ging naast de camper liggen hij had geen honger wel dorst. Hij blaft naar elke auto die langs komt dus dat wordt lekker slapen.

sefraanboul

Vandaag Naar Safraanboul een mooie route er naar toe het heeft wel wat weg van de Spaanse Pyreneeën . In het dorp aangekomen werden we door een politie agent aan de kant van de weg gezet nu zul je het gaan beleven! Nee hoor met een big smile Welkom in Safraanboul. Hij vertelde waar we allemaal konden parkeren en waar het vvv kantoor was. Kijkend naar de camper begreep hij dat we niet door de smalle straatjes konden en hij waarschuwde hier wel 10 keer voor. We hebben een mooi plekje kunnen vinden en zijn lopend het dorp ingegaan. Alle straatjes zijn met zwerfkeien bestraat. We hadden het vvv kantoor snel gevonden en met een plattegrond op zak moet het allemaal te vinden zijn. Het dorp staat op de Unesco lijst het is een oude handels stad waar ze erg trots op zijn en terecht het is een mooi dorp en goed onderhouden geen viezigheid op straat en een ambachtelijk dorp. Er was een bakker waar ze traditioneel brood bakken en je kon zien hoe ze Truks fruit maken. En er was een hele oude bazaar onder de druiven takken en daar zaten de vrouwen te handwerken tafelkleden tassen enz. We hebben wat gekocht alleen al om haar omzet wat op te schroeven want ze vragen er ook nog eens bijna niets voor. En dan is afdingen er al helemaal niet bij doen we trouwens helemaal niet want de mensen zijn hier zo arm en als we het te duur vinden kopen we het gewoon niet. Ik was op de plattegrond aan het kijken wat het volgende bezienswaardigheid was word de kaart uit mijn handen gerukt en moesten we een man volgen want hij zou ons er wel even heen brengen. Bij het antieke badhuis aangekomen heeft hij met handen en voeten duidelijk gemaakt waar de mannen en waar de vrouwen ingang zat. Door wat straatjes heen kwamen we langs een school en die kinderen vonden het geweldig en gingen allemaal lachen en hello roepen we hebben ze op de foto gezet dat vonden ze ook leuk. We voelen ons soms net buitenaardse wezens we worden echt bekeken wij bekijken hun ook maar daar voor zijn we hier heen gekomen! Daarna komen we in een straatje terecht waar allemaal smederij waren en daar vroeg een smid were are jou from? Nou uit holanda nou ik werd zijn smederij in gesleurd want hij had allemaal krantenknipsel hangen ook een uit Nederland. We kregen allerlei boekjes te lezen waar andere ‘slachtoffers’ wat hadden ingeschreven geweldig en toen kreeg ik ook de massage waar ik al over had gelezen. Hij begon mijn armen en mijn nek te masseren ik weet niet waar hij dat had geleerd maar bijzonder was het wel. Chris reageerde nergens op die vond het wel best hij had ook een verzameling met munten. Chris had nog een gulden in zijn portemonnee dus die hebben we hem kado gedaan. We hebben ook een lampion gekocht waarvan hij zegt dat hij hem zelf heeft gemaakt maar daar hebben we onze twijfels over. We wilde wat gaan eten maar dat was allemaal niet zo duidelijk in dat tentje ze had ook niet echt zin om ons te willen snappen en toen we zeiden dat we een broodje wilde kregen we een mandje met stukjes brood ik was er helemaal klaar mee we zijn weggegaan en hebben we een brood bij de bakker gekocht. In Kastamonu aangekomen hebben we de camper op een parkeerplaats bij een sportcomplex gezet met 24 uur per dag bewaking. Ze vonden het prima dat we bleven slapen en Chris heeft het voor elkaar gekregen dat we de volgende ochtend konden douchen in het zwembad. We hebben het kasteel bezocht en daar kon je mooi de stad zien liggen en we telde wel 18 moskee’s . We werden nog ingehaald door een paar koeien toen we met de fiets naar beneden wilde en een koe dook de speeltuin in want daar was lekker gras. Bij een moskee was een man aan het snoeien en Chris moest zich er weer tegen aan bemoeien hij uitgelegd hoe hij het nog beter kon doen en dat in het Turks. Maar de Turk leerde snel en werd zelfs heel enthousiast. Misschien is hij wel ontslagen omdat hij voor een leek het boompje heeft verklooit. Wij kregen turkse koffie en een hand. Toen we zaten te eten in de camper kwam er iemand van de bewaking een stuk watermeloen brengen en een fles cola. Het moet niet gekker worden

douche bij duitse turk

Dinsdag 9 september
We hebben van de camping baas een kaart gekregen met alle campings in heel turkije niu precies wat we nodig hebben al is hier camping een ruim begrip. Boodschappen gedaan en postzegels gehaald die zijn hier zo groot dat je bijna niets meer kan schrijven. Onderweg aan het strand gegeten. In Bartin naar iets van de Romeinen gezocht wat we niet konden vinden. Naar Amarse gereden en daar staan we op en parkeerplaats met uitzicht op zee en tegen een Romeins kerkhof aan!Woensdag 10 september vandaag zijn we 2 weken onderweg. We hebben het dorpje bekeken en over een Romeinse brug gefietst. Wat souvenirs gekocht en een rondje door de haven gefietst het schijnt hier 5 maanden per jaar te regenen. Terug bij de camper kregen we bezoek van een turkse man die in Duitsland had gewerkt en redelijk Duits spreekt. Hij had heel veel interesse in de camper wat dat wilde hij ook wel en hij kwam nog veel in Duitsland want zijn 4 kinderen wonen daar en hij had al eens naar zo’n camper gekeken hij was verbaasd wat er allemaal op en aan zat. Hij vroeg of we wat nodig hadden stoom of wat dan ook. We mochten ook bij hem slapen nou douchen vonden we mooi zat. Wij op de fiets achter hem aan. Zijn vrouw vond het allemaal best . Na wat praten en een computerles van Chris zijn we weer naar de camper gegaan.

naar de zwarte zee

Maandag 8 september.Istanbul uit was een enorm gevecht . Maar na bijna twee uur waren we er dan uit en konden we over de brug Azie in. Over de Bosporus kwamen we bij een tolpoortje aan er zaten geen mensen achter dus camper geparkeerd en een kaartje kopen binnen in een kantoortje waar niemand engels kon. Na wat uitleggen wat we wilden kregen we een pasje die voor alle tolwegen en bruggen geldig is Hoe lang en hoe vaak? Dat merken we als de slagboom dicht blijf zitten. Ook gaat er een toeter af als we er door heen gingen. Ik denk dat we te lang of te hoog zijn. Langs de kust gereden richting Izmit wat een saai industrie gebied is. Nadat we de straat van Mamares verlaten hebben gingen we naar de zwarte zee. De tolweg af en een stuk binnen door daar kwamen we langs de hazelnoot plantages daar leven de mensen echt in armoede kinderen werken net zo hard mee en gaan dus waarschijnlijk niet naar school. In Akcakoca aangekomen hebben we een camping gevonden wel duur maar schoon sanitair wasje gedaan en de w.c geleegd en lekker gedoucht na 3 dagen istanbul was dit ook nodig.In het dorp gegeten met handen en voeten uitgelegd wat we wilden hebben en het was veel en lekker. Ik zag de bui al hangen wanneer de rekening zou komen maar dat viel mee 12 euro nou koopje

Overleven in Istanbul.

Na een rit van 200 km Ederin naar Istanbul met een stop aan de kust en gezwommen in de zee van marmaris belanden we in de verkeer chaos van de stad. Auto rijden is hier een soort spel zonder regels .Je moet je door het verkeer heen wringen strepen zijn niet meer te zien van 3 wordt het 2 baans en dan sta je tussen de strepen en die gebruiken ze niet dus staan we tussen alles in en die lui meteen toeteren en voorrang krijg je hier NOOIT .Het gaat altijd goed je moet gewoon voorrang nemen en alle verkeersregels die bij ons gelden vergeten dat is wel lastig want dat ben je niet gewent .Toeteren daar doe ik niet aan mee want ik ken die mensen niet zij doen dat naar iedereen die ze tegen komen!!! Soms schrik je en dan is er niets aan de hand .
Via een tip wisten we een parkeerplaats midden in de stad te vinden voor 6euro per dag met uit zicht op de gouden hoorn en de Galata brug naast de grote bazaar. Hier staan we redelijk veilig en voor ons liggen de boten waar je een rondvaart mee kan maken en daar is ook altijd iemand. Na het eten zijn we even over de brug gelopen en een eerste indruk opgedaan. Ik werd meteen slachtoffer door dat ik weer eens de helpende hand gaf aan de schoenen poetser die zijn borstel liet vallen. Ik raapte de borstel op en hij was zo dankbaar dat hij meteen Chris zijn schoenen begon poetsen. Ik had mijn sandalen aan dus viel er weinig te poetsen. Toen kam zijn maatje erbij en die wist mijn schoen ook te poetsen. We vonden het aardig en wilde een fooitje geven. En toen ging het fout wat hij wilde alleen papier geld en geen muntjes. Nou wij bepalen zelf wel hoeveel we geven en we hadden niet om deze poetserij gevraagd! Dus we zijn snel door gelopen. Later bleek dat dit de truc is en dat de Turken zelf dit de maffia noemen!
De eerste dag zijn we oud Istanbul in gegaan hier fietsen dat is niet mogelijk door een wir war van straatjes hadden we het al snel gevonden het is ongelooflijk op iedere vierkante cm zit wel een winkeltje er blijf geen plekje ongebruikt. De eerste bazaar was met heel veel kruiden en thee en ze proberen je van alles aan te smeren. De grote bazaar is ook een verhaal apart een hele grote hal met allemaal winkeltjes en er wordt van alles verkocht. Daarna naar de blauwe moskee die is wel mooi maar er zijn zoveel toeristen dat het bijna niet meer leuk is. Daarna zijn we langs de graven waar een paar sultans begaven liggen dit is wel heel apart om te zien. Ook zijn we in een onder grond water reservoir uit de Romeinse tijd geweest. Er stonden 336 verschillende zuilen waarvan 2 met een afbeelding van een Romeins hoofd. Niemand weet hoe ze daar komen, volgens Chris is dit heel eenvoudig: het is gewoon afval materiaal wat ze toch nog ergens voor konden gebruiken. Langs het paleis gelopen en met Ma gebeld hoe de operatie was gegaan. Ma heeft een nieuwe knie gekregen en alles is goed gegaan.
De tweede dag was een zondag en dan is het wat rustiger in de stad dus besloten we om te gaan fietsen! Ilona : we hebben het bewijs geleverd dat je door Istanbul kan fietsen zonder dat ze je plat rijden. Alleen een klein opstootje met een dame die voor een verkeerslicht uit de taxi stapte en de deur open gooide terwijl Monique daar stond ik moest aan de kant springen want zij moest uitstappen na een scheldpartij in het Engels begreep ze dat ze een domme doos was! Al fietsend zijn we door de wijken Biesiktas en Galataserij komen in een soort Kalverstraat terecht waar niet de vrouwen met hoofddoek maar de vrouwen op naaldhakken met hun mastercard aan het shoppen zijn. Daar rijd ook het kortste tramlijntje ter wereld rijd. Daarna nog wat rond gefietst en in een buurt terecht gekomen onder de brug die over de Bosporus gaat . Daar waar ook weer allemaal winkeltjes en eet kraampjes met een uitgeholde aardappel en daarin kun je allerlei soorten vulling in krijgen het zag er wel lekker uit maar we hadden net gegeten. Wat ik erg leuk vind van Turkije er zijn echt overal bankjes je kunt overal lekker zitten. De mannen zitten ook wel heel veel op die kleine krukjes bij de theehuizen . Nu tijdens de rameldan! Niet zo heel veel maar daar zou het normaal ook wel vol zitten. De vrouwen zijn thuis. Op de parkeerplaats waar we stonden kregen we al gauw bezoek van de Ciske de rat van Istanbul. Een jochie van een jaar of 11 Assies kwam zakdoekjes verkopen en had heel veel interesse voor de fiets hij wilde 1 rondje fietsen dit heeft hij 380 keer gevraagd. Zondagochtend heeft hij Chris naar de bakker gebracht en een brood gekregen hij wilde er wel hagelslag op en aan 2 kanten boter! De rest van het brood nam hij niet mee want dan was hij niet zielig genoeg wat schooien om geld met een zakje brood aan je hand maakt geen indruk. Hij zei dat hij alleen een moeder had maar hij kon wel lezen en zat in groep 4. Zijn schoenen waren helemaal versleten en dan wil je eigenlijk niets liever dan hem een paar nieuwe schoen geven maar er lopen heel veel van dit soort kinderen door de stad. Dat hij op school zat gaf een goed gevoel dan zou er toch wel iemand naar hem omkijken. Door de andere Turken van de bootjes werd hij steeds bij ons weg gestuurd wij zijn toeristen en die laat je met rust. Twee tellen later staan ze zelf te schreeuwen wie wil er met mijn boot mee varen! Na drie dagen waren we de drukte zat en besloten naar de Zwarte zee te rijden. Istanbul uit met de camper is ook een verhaal apart. Het komt er op neer dat we na 2 uur eindelijk op de brug over de Bosporus Azie binnen reden. Wat een avontuur. Istanbul moet je gezien hebben maar we zijn er nu voorlopig klaar mee.

Turkije

Na 2540 km de grens Turkije. Bulgarije uit geen probleem weer een blik naar het achterraam want dat vinden ze toch wel vreemd. De poortjes in Turkije waren zo smal dat we er maar net door heen konden. Na 2 poortjes werden onze paspoorten vastgehouden en moesten we een visum kopen of eigenlijk een sticker. Weer terug bij het poortje werdt de sticker in ons paspoort geplakt en weer 20 euro armer. Ze waren erg grintereseerd hoe het nou allemaal zat in de camper waar we sliepen enz. En ze willen graag weten waar we naar toe gaan.

Daarna weer door een ander poortje en daar controle groenekaart en toen stond er een man niet in een uiniform dus wie en wat hij was niet duidelijk ik zei al dat is de 'baas' van Turkije! Elke auto werdt door hem doorzocht nu maar hopen dat we de boel niet hoeven uit te pakken want dan zijn wij nog wel even bezig. Hij was druk aan het bellen dus misschien hadden we geluk. Nee hoor toch stoppen en de deur open en toen werdt meneer ineens heel geintereseerd in de camper waar slapen we dan en ook nog een w.c aan boord en een wastafeltje. Onderhand moet hij wel gespesialiseerd zijn in al die verschillende soorten campers. Maar wij waren duidelijk een bijzonder geval. En weer waar gaan we heen enz. We kregen zijn handtekening in ons paspoort en we mochten door naar het laatste poortje en he he we zijn in Turkije al met al snel gedaan want wat moet dit in het hoogseizoen een toestand zijn.

Bij Edrine een camping gevonden waar we door een duits sprekende camping bazin met hdhdxxl vriendelijk werden ontvangen ze is blij als er gasten zijn. Maar wij wilde koken eten en slapen.

De volgende ochtend zijn we op de fiets naar de stad gegaan dit ging heel goed alleen waren we wel een bezienswaardigheid of dit nu door onze helmen komt ik weet het niet je moet gewoon net zo brutaal als hun zijn in het verkeer en ze toeteren en ik kan niet terug bellen want die heb ik niet.

De moskee in en dat is toch wel iets heel bijzonders. Bij de ingang is een gelegenheid om je handen en voeten te wassen en dit wordt ook door de turken veel gedaan ik zag een man zo fanatiek zijn handen wassen het leek wel of hij een operatie ging doen. Je schoenen uit en ik moet een hoofddoek om en een rokje om mijn benen te bedekken dus bij elke moskee een hele verkleedpartij.

Het is een mooie stad het ligt 9 km van Griekenlamd en 11 km van Bulgarij vandaan Het is wel ineens ook echt een hele andere wereld.

Bulgarije

Na Servie naar de grens van Bulgarije.We hebben geen bezoek aan Sofia gedaan want het zag er niet gezellig uit overal is het een bende alles wordt maar langs de kant van de weg gegooid.
En smog.
Bulgarije in was wel grappig weer een vingent kopen voor 7 dagen dus ik zag de bui al hangen maar het viel mee 5 euro. Bij het eerste poortje werden alle gegevens van de auto ingevoerd en van de paspoorten, dit was niet zo erg want het was een leuke jonge dame!. We kregen een usb stick mee en bij elk poortje moest het stickje worden afgelezen na het 5de poortje en controle van de groenekaart mochten we het stickje inleveren best handig systeem. De rondweg om Sofia was zo slecht dat het meer op een karrespoor leek. Ik zou hier nooit met een caravan gaan rijden en gaten van wel 40 cm diep. We wilde perse in een keer door naar Turkije want een ovrnachting in Bulgarije is geen goed plan.

grensovergangen Servie, Bulgarije, Turkije

Van Boedapest naar Servie. Prima weg bij de grens van Hongrije niets aan de hand. Servie in was iets lastiger papiren van de auto en de paspoorten werden nagekeken en of de achterklep open mocht. Nou dat is lastig want die hebben we niet de zijdeur was ook goed een blik naar binnen en het was goed. Stempel in ons paspoort en we mogen verder rijden.
De wegen zijn heel slecht en de zogenaamde tolegen waar we een vermogen voor betalen totaal 60.euro zijn ook niet al te best. En overal borden 40km, 60, 80,130 enz. Er was een bord camping maar daar was niemand alleen twee honden die blaffend voor de camper gingen lopen. Bij de receptie van het hotel vertelde ze dat het 5 euro p.p was en 5 uro voor een douche. Maar er was geen bewaking niets dus maar weer verder. Bij een motel aangekomen mochten we op de parkeerplaas staan geen probleem.Maar 2 tellen later was het beter om voor het restaurant te gaan staan onder de camera's. En dat was 20 euro!!!! het werd al donker dus veel keus hadden we niet maar dan mochten we van de w.c en douche gebruik maken. Toch maar in het restaurant gegeten want te moe om te koken. We moesten wel dezelfde avond betalen.De volgende ochtend op een kamer van het motel een douche genomen begon er iemand van het restaurant te brullen dat we 2 europ.p moesten betalen nou ik dacht het niet!!!
we hadden geen zin om daar te eten dus maar gelijk vertrokken naar Bulgarije.
Chris wil dit land niet in de E.U ze zijn alleen op onze euro's uit en helemaal geen aardige mensen en corrupt.

Boedapest

Zaterdag: een lange dag rijden om 17.30 aangekomen op een stads camping in Boedapest.

Het systeem van de camping is: er is geen systeem en je mag dus daar gaan staan waar je wil en het resultaat is dat alles kris kras door elkaar staat, maar dan staan we ook 3 km buiten het centrum.

Zondagochtend al vroeg op pad.

Het voordeel van de zondag is dat het niet zo druk is met auto's dus dat is wat prettiger op de fiets. Eerst maar eens wat rond kijken en in het begin had ik het gevoel dat ik net vanalles mistte.

Maar eenmaal bij het park aangekomen ging het goed en bij het kasteel was een cultureel gedoetje aan de gang en na een kleine vergoeding mochten we naar binnen.

We kregen een bandje om als of we in een inrichting zaten.

Er was een koor aan het zingen en later een poppenkast voor de kids maar het was een bijzondere Jan klaase hij sloeg als z'n tegenspelers met een houten stok op z'n kop!

na een middeleeuws broodje zijn we terug naar de stad gegaan. Langs het Heldenplein zo het Parlement wat vanaf Pest niet zo bijzonder is.

Bij de basaliek was een hele grote groep die masaal naar binnen ging dus dat konden we vergeten .

Er zou een rechter hand van iemand liggen en de voetballer Poeskas zou hier liggen wat heel bijzonder is. Chris vraagt zich af waar ze Johan Cruiff ooit gaan begraven!

Een lekker ijsje gegeten en nog wat rond gefietst en zo kom je van alles tegen.

De bedoeling was om ergens wat te gaan eten maar we konden het niet echt vinden dus maar op de camping gegeten. Later bleek dat het straatje met alle eettentjes ook lastig was om te vinden want het was afgesloten maar de buurvrouw heeft op de kaart laten zien waar het zit dus morgen in de herkansing want ik wil wel hongaarse goulash soep eten.

Tot nu toe zijn we enthousiast over Boedapest.

Maandag 1 september.

Vandaag staat Boeda op het programma.

Eerst naar de markthal lijkt een beetje op de markthal zoals we ze van Spanje kennen alleen veel groter.

Allerlei typisch Hongaarse spulletjes te koop.

Wat op viel is dat de verkopers zeer vriendelijk zijn maar helemaal niet opdringerig.

Ze laten je rustig kijken en als je wat wil kopen komen ze in actie of zou het met maandagochtend te maken hebben?

We hebben salamie gekocht en twee zakjes met paprika poeder en sweet en hot ik denk dat ik de hot aan Merel mijn spaanse juf schenk.

Over de brug fietsen en in Boeda was een fietspad dat ging dus geweldig en zo had je mooi uitzicht op Pest.

Hier zijn minder bouwwerken en kerkjes .

We zijn naar boven gegaan naar de burcht en daar was ook van alles te zien een marktje en heel mooi uitzicht op Pest.

We hebben de soep gegeten was wel lekker.

Weer naar beneden en over de andere brug naar Pest Chris wilde een ijsje eten want ze maakte er een kunstwerkje van. Een ijsje in de vorm van een roos niet duur en nog lekker ook.

Ik zat al weer naar de Basaliek te loeren ( zelfde pleintje) en we zijn toch maar naar binnen gegaan. Erg mooi van binnen en de rechterhand gezien Chris vind het allemaal niet zo interesant en volgens hem is het gewoon een afgehakte hand van een boef !!!!!!wie zal het zeggen.

Op naar het museum house off teror waar je de niet leuke dingen over Boedapest kunt bekijken. Maar maandag gesloten we hadden het kunnen weten.

Besloten om terug naar de camping te gaan maar toen was het tijd voor het stuntje van de dag: lekke band en de plak spullen uit de tas gehaald slim!

Chris had in Boeda een fietsen winkel gezien dus eerst samen terug naar de brug en daar ben ik gaan zitten en Chris op mijn fiets met achtewiel weer over de brug naar de fietsenwinkel.

Bandenplak was 500 en dan moest Chris hem zelf plakken want dat doen ze hier niet en een nieuwe band was 600 en 400 voor het wisselen. dus voor 1000 ( 4 euro ) weer klaar.

Zo waren we weer een uurtje verder dus maar besloten om meteen wat te gaan eten. Menu voor twee en een toetje. Omdat het allemaal niet zo vlot ging inmiddels donker dus weer naar de brug en Boedapest in het donker gezien ook leuk.

We hebben heel goed de stad op de fiets kunnen bekijken en dat scheelt tijd en heel veel loopwerk. De Hongaren zijn aardige mensen.

Morgen naar Servie.

praag

Woensdag 26 augustus om 11 uur vertrokken met bestemming Praag.
Route: Arnhem, Bottrop,Dortmund,Soest! Eisenach,Chemitz de 174 naar Marienberg.

Na een paar uur rijden wat eten en bij komen bij Soest in duitsland zijn via heel veel wegwerkzaamheden net voor de Tjechisce grens in Marienberg aangekomen bij aankomst was het pikkedonker en konden de camperplek niet vinden.
Na een weg door een groot bos zijn we maar weer in het centum gekomen en daar vonden we een verwijzing naar een andere plekvolgen boven op een berg bij een hotel wel een leuke plek een wc waar we de sleutel van kregen en 5 euro borg voor betaalde.
De plek zelf 5 euro per persoon wat een raar systeem en eigenlijk ook wel duur.
we wilde ook niet verder zoeken wat er was niets te zoeken.
Ons eerste stuntje van die dag: na het eten hoor ik water stromen en ik kijk om zie ik het ook in de camper over de vloer lopen!! Help een tsumami in de camper! de afwas ton was op de spoelknop van de wc geschoven en de klep was dicht dus het water kon nergens heen. Gelukkig was de wc nog bijna leeg anders was de ramp groter geweest.

Volgende morgen naar de grens wat slechts enkele km was eerst een vinget kopen 9,60 wat ze met dat geld doen is ons een raadsel de wegen waren zo slecht dat ze beter v00r 40 cent oordoppen er bij konden doen.
De radio kon het niet overtroeven allemaal van die soort verkeers drempels van enkele cm het isnet als je gewaarschuwd wordt voor iets maar dan een paar uur lang.
Na aankomst in Praag eerst een camping gezocht.
De eerste vonden we te duur 26 euro zonder stroom en ontbijt,dus om de hoek een andere voor bij na de helft minder en nog mooier ook .

Praag is een mooie stad we zijn op de fiets geweest 15 km om in het centrum te komen het was veel afdalen wat veel trappen voor de terug tocht betekende.
Fietsers zijn niet echt populair nergens fietspaden en de automobilisten weten ook niet wat ze er mee aan moeten.
Ze rijden je niet dood maar je moet echt uitkijken.
In het centrum is nu juist heelmaal niet te fietsen dit is het domijn van trams en veel auto's zonder km teller hoe harder hoe beter,maar dat geld in hele het land.
De stad is mooi maar ik ben er niet echt helemaal van onder de indruk er zijn mensen die zeggen dat Praag mooier is dan Boedapest nou dan kan ik dat overslaan.

alles in gepakt

alles is in gepakt alleen het eten nog het is een kunst om zo min mogelijk mee te nemen,eigenlijk het lieft alleen zwemkleding en grill, regenpak verweg ingepakt.

remschijfen achter nog vervangen op advies van garage was ook wel nodig.airo werkt dit jaar voor het eerst goed dus kunnen we cool blijven!!!

woensdag gaan we weg op weg naar praag.

lek geprikt

Donderdag 24 juli zijn we ingeënt .
Chris kreeg nog een extra prik voor buiktyfus .
Chris viel bijna flauw en 2 dagen een stijve arm was ook niet fijn maar je moet er wat voor over hebben . Gelukkig mogen we eind juli nog een keer in de herhaling!
We zijn de camper aan het schoonmaken.
De boodschappen zitten er al in en nog ruimte over dat is iets nieuws meestal hebben we ruimte te kort.
Er gaan ook alleen maar boodschappen mee waar we echt niet buiten kunnen zoals: de koffie, mayo en de anderen Hollandse vreeterijen .
We zullen moeten eten wat het land ons brengt erg spannend.( voor de zekerheid toch maar een blik boontjes en gehaktballen mee!)
Alle info en kaarten en campingboeken nagekeken en ook dit past in de tas. We zullen onderweg wel heel veel info verzamelen maar dat is voor thuis op de zolder in het archief. We hebben een soort eigen ANWB winkel op zolder, en dat word hoop ik in de toekomst alleen maar nog meer uitgebreid.
We zijn de weken aan het af tellen, iedereen is al bijna weer terug van vakantie .
Van de week even langs de bank en voor 4 landen geld wisselen dit geeft toch wel het oude vakantie gevoel terug.

voorbereidingen in volle gang.

Afspraak voor de vaccinatie's is gemaakt 24 juli zijn we de klos. Nu zijn de honden niet aan de beurt voor allerlei prikken maar nu moeten we er zelf aan geloven.

De tickets voor de boot zijn binnen dus eigenlijk kunnen we gaan! Maar we moeten nog 7 weken wachten.

Vele bekende gaan allemaal binnen nu en 2 weken weg het is best gek dat we zo laat gaan. Maar we hebben er ook belang bij want nu blijkt dat de groene kaart voor Servie niet goed is en dat er flinke boetes worden uitgedeeld bij de grens overgang, dus daar weer achter aan gebeld en dat wordt nu ook geregeld.De gasslangen zij ook vervangen De camper moet nog voor een kleine beurt weg. De airco is nu gemaakt en het wordt eindelijk echt koud in de auto.

Verder lezen we veel op internet aan info maar we moeten het zelf allemaal maar gaan ervaren maar avontuurlijk zal het zeker worden.

Voorbereidingen.

Toen we eenmaal definitief hadden besloten om naar Turkijen te reizen zijn we van alle kanten leesvoer aan het verzamelen.
Bij de ANWB kaarten gekocht. Chris zijn vakantie periode aan zijn baas doorgegeven,voor mij is dit een ander verhaal maar wordt opgelost. In Januari hebben we nieuwe fietsen gekocht die een stuk minder gewicht hebben. We zijn van plan om heel veel te gaan fietsen (hoewel dit niet overal op prijs wordt gesteld). Ik heb dus ook maar een fietshelm aangeschaft!
In februari de boot geboekt er waren nog maar een paar plekken op het camperdek vrij. Denk je dat je 7 maanden voor die tijd ruim op tijd bent.
Van Bo een leuk boekje over Istanbul voor mijn verjaardag gehad.
We gaan nu uit puzelen hoe we het beste gaan rijden en wat we allemaal voor die landen nodig hebben.
We hebben een brandblussr en een livehammer(tje)aangeschaft.
Op aanraden van anderen verhalen wat 'omkoop'cadeuatjes gekocht. Dit schijnt van pas te komen als je iets wilt bereiken in een dorpje of als je een gids nodig heb om ergens te komen. Als we maar niet worden opgepakt voor een omkoopschandaal!

we gaan naar turkije met de camper zonder Bo en zonder de snoetjes

We zijn er al lang uit we gaan naar turkije,vele turken uit Soest wonen in Trabson aan de zwarte zee.
Dit is dan ook het verste doel van onze trip we moeten niks dus kan het links of rechts af.
We gaan via Duitsland naar Hongarije waar we Boudapest bezoeken dan door naar Servie en Bulgarije en Turkije.
Istanboel willen we verkennen en dan door langs de zwarte zee tot aan Trabzon dan weer naar Cappadocie waar Monique een met een luchtballon weer naar huis wil (grapje) daarna richting de Egeische zee.
Richting de zee van Mararas met pondje over en dan naar Griekenland waar we in Igoumenitsa op 16 oktober naar Venetie varen op het camperdek. Deze reservering van de boot is onze einige verplichting!