dinsdag 23 september 2008

monique ziet armoede

DonderdagSlecht geslapen want een randdebiel vond het nodig om midden in de nacht de radio eens flink hard aan te zetten. Nu is het dubbel zo erg als het van die vreselijke Turkse Fans Bauer muziek is. Op de zelfde parkeerplaats bivakkeerde een gezin met 3 kleine kinderen .Ze sliepen in een gewone auto en niet in een luxe camper zoals wij. Ze kookte op hout en met doeken hadden ze een soort kamertje gemaakt. Ik kan hier niet zo goed tegen en ik vraag me dan af hoe heeft dit zo kunnen gebeuren?Chris had een goed idee als we weg gaan geef je een paar van onze omkoopschandaal cadeautjes.( die hadden we gekocht in geval van nood als we in een dorp geen slaapplek of iets konden vinden zodat we als bedankje wat voor de kinderen konden achter laten.) Dus ik naar die mensen toe gelopen en in eerste instantie hadden zoiets van wat komt die vrouw doen? Maar al gauw begrepen ze het en toen ik de bellenblaas voor deed en er een op mijn neus kapot spatte was het ijs gebroken. Er werd mij eten aangeboden ( ze hadden al zo veel) maar ik heb het heel vriendelijk afgewezen. Maar het feit dat ze gelijk wat terug wilde geven was voor mij toch heel bijzonder als je al zo weinig hebt. Hier kunnen wij en vele andere nog heel veel van leren. In Kaysrei aangekomen de camper in een woonwijk geparkeerd en met de fiets verder . Mooie stad het is een echte handels stad en de mensen hebben het hier goed er komen niet zo veel toeristen. Het is een moderne stad met hier en daar nog wat overblijfselen van lang gleden. Zo ook de bazaar we stonden wat om ons heen te kijken en werden aan gesproken door een jonge Turk die vroeg of hij ons mocht rondleiden want hij wilde zijn Engels zo graag in praktijk brengen Wij zeiden gelijk als je wat van ons wilt geld of wat dan ook dan zijn we er niet van gediend. Nee dat was niet de bedoeling. Hij liet ons nog 2 andere oude bazaars zien en een pleintje waar ze de wol van de schapen verhandelen heel apart en daar kwamen in een bazaar met alleen maar tapijten en ja hoor heeeel toevallig was zijn oom daar met een winkeltje en we moesten vooral even thee drinken. Ik meteen we kopen toch geen kleed van wegen onze honden. Nee alleen maar thee drinken nou na 5 minuten begon het verkoop praatje en ik ben helemaal uit mijn dak gegaan. Ik heb daar geen vrienden gemaakt Chris zegt dan maak je niet druk. Mij gaat het er om dat ik al van te voren die Turk had gewaarschuwd .In Goreme aangekomen konden we de camping niet vinden ( ook voor het eerst) Maar er was nog een andere camping en daar werden we welkom geheten door een Engels sprekende camping baas en kregen we uitleg over het gebied Cappadocie. Er ligt een nest van 10 kleine puppies tegen het toiletgebouw maar ze zijn gelukkig te klein om mee naar huis te nemen. Snel de was gedaan want we hebben geen schone handdoek meer over

Geen opmerkingen: