Naar de zee

Maandag 16 april


De weg naar Tiznit is mooi. We hadden deze weg vanaf de andere kant al gereden. Onderweg komen we langs een rivier met een plek waar een vrouw met haar dochtertje aan het wassen is. Ik loop naar ze toe om het meisje belleblaas en een pen met schriftje te geven. Ze is een beetje voorzichtig maar dan zegt haar moeder dat het goed is en pakt ze het aan. Ze heeft een portemonnee bij zich met van alles erin en dat is ze ook aan het “wassen”! Als we weer weg rijden wordt er flink door de twee gezwaaid, schatjes. In Tiznit gaan we op de gemeente camping staan. Hier staan de Franse de hele winter ik begrijp dat niet want er is geen bal aan op deze camping. We gaan het dorpje in en kopen wat groente en fruit bij de kleine winkeltjes want de supermarkt is te duur. We lopen langs de eettentjes en zien dat de prijzen heel gaan we eerst naar de winkel waar we een zonnepaneel 2 jaar geleden hebben gekocht. De man herkende ons en vond het leuk dat we hem gedag kwamen zeggen . We hebben wat info over evt de zonnepanelen voor Lappie gevraagd. Het scheelt echt veel geld dus we houden het in gedachten. We gaan eten in een klein tentje en de bediening vind het helemaal leuk dat er twee toeristen zijn en ze halen alles uit de kast! We eten lekker voor 5 euro en we geven de kok en het meisje van de bediening allebei 1 euro fooi! Dat is veel als je bedenkt dat ze 5 tot 7 euro per dag verdienen. Wij zijn van mening als ze voor ons iets extra’s willen doen en op hun manier behulpzaam zijn nou dan geven we ze een mooie fooi. En dan zal een Marokaan nooit kijken waar je bij bent hoeveel dat is maar als je weg loopt dan hebben ze heel snel gekeken en soms kijk ik dan even om en zie ze dan met een lach ons nog uitzwaaien.

Dinsdag 17 april

Richting Agadir. Er is op de route een nationaal park de Sous Masa waar je vogels kan spotten en deze maand zijn de vogels er ook en met de verrekijker van ome Joop moet dit wel wat worden. Wanneer je in Marokko reist is het erg handig als je erg veel info bij de hand heb waar je heen moet rijden en dan is het ook wel fijn als er een bordje langs de kant van de weg staat met de richting waar je heen wilt. Hoeft geen groot bord te zijn als het maar een bord is! Wij kunnen het dus niet in een keer vinden en met handen en voeten taal komen we uiteindelijk op de plaats van bestemming. We gaan met een gids het park in. Langs de rivier de Masa die uitkomt in de zee dus zoet en zout water vermengd hier met elkaar. We zien de flamingo’s die op 1 poot staan te slapen best knap voor zo’n grote vogel. Bij de waterput zit een steenuil Chris is net te laat met de verrekijker en de uil vliegt de waterput weer in. Er zitten ook schorpioenen onder de stenen kleintjes ik had ze nog nooit in het echt gezien dit is een klein soort .We lopen naar het strand waar natuurlijk weer gevoetbald wordt er lopen wat talentjes rond in Marokko. Meestal spelen ze op slippers of blote voeten en met een plof bal! We gaan bij een vriend van de gids thee drinken hij woont in een grot op het strand. Hij vist en die verkoopt hij en in de zomer maanden is hij de badmeester. Hij heeft een puppy van 4 maanden oud en die luistert al heel goed. De pup moet ook goed leren zwemmen! We eten onze broodjes op en dan gaat die jongen pannenkoeken bakken. Hij heeft geen klopper en moet dus met 2 vorken aan de gang. Ik beloof dat ik mijn klopper uit de camper mee geef aan de gids zodat dit wat makkelijker gaat. Na de lunch lopen we weer terug en komen een paar vrouwen op ezel tegen ze gaan naar een family waar een vrouw de dag ervoor is overleden na een ongeluk met een bus. Dan voel je ,je ineens te veel als toerist. Terug bij de camper drinken we nog wat en we betalen de afgesproken prijs en geven er nog een flesje wijn bij en de klopper. De gids blijft achter moet op kraamvisite en wij nemen een andere jongen mee tot aan de weg. Dan zien we de gekke blauwe vogeltjes weer en we proberen ze op de foto te krijgen.

We rijden naar de camping die hier in de buurt zit want nu naar Agadir rijden is te laat. De camping is onverwachts helemaal te gek met het uitzicht op de zee. Er is hier verder niets dus toch wel erg handig dat we een kleine voorraad aan eten bij ons hebben. Zo houden we het wel een extra dagje uit!

Woensdag 18 april.

We blijven een dagje op de camping. Het is lekker weer. Als we op het strand lopen zien we hoe dicht we dan bij het Nationaal park zitten. Over de weg is het best een stukkie rijden en nu over het strand 2 km grappig. Het is druk met Marokkanen op het strand. Laat in de middag komt er een jongen vis verkopen en dat is toevallig de jongen van de grot. We kopen vis en eten die s’avonds op.

Donderdag 19 april.

We rijden nu naar Agadir. In het dorpje net voor Agadir doen we boodschappen. In Agadir vinden we nu wel de soek in 1 keer gelukkig maar anders heb ik Wilma heel wat uit te leggen! 2 jaar geleden wilde dit niet lukken. Het is een mooie Soek en er is van alles te koop. We kopen dus weer veel te veel. Het liefst willen we hier vrij staan op het strand maar dat gaat toch niet echt lukken. We nemen geen risico. We rijden naar de camping en zijn verbaasd hoe de bomen en struiken zijn gegroeid het was in 2010 net een landingsbaan en nu is het wel een aardige camping. Bij de vrouwen is de douche koud maar dan ga je gewoon bij de heren die is altijd warm! Aan het eind van de camping is een restaurant gekomen en het ziet er allemaal erg mooi uit het strand is schoongemaakt en dat is een hele vooruit gang. En het zwembad is af niet dat we er ingaan toch nog iets te fris. Het ziet er goed uit allemaal blijven de toeristen komen en dat brengt geld in het laadje!

Vrijdag 20 april

We lopen over het strand naar Tagazoud Hier verblijven erg veel surfers van de wereld. Vroeger was dit een hippie dorp. Het verhaal is at Amerikanen een stuk grond hebben gekocht maar er uiteindelijk niets mee hebben gedaan. Het is een leuk dorpje we drinken koffie met uitzicht op zee. We kopen twee dezelfde leren bandjes en hebben flink kunnen afdingen. We vinden niet echt een tentje om wat te eten. Na wat gemopper gaan we terug naar de camping en bakken we pannenkoeken. We gaan nog even op het strand liggen en zo is er weer een dag voorbij.

Zaterdag 21 april

We gaan op de fiets naar Agadir. Eerst langs de haven waar de boten vol sardines binnen komen. Het is een drukte van je welste en het stinkt enorm. We kunnen op ons gemak alles bekijken. Er staat 1 jongen tussen de vis in de boot de sardines er uit te scheppen in mandjes en die worden weer door gegeven. Dit is erg zwaar werk en vies werk. We lopen nog wat rond en maken wat foto’s. Dan gaan we over de boulevard fietsen deze is 8 km lang. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant allemaal hotels in alle soorten en maten en prijzen. Ook zit hier de Mac Donald, Pizza Hut en een lekker ijs tentje het ziet er schoon uit en het is er druk dus we durven wel een ijsje te eten. Er is een park met allerlei soorten vogels en beesten een soort kinderboerderij volgens de Trotter betaal je entree maar nu is het gratis. Het is schoon en de beesten hebben redelijk grote hokken. We lopen er doorheen en gaan dan op de fiets naar de Portugese tuin nou dit is helemaal niets meer het is vervallen en we vinden het helemaal niets dus we zijn hier gauw klaar. We fietsen langs een winkel waar ze stoffen verkopen we gaan even kijken of er wat tussen zit om lappie te bekleden. Er is van alles mogelijk dus tegen die tijd moeten we maar eens kijken wat verstandig is om te doen. We komen in de buurt van de soek en lopen er nog een keer doorheen. We kopen nog een paar sjaaltjes en eten een soort pannenkoek zo hup van het vuur. De dames die ze staan te bakken willen niet op de foto maar de pannenkoeken mag ik wel foto graveren. We fietsen over de boulevard terug en dan moeten we flink in de pedalen naar de camping. Maar een beetje bewegen kan geen kwaad!

Zondag 22 april.

Vandaag klusjes dag . De camper eens goed uitsoppen zodat we met een redelijk schone camper aan de terug reis kunnen beginnen. Chris maakt de ventilator van de koelkast schoon geen overbodige luxe. Stof kruipt echt overal tussen en als je het niet bijhoudt is de ramp niet te overzien. Het wordt warm 28 gr en we gaan de rest van de dag naar het strand. We hebben twijfels hoe we terug naar het noorden gaan rijden want d. weersvoorspellingen voor dat gebied zijn slecht maar we kunnen hier niet echt heel veel langer blijven

Ezel taxi

Monique jarig

Dinsdag 10 april


We drinken met de buurtjes eerst koffie met koekjes om mijn verjaardag te vieren. Dan gaan we bij de Marjanne wat boodschappen doen. De route door de bergen is prachtig en de besneeuwde bergtoppen komen steeds dichter bij. Door de vallei naar Imilil, waar de weg ophoud, je kan niet verder alleen te voet. In het dorp aangekomen bied iemand een camping aan we willen eigenlijk eerst kijken maar voor we het weten zit hij al in de auto en rijden een bijna onmogelijk pad naar boven en daar is een camping nou een parkeerplaats met douche! Hij vraag 100 mad ik zeg hem dat dat een belachelijke prijs is want we komen net van een camping voor 80 mad met zwembad ja maar ………….. Nou ik ben er klaar mee en wil weer weg. Dan gaat hij onderhandelen en we betalen 60 mad (5 euro 20) Het blijven prijen die nergens over gaan maar je moet wel de prijs betalen die hier normaal is. Dan begint hij over wandelen met een gids door de bergen. Hij vraagt weer de hoofdprijs. Nou we gaan wel even te voet het dorp in en dan kijken we wel. We komen bij Ibrahimi terecht hij heeft een winkeltje en is ook gids vraagt een normale prijs en legt goed uit hoe en welke route je kan lopen. Ook hij vind het verhaal van de ‘camping ‘ raar. We spreken af voor de volgende dag. Als we terug lopen komen we ezels tegen die de bagage van toeristen naar boven moeten brengen. We lopen terug naar de camper en dan komt er een brommer met 2 man als een gek naar beneden en de remmen doen het niet meer ! Veel keus heeft de bestuurder niet het is of de diepte in of kedeng tegen een muur. Hij kiest voor het laatste! De schade valt mee zo lijkt het.

Woensdag 11 april

Nadat we de lunch hebben gesmeerd gaan we met de gids op pad. Nu maar hopen dat de route echt makkelijk is zoals men zegt want anders ben ik er klaar mee. Ik neem wel 2 stokken mee voor de zekerheid. We klimmen gelijk wat meters omhoog en komen op een uitkijkpunt waar we een kopje thee drinken. Het is een smal pad maar goed te doen het lijkt wel een snelweg voor ezels! Bepakt met van alles gaan ze naar boven. Zelfs met kippen en een geit in de draagmand aan de zijkant van de ezel gaat naar boven. De route is erg mooi en dan komen bij een bergdorpje waar zomer en winter mensen wonen echt ongelooflijk. Er is niets alleen een waterval die langs het dorpje gaat. We eten de lunch op en dat komt er een stier naar boven lopen aan een touw met twee begeleiders en die moet een bruggetje over. Dit gaat niet en de stier valt bijna naar beneden. Wat misschien niet eens zo heel gek idee is want 3 keer raden waarom de stier 2 uur naar boven is komen lopen? Er komen gasten en die moeten eten! Is het dan niet makkelijker om de stier in kilo verpakking naar boven te brengen neeeeeee hij moet ter plekke hahlal geslacht worden. hij Er is ook een kleine moskee dit maakt het dorp ook tot een bedevaart oord. Er staat een groot bord verboden voor niet Moslims! Zoals op zoveel moskeeën in Marokko. We gaan weer naar beneden en komen bij een plek waar je wat kan drinken daar zijn ze aan het metselen en Chris kan het niet aan zien dat het zo scheef gaat en bemoeit zich ermee dit wordt hilarisch. Eenmaal terug in ht dorp besluiten om in het dorp te slapen en de volgende dag verder te gaan we parkeren achter een gasthuis en kunnen daar ook douchen. Het koelt enorm af en in de nacht regen en zo blijkt in de ochtend ook hagel/sneeuw!.

Donderdag 12 april.

Het is 0,5 graden tjonge we zijn toch niet op wintersport. Nu in dit dorp blijven is geen optie dus we gaan maar rijden. En dan begint de pret. Door de regen zijn er veel stenen op de weg gevallen en soms zo veel dat ik even moet uitstappen om de brokstukken aan de kant te leggen anders kunnen we er niet langs. En overal ontstaan spontaan kleine watervallen over de weg. Het is wel even een gedoe om de vallei uit te komen. Wat regen kan veroorzaken! Maar 5 jaar geleden was hier nog geen asfalt alleen een zandpad en dan is het helemaal een toestand na een regenbui. Dan komen we op de weg 203 uit en dit is beter maar ook hier is het oppassen. De Hoge Atlas is werkelijk prachtig we zijn de hele dag aan het rijden en kijken onze ogen uit. We geven de kindjes langs de weg pennen en schriftjes, snoep ze vinden het geweldig. Ze zijn erg verlegen en vragen nergens om dat is wel eens anders. Boven op de top is een restaurant wij eten in de camper ons broodje op het is wel koud maar prachtig uitzicht. Dan volgen we N10 naar Taroudant. We rijden de camping voorbij shit nu hopen dat we langs de stadsmuren mogen staan. Geen probleem en de parkeerwachter is aller vriendelijks (2 jaargeleden werden we hier weg gestuurd). We lopen het dorp nog even in een grote Medina met alweer winkeltjes. Dan komen we een bruidsstoet tegen alleen vrouwen die (denken we) de bruid gaan halen. Manden vol met cadeautjes, schoenen met hoge hakken en lingerie en er ligt een schaap levend vast gebonden op de kar. We maken stiekem foto’s maar ze hebben het door gelukkig ze zeggen er niets van.

Vrijdag 13 april

Gelukkig strak blauwe lucht en om 8.30 al 20 gr dat is beter. Hier in Taroudant zijn ook leerlooierijen en die gaan we bekijken. De stank valt mee maar ik houd mijn takje mint wel in de buurt van mijn neus voor de zekerheid. De jongen die ons rondleid is erg vriendelijk maar natuurlijk komen we bij een winkeltje uit. Chris wil een schapenvel kopen en ik zie wel een leuke tas en de geitenvellen zijn ook wel aardig. Daar gaan we weer………….. Ik moet flink afdingen want ik wil de tas voor weinig! Het heeft wat voeten in de aarde maar uiteindelijk lukt het en betalen we niet te veel. Maar dan zie ik in de winkel ernaast ook een leuk geitenvelletje nou oké kopen we die er ook bij! We rijden naar Tafraoute dit zou volgens de Trotter een van de mooiste wegen van Marokko zijn nou wij vinden dat niet ( te verwend ?of al te veel gezien?) Tafraoute is het schoenendorp hier hebben we in 2010 ook gestaan maar toen achteraf te weinig gezien. Snel een wasje en de camper uitsoppen want wat een stof zooi steeds.

Zaterdag 14 April

We gaan fietsen achter de camping langs waar we de grote rotsen goed kunnen zien die hier zomaar plots zijn. Zomaar uit het niets ineens joekels van rotsen. Dan komen we weer op de weg en ja hoor lekke band wat schrijf ik 2 lekke banden voor en achter. Chris natuurlijk weer niet. We lopen naar het dorp en dan zit er een banden boer we hebben zelf de plakspullen bij ons dus we hebben alleen lucht nodig. Hij is erg behulpzaam en binnen 10 min fietsen we weer. We willen de beschilderde rotsen zien dit is kunst van een Belg die ooit bedacht laat ik ze eens blauw ,ros en groen maken. We kunnen er niet komen want ze zijn met de weg/zandpad bezig. Nou jammer dus we zetten de afdaling maar weer in terug naar de camping. We hebben zin in koffie met wat lekkers maar kunnen niet echt wat vinden er is wel een hotel met een Marokkaanse feesttent de koffie duurt uren en iets lekkers is er niet maar we zijn moe van het fietsen dus we zitten wel effe lekker. We zijn behoorlijk verbrand door de zon.

Zondag 15 april

Gelezen in de Trotter dat er een mooie fietstocht is door een kloof Ait-Mansour en de palmen tuinen. Eerst een prachtige weg naar de kloof toe dan zou je op een parkeerplaats komen en dan houd de weg op en kun je een rondje van 37km rijden. Nou klinkt goed het is niet te warm dus we gaan er voor. De weg houd niet op en we rijden door blijkt later veel te ver en echt fietsen door de palmen tuin is ook niet echt zoals wij het in gedachten hebben. Bij een kruising krijgen we ‘ hulp” van een bijdehand wijffie van een jaar of 8 ze legt op een soort plattegrond bord uit waar we zijn en waar we volgens haar naar toe moeten! We proberen uit te leggen dat we willen fietsen en zijn snapt er niets van. Nee zij leest ook geen Trotter! Ik geef ze allemaal een pen en schriftjes en wat toffies. Dan gebaar ik dat de jongste 2/3 van het stel dat nog niet mag eten en zij stopt de vinger in het bekkie van het jochie om te laten zien dat hij echt wel tanden heeft. Geweldig wat een grietje. We rijden terug naar de parkeerplaats drinken een kopje thee geven de parkeerwachtster ook een kopje want het is best fris hier zo hoog in de bergen. Dan komen we er achter dat we dus al met de auto een heel stuk van de fietsroute hebben gereden. Want de weg houd dus niet op hij gaat nu door! Al met al besluiten we om een stuk te gaan lopen. We lopen langs de palmen en door een dorpje echt prachtig is het hier en die kloof geweldig. Terug bij de camper gaan we lunchen. We geven de parkeervrouw! de eerste en de laatste die we tegen komen! Nog een reep chocola en een Delf blauw klompje en natuurlijk het parkeergeld. Terug zien we vanaf de weg de beschilderde rotsen toch nog liggen en zien er een andere weg naar toe. We rijden er naar toe en kunnen toch nog wat foto’s maken. De camper weer klaar voor vertrek maken want morgen richting Agadir. De zee in plaats van bergen.

7 April

We rommelen wat op de camping Chris trekt wat baantjes in het zwembad! We fietsen naar de palmentuin.Het is een smalle weg dwars door de palmentuin. Je kan hier met een dromedaris rond rijden. Nou wij fietsen liever. Het is een soort Wassenaar van Marokko niet normaal wat een bakken van auto's staan hier hoezo armoede! Er is ook een golfclub maar Chris was niet welkom met zijn fiets en golfstick die hij niet mee heeft om te golfen maar om hele vervelende Marokkanen de stuipen op het lijf te jagen.Of buschauffeurs die niet kunnen rijden. We gaan op zoek naar een museum dit blijkt niets te zijn en dan gaan we nog wat boodschappen doen bij de locals. De man vind het geweldig ik wordt aan mijn arm mee getrokken naar een stroom haspel ( zo'n hele grote) en daar ligt een teef met puppy's oooohhhhhh nee he daar gaan we weer! Maar gelukkig de oogjes waren nog dicht dus ze moeten nog even daar blijven. Dan zitten er nog 2 piep kleine katjes tegen mijn fiets maar die zien er minder gezond uit . Veel katten zijn hier toch getroffen door de oogziekte. We hebben zoveel boodschappen gekocht dat ze halverwege de rit uit de fietstas vallen.s Avonds braden we de kip in de pan buiten op de brander en dan moeten we er als een bewaker bij gaan zitten want de hond van de camping jat hem in een onbewaakt ogenblik zo de pan uit. We zijn maar druk met al die beesten. Hij krijgt wel de botten enz..

8 April
Eerste paasdag nou daar merken wij niet veel van behalve dat er veel kinderen van de overwinteraars over zijn voor een weekje. Bo en Linda hadden ook plannen om te komen maar zijn te druk met het eind examen. Jammer maar we halen het wel een keer in.Het is vandaag zo helder dat je de sneeuw op de toppen van de bergen ziet liggen echt een heel bijzonder gezicht. We verbranden ook lekker met dit weer.Aan het eind van de middag gaan we naar de stad we nemen genoeg verlichting mee voor de terug reis want in het donker fietsen is niet heel verstandig maar er is straatverlichting we gokken het erop. Op het grote plein is alles weer veranderd in een groot restaurant. Zo grappig om te zien om 16.00 is het nog een plein en om 17.00 kun je er eten. We eten dan ook op de houten banken aan lange tafels wat. We hadden goed in de trotter gelezen hoe het werkt en zo hadden we een  lekker maaltijd voor weinig! Dan lopen we de soek weer in en ja hoor we verdwalen dat is niet zo heel erg maar in het donker lastig dus moeten we hulp vragen aan een 'gids' dit betekend: hopen dat hij je echt daar brengt waar je om vraagt en het kost je natuurlijk geld. Maar goed we komen er uit en we fietsen terug in het donker naar de camping het is volle maan dus nog wat extra verlichting na 10 km komen we heel aan op de camping.

9 April
Tweede paasdag en Chris is vandaag jarig 50 jaar! wat een mooie leeftijd! Van alle kanten sms jes en berichten om Chris te feliciteren.Wij gaan weer op de fiets naar de stad taart eten. Door al dat fietsen sparen we wel 36 euro taxi geld uit! ( kan ik weer een tassie kopen!) In de soek kun je wel redelijk ongestoord rond lopen natuurlijk wil iedereen wat verkopen maar zo werkt het nou eenmaal. Ook is het er schoon in vergelijking met sommige andere soeks daar liggen soms dingen op de straat dat wil je liever niet zien of ruiken. Hier rijden ook zoveel brommertjes en koetsen met paarden echt niet normaal. Ik vraag me wel eens af hoeveel brommers er zijn in Marokko. En karren met ezels gewoon tussen het verkeer door het was immers ooit een weg voor alleen ezels en paarden die zijn ook de enige die zich wel aan de verkeersregels houden.Maar wonder boven wonder het gaat ( bijna) altijd goed je hart zit wel in je keel om de 5 minuten maar dat is weer wat anders. We hebben deze vakantie toch erg veel gefietst en gelopen.

uitleg foto's

Op de zandduinen in Merzouga. ( klim van een half uur door mul zand )
Camper vast in de modder na 20 min zwoegen met 3 hulp Marokkanen!en 6 euro armer er weer uit. chris wilde gezellig koffie drinken bij de rivier en was vergeten dat we maar 2 wielen ipv de 6 van Lappie aangedreven hebben! Dat kan nog leuk worden als hij met een 6 weehl op pad gaat.
Hond varkenshaas voeren op de parkeerplaats ze zat al in de camper!
Taart eten voor de verjaardag van Chris.

nog meer foto's

nog wat beelden

2 april

Maandag 2 april
De afspraak was 9.00 vertrekken maar een Marokkaan en tijd afspreken. Ik word boos en zeg 9.30 gaan we echt rijden. Niets maakt indruk en uiteindelijk om 9.45 rijden we weg met Mustafa aan boord die rijd tot de helft van de route mee. Hij gaat proberen zijn theorie voor zijn rijbewijs te halen nou stelt volgens ons niets voor want ze rijden als rand debielen ( volgens Chris). En rijden leren ze in auto met 2 sturen erin! Onderweg gaan we nog even naar de Medina voor een tagine kijken. Uiteindelijk kopen we een tagine ergens langs de weg voor de juiste prijs. Onderweg maken we een lunch tomatensoep met brood en beleg en Houssain maakt er een Europees/Marokkaanse lunch van gooit stukjes brood in de soep en belegd zijn brood met plakjes kaas! Terug in Midelt ligt er sneeuw op de toppen van de bergen en is het koud. We eten met de familie kip en we wisselen foto’s uit.
3 April
Met gemengde gevoelens nemen we afscheid van Houssain. We hopen hem volgende reis terug te zien of als hij naar Europa komt. We doen in het dorp nog wat boodschappen en rijden naar Ouzoud daar zijn watervallen die redelijk spectaculair moeten zijn. De weg is wel slecht door al die regen maar we komen nergens in de problemen. De route is mooi en we komen laat in de middag aan op de camping de Zebra met Nederlandse eigenaren.
4 April.
We lopen vanaf de camping naar de watervallen en we bekijken hem van 2 kanten we willen een toeristische route maar dat is geen goed plan door de regen is het een klei/ glij partij geworden dus we gaan terug naar de andere kant. Daar zijn ook allemaal kraampjes met van alles en nog wat. Ook lopen hier aapjes je mag ze niet voeren nu houdt niemand zich daar aan maar ze zijn iets minder mak dan in Azarou. Het water komt van 5 kanten naar beneden en is een mooi gezicht ook kun je met een versierd vlotjes met stoelen dichterbij komen maar dat is alleen leuk als het erg warm is nu begint het te regenen. En alle kussen en plastic bloemen moeten er weer snel af. We maken nog een praatje met een man in een winkeltje en hij heeft een mooie schaal die Chris wel ziet zitten maar we hebben niet genoeg geld bij ons dus moeten we de volgende dag terug! We worden uitgenodigd om mee te eten want als er genoeg is voor 4 dan ook voor 6 nou dat is mooi gezegd maar we hadden net ons broodje op dus we slaan beleefd af. Terug op de camping weer regen en uiteindelijk doen we de kachel maar even aan.
5 April
Richting Marrakech eerst langs een natuurlijke brug in Demate. Onder de brug loopt een rivier 50 meter diep. Je kan van 2 kanten kijken maar je kan er net niet doorheen naar de andere kant kijken de bocht is net te scherp. Er loopt een weg overheen. Op de parkeerplaats is een puppy en die heeft besloten met ons verder te reizen hij zit al in de camper. Maar ja welke hond in Marokko krijgt varkenshaas! Deze was over de datum en de koelkast was uitgevallen dus we durven het zelf niet meer op te eten! De eigenaar vond het een goed idee als we hem adopteren maar ik denk dat we dan uiteindelijk met wat Dirams over de brug moeten komen of nog meer bier ( ipv parkeergeld). We laten de hond toch maar achter maar het was wel een geschikte kandidaat om mee te nemen. Ohh laat Babs het maar niet horen. Onderweg eten we wat lamskoteletjes en een tagine erg lekker en we gaan nu de camping in Marrakech zoeken. Dit valt reuze mee want op de rotonde staat een auto van de camping en brengt ons tot de deur. Het is een mooie camping met zwembad en we vinden een leuk plekje in een tuintje naast het patanke baantje dus elke middag is het druk voor de deur. We blijven hier een paar dagen om onze verjaardagen te vieren. Het is mooi weer en op de achtergrond zijn de bergen met sneeuw toppen. Het is jammer dat Bo en Linda het niet reden om te komen want de meiden hadden het hier wel een weekje uitgehouden.
6 April
Het is droog en de zon schijnt dus op de fiets naar het centrum. We moeten even zoeken maar we vinden de tuinen die midden in een woonwijk liggen het is erg druk met toeristen uit alle landen. Het is een mooie tuin met heel veel verschillende soorten bamboes en cactussen. Het is erg schoon en er staan allemaal leuke gekeurde potten met bloemen erin. Het niet groot maar wel erg grappig om te zien en de villa die er staat is nog steeds bewoond. Nou gezellig elke dag zoveel visite! We fietsen naar het centrum en we fietsen zomaar wat rond. Het is goed te doen op de fiets er zijn erg veel brommers die van alle kanten je voorbij scheuren dat is wel eng maar het gaat goed. We komen op het grote plein waar van alles is te doen. Slangenbezweerders en mannen met een aapje met een luier om. Hier maakt Chris zich erg boos over maar ja zolang er stomme toeristen zijn die er mee op de foto gaan zal het niet stoppen. Je kan ook lekkere verse Jus de Orange drinken voor 40 cent de kraampje zien er mooi uit met al die sinaasappels. Ook zijn er muziekkanten met trommels en petjes met een kwast er aan en die draaien ze dan rond. Wanneer er iemand ook maar een glimp van een fototoestel ziet komen ze om geld vragen want voor niets gaat hier alleen de zon op. We lopen de Medina door en die is anders meer leren tassen, nootjes, koekjes, kleding enz. Overal wordt je verwacht in en winkel te komen kijken en kijken is voor hun kopen. Daar worden we wel eens moe van steeds maar weer uitleggen dat je niet alles kan / wil kopen waar je naar kijkt! En dan aanhoren dat je bij hem echt het goedkoopste uit bent. Nou in afdingen ben ik volgens Chris de bitch van de week. Maar omdat we de prijzen nu wel weten betalen we gewoon niet te veel. Ze noemen mij Fátima Berber. We fietsen terug naar de camping en zijn net voor het donker terug.

foto,s

apen voeren

Said deel 2
Na een nachtje op de bank slapen zijn we niet erg fit. Maar 1 nachtje is wel te doen. We willen vandaag verder want we hebben hier alles al gezien 2 jaar geleden en we zijn hier alleen om Said en zijn family te bezoeken. Na het kopen van een kip geld wisselen eten we nog samen met de family en gaan dan richting Azzaru. De camping is in een kersen boomgaard en die staat in bloei een bijzonder gezicht. Er zitten een paar ooievaars op het dak en ze vliegen af en aan met rotzooitjes om het nest in orde te maken en grappig gezicht.
Donderdag 29 maart.
Als we wakker worden regen. Dat is jammer want we willen naar de oudste cederboom in dit gebied wandelen. En daar zijn ook apen in het wild. Met de regencape mee gaan we op pad. Het valt wel mee met de regen na 4 km berg opwaarts komen we bij de oude boom hij is dood maar wel een gek gezicht zo plots in het midden op het pad. Hier zijn ook apen maar ze blijven een beetje op afstand. Er zijn ( natuurlijk) souvenirs winkeltjes maar niet echt iets bijzonders. We lopen door want we vermoeden dat het pad uitkomt op de parkeerplaats waar we 2 jaar geleden langs gereden zijn en daar is ook een groep apen die kun je wel voeren. Nu is zomaar door een bos lopen wel een risico maar we gokken het erop. En we komen uit waar we dachten en daar zijn ook de apen. We eten op een afstandje ons broodje op want anders zit de hele family op ons nek en zijn we ons brood kwijt. Er is een Amerikaan die een onderzoek aan het doen is en hij verteld het een en ander over de apen. Er zijn veel vrouwtjes in verwachting. En er moet nog een groep zijn maar die zit diep in het bos en komen hier niet. Ik schenk mijn banaan aan een aap en die smult er lekker van. Er stoppen veel auto’s en die voeren brood en dat is niet goed voor de apen maar de Marokkanen willen niet luisteren. Groenten en fruit is beter voor ze maar ja dat kost meer! We lopen de zelfde weg door het bos terug en dan bij de oude boom is er een hele grote groep apen. Ze zitten boven op een camper van Franse Hippies en kunnen zo bij de heerlijke verse bladeren van de bomen. Toch handig voor de apen als er iemand ‘wild’ wil kamperen! Blij dat ondanks de regen we zijn gaan lopen en we komen moe maar voldaan op de camping aan en de zon schijnt alweer. Een heerlijke warme douche omdat er een jongen van de camping het vuurtje lekker heeft opgestookt! Dit jaar nog geen koude douche gehad wat een luxe!
Vrijdag 30 maart.
Vandaag richting Midelt eerst boodschappen doen we worden afgezet maar ach voor deze keer laten we het maar. Onderweg in een dorpje komen we 2 Nederlanders tegen die met openbaar vervoer reizen dan moet je geduld hebben! Wij rijden de anderen kant op dus helaas voor hun geen lift. Wel beklagen ze zich over her feit dat er nergens alcohol te koop is nou Chris vraagt wat zou je willen hebben dan? Nou een biertje………….. Chris duikt de camper in en tovert 2 biertjes tevoorschijn! 1000000 maal dank je wel dat is een verassing. Wij hebben het aan boord voor omkoop schandaal en evt ruilen voor sieraden enz. Tja ook Marokkanen drinken ( als Allah slaapt!) In Midelt komen we bij Houssain de winkel die ze 2 jaar geleden aan het opknappen waren is af en ziet er mooi uit. De vader van Houssain herkent ons gelijk en we worden omhelst en dikke zoenen!!!!!. Er loopt een schaappie aan een touwtje rond en ooohhhh ik zie de bui al hangen. Als ze die nou maar niet ter ‘eren’ van ons bezoek in de pan gooien deze mensen hebben het al niet breed. Maar wat blijkt dit lammetje is van de vrachtwagen gevallen toen de moeder aan het bevallen was waarschijnlijk op weg naar de slager! Met nog een broertje of zusje de laatste had minder geluk de vader van Houssain heeft het beestje opgeraapt en met de fles groot gebracht nu behoort het tot de family en gaat nooit de pan in. Wat een prachtig verhaal. En als de vader bbbhhhheeeee roep komt het schaappie ook echt aanlopen. Houssain is ook blij ons te zien en natuurlijk eerst ETEN!
Zaterdag 31 maart.
Houssain gaat mee naar Mergouza hij slaapt bij een vriend en wij kunnen de camper daar voor de deur zetten. Het is een prachtige route naar de Sahara na 5 uur rijden komen we bij zijn vriend aan . (Wat ook wel handig is als je een Marokkaan voorin heb zitten word je dus niet lastig gevallen en betaal je de normale prijzen! In de Medina wilden we de prijs van een tas weten en toen werd er eerst aan Houssain gevraagd hoeveel commissie hij wilde hebben. Houssain word dan boos en zegt dat wij zijn vrienden zijn en dus een normale prijs wil horen.) De vriend blijkt uit Ghana te komen en woont in het “zwarte “dorp net voorbij de duinen we waren hier 2 jaar geleden ook geweest maar het blijft een mooi gebied en nu is het niet zo warm 30 gr max en in Midelt 2,5 met regen. Mustafa kookt voor ons en s’avonds komen er vrienden muziek maken. Wanneer ze er achter komen dat we een fles rum hebben willen ze een klein beetje want ze drinken niet echt de volgende morgen is de fles leeg dat is raar!
Zondag 1 april
Omdat we vroeg wakker zijn gaan we weg op de fiets (de mannen slapen nog hun roes uit) naar het dorp en de zandduinen. Chris wil naar de top klimmen en ik volg maar ppffff wat een gedoe om boven te komen je voeten zakken weg tot je enkels in het zand en je komt maar cm meters vooruit. Chris is eerder boven en gaat er vanuit dat ik blijf steken en niet op de top kom. Maar ik laat me toch niet kisten door een zandhoopje!. Ik trek mijn schoenen uit en omdat het zand niet te warm is loop ik verder op mijn blote en doe mijn schoenen aan mijn handen en zo klauter ik de zandhoop op en eenmaal boven had ik dit ook niet willen missen. Je ziet de grens met Algerije liggen. We maken foto’s en er is een groep Fransen met een quad ook naar boven gereden. Terug lopen is heel grappig als of je op een roltrap loopt. In het dorp eten we een broodje en fietsen naar het meer waar flamingo’s zijn. Terug bij Mustafa moeten we eerst, ja echt ETEN. Na een douche gaan we een voetbal wedstrijd kijken en dit gaat er serieus aan toe bij elk doelpunt vechten. Er zijn 2 militairen die dit in de hand moeten houden! Na de wedstrijd gaan we nog even buiten zitten en dan blijkt er een zandstorm aan te komen. Er is niet echt paniek maar binnen 5 min giert de wind om de camper en worden we gezandstraald. Overal zand in de camper en dit gebeurd maar eens in de 2 jaar hebben wij weer. s Avonds gaan we nog bij een groep muzikanten luisteren wel bijzonder om te horen. En dan weer eten 22.30! en slapen!

Naar Said

Naar ……….
Het plan was om vroeg te gaan rijden maar we zijn druk met niets en gaan om 10.30 uiteindelijk naar En Ain -taoujdate . We vinden het in 1 keer en rijden eerst naar het huis van de Kaaskop deze Marokkaanse man spreekt Nederlands en hij kan dan mooi mee naar Said. Hij had ons 2 jaar geleden ook op sleeptouw mee genomen naar Fes en Meknes en we hebben lol met hem gehad. We komen bij zijn huis en we ontmoeten zijn dochter en haar man en dan horen we het vreselijke nieuws dat haar vader is overleden nog niet eens zo lang geleden. We drinken koffie en gaan dan naar Said. Hij is blij ons te zien en zijn vrouw is er nu ook. We verbazen ons erover hoe jong zij is het is een lieve vrouw en natuurlijk eerst eten! Dan gaan we het dorp dor en komen we op de markt terecht nou lees: rommelmarkt zo’n beetje alles uit de zak van Max ligt hier op de markt. We ontmoeten een andere Marokkaan die Nederlands spreekt en daar hebben we lol mee. We laten de auto wassen dit is geen overbodige actie er komt blubber af. De jongen van 2 jaar geleden die er werkte met z’n maat 47 is er niet jammer we hadden slipper mee gebracht omdat maat 47 in Marokko niet te krijgen is. Maar we vinden wel een andere slachtoffer en anders verkopen we ze op de markt!

weer in Fes

Terug naar Fes.
Na een ontbijt rijden we terug naar de camping in Fes. We moeten even wassen en schoonmaken. Op de camping aangekomen horen we van de buren dat de laatste nacht toen wij er ook nog waren hun brommer is gestolen! Nou ja er is een hek om de camping en 2 bewakers! Blij dat we de fietsen op de camper hadden gezet anders waren die ook pleiten geweest. Dus zo veilig is een camping ook niet. Chris gaat nog terug naar Fes op de fiets om iets voor Bo te scoren. Ik was, slaap in de zon en klets met de buurvrouw dat is het leuke van reizen al die mensen die je onderweg tegenkomt en de gesprekken die dan los komen geweldig. We eten bloemkool met Spaanse worstjes en rollen moe ons bedje in.

Slapen op het platteland

Slapen op het platte land.
We nemen afscheid van de gastvrije mensen van de grot we wisselen adressen en cadeaus uit. De rest van de route is echt prachtig. Wat is dit toch een mooi stukje Marokko. We drinken een bakkie onderweg en dan komen we bij een splitsing waar de weg naar het dorp van het Engels sprekende vrouwtje heen gaat. We volgen die weg en als we het niet vinden dan kunnen we ook zo terug naar Fes. Na een paar telefoontjes komen we in haar dorp terecht. En dit is echt het platteland. Ze wonen in een mooi huis met prachtig uitzicht op het meer. De vader heeft in Frankrijk gewerkt en zij is in Frankrijk geboren en heeft gestudeerd en spreek perfect Engels. We krijgen eerst te eten! Dan laten we de moeder foto’s van Nederland zien ze is gek op onze koeien en bloemen. We gaan rondje dorp lopen en naar het meer. Er moet een klein nichtje mee want ze is bang voor de honden. Onderweg komen we family tegen met schapen of koeien en een neefje op een ezel die water is gaan halen. Het waait enorm en het zand stuift alle kanten op. Terug bij het huis komen we een jongetje tegen die zijn band van het achterwiel er helemaal af heeft hij is maar gaan lopen want fietsen gaat niet meer. We komen bij de buur tantes uit en we maken een praatje . Wij zijn weer een bezienswaardigheid maar met Najat erbij kunnen we met ze praten. We maken een foto maar1 dame schiet het huis in zij mag van haar man ( die in geen velden of wegen te zien is) niet op de foto. Najat geeft ons de tip wil je iemand op de foto zetten dan moet ik dat vragen want een man een vrouw foto graveren is niet gepast. Terug in het huis raken we met Najat in gesprek over allerlei zaken. Het komt er op neer dat zij de kans heeft gekregen om te studeren haar ouders zijn allebei analfabeet. Ze is 27 jaar en heeft gereisd is niet getrouwd en wil graag terug naar Marokko. Zij wordt in Frankrijk niet echt geaccepteerd . Door haar krijgen we een andere kijk op een aantal dingen. Zo verteld ze ook dat als zij met haar zus, die geen sluier draagt, inkopen doet zij het woord doet omdat ze anders de hoofdprijs betalen! En zij vind ook dat de vrouwen meer zeggenschap moeten krijgen en dat de kinderen naar school moeten. Het is een slimme jonge vrouw zij komt er wel maar we hopen wel dat ze met haar kennis een verschil kan maken in Marokko. We hopen ook dat ze ons komt opzoeken in Nederland. Het gesprek komt ook op A Sisters Hope en haar moeder heeft ook borstkanker gehad. In Marokko doet de vrouw van de Koning, zelf borstkanker patiënt, veel goed voor een organisatie voor borstkanker. Wie weet krijgen we de vrouwen hier ook ooit eens aan de wandel! Na het eten kopieert Najat een paar films om haar Engels op peil te houden. Haar moeder kan maar niet begrijpen dat we in de auto willen slapen en niet in een van de 4 slaapkamers. Maar als we ons bedje opmaken dan is ze wel overtuigd dat we prima in de camper slapen. Maar we zullen om 6 uur wakker worden door de schaapjes en koeien die uit de stal gaan! Nou wij horen niets en slapen als roosjes de wind giert om de camper.

De grotten van Taza

Rondrit door het National park.
We gaan vanuit Fes de rondrit maken door het nationaal park die in Taza begint. We rijden de provinciale weg naar Taza en daar bekijken we de Medina we kopen wat kruiden en noten en brood. Het is een prachtige route. Er staan allemaal kindjes langs de weg met melk en bamboe stukken we kopen het maar hebben geen idee wat we er mee moeten. We mogen een foto van het meisje maken en ik geef haar een stuk chocolade. Na 30km komen we bij de grot en we gaan met een gids naar beneden . Met een lamp en helm. We moeten 5oo trappen af pfff dus straks ook weer op! Onze gids heet Coca en is gek op foto’s maken. Maar ik begin hem steeds meer te knijpen we moeten door een gangetje klimmen en het wordt steeds gladder met de klei onder mijn schoenen. En de trappen worden ronde stenen en ik zie niets en ik krijg het ineens Spaans benauwd! Ik sta te bibberen en door mijn hoogtevrees sta ik te trillen op mijn benen Coca krijgt het door en probeert me toch gerust te stellen en me verder de grot in te krijgen. Hij laat de mooie stale tieten ! enz zien maar ik heb nergens meer oog voor ik heb geen controle meer over mijn benen en als we bij een bruggetje komen lees: plank over de stenen ben ik er helemaal klaar mee ik ga niet verder! Coca wil er niets van weten en haalt alles uit de kast om me er overheen te krijgen maar ik ga op mijn kont zitten op een steen en weiger verder te gaan. Chris en Coca gaan uiteindelijk verder en daar zit ik dan op een steen in een donkere grot! Ik kan alleen maar bedenken dat ik ook het hele stuk weer terug moet shit waar ben ik aan begonnen. Op de terug weg neemt Coca me bij de arm sleurt me de keien op en helpt me op weg naar de trappen. En het ergste is hij loopt op SLIPPERS! draagt mijn rugzak en de fotocamera in zijn hand. Als we bij de trappen komen ontmoeten we een Marokkaans vrouwtje met haar vader zij spreekt goed Engels en we worden uitgenodigd om bij hun te komen slapen we slaan het af want we willen de rest van het park met daglicht zien. Eenmaal boven in de buitenlucht komt de rest van de mensen die daar werken erachter wat een muts Coca mee had! Er is een Marokkaanse man die perfect Nederlands praat en ik vraag of hij wat voor me wil vertalen. Ik had bedacht dat ik mijn eerste Nijmeegse kruisje ( die ik terug had gevonden in de camper) aan Coca wou geven hij moet 2 keer per dag 6 dagen in de week deze tocht maken nou die verdient een kruisje. Ik speld het kruisje op en er wordt hem verteld dat ik daar 160 km voor heb moeten lopen ik zie hem denken!!! Maar hij is apen trots op zijn onderscheiding en we worden op de foto gezet. We wisselen foto’s uit en ze willen foto’s van Europa zien. Al met al is het donker en we blijven daar eten en slapen. Er is een geit gekocht een schatje en die gaat de pan in. Tja we kunnen gewoon geen nee zeggen en 2 uur laten zitten we met 8 man en 1 vrouw te eten. Coca blijkt de clown van het stel te zijn. Hij kan niet lezen of schrijven maar loopt wel in 14 min 3000 meter de berg omhoog en is de snelste uit de omgeving. We hebben een lol en kijken op de tv de Marokkaanse versie van idols. We rollen moe ons bed in en zijn weer een avontuur rijker.

Fes

We hebben een leuk stekkie op de camping alleen wordt ik beroerd wakker hoofdpijn enz.Dus we blijven op de camping en niet op de fiets naar Fes. Maar morgen weer een dag.
Vrijdag 23 Maart
We gaan fietsen naar Fes.De Medina vinden we in 1 keer en parkeren de fietsen in een hok.Het is rustig omdat het vrijdag gebedsdag is na 12.00 alles dicht maar dat is geen probleem zijn de vervelende verkopers ook effe weg!In het restaurant wat we volgens de Trotter niet mogen missen eten we een hapje. Op de terug weg kopen we bij de coöperatieve vakopleiding wat prullen om ze zo te ondersteunen. De houten lepel blijkt later een succes.Op de terugweg verdwalen we een beetje maar daardoor kan Chris wel een ijsje scooren bij de supermarkt. Het begint te regen en dat is niet erg maar eerst komt er alleen maar stof naar beneden!

hasj en nog eens hasj

We verlaten chefchouen en rijden door de Rif naar Fes. Het is een prachtige route alleen worden we wel 100 keer gevraagd of we hasj willen kopen.We worden zelfs 2 keer klem gereden! De dorpen waar we door heen rijden is een grote bende. En ook daar allemaal verkopers. De wegen zijn slecht. We komen in schemer aan in Fes en nu de camping vinden. Dit gaat gelukkig goed wel aan de verkeerde kant van de camping maar we mogen door het hek van het zwembad naar binnen. Morgen bij daglicht maar eens kijken waar we beland zijn.

Het smurfen dorp

We rijden van Martil naar Chefchaouen.
Hier zijn we 2 jaar geleden ook geweest. we parkeren meteen in het dorp en gaan de medina in. We drinken koffie met gebak en lopen rond in het dorpje waar alle straatjes en huizen blauw geverfd zijn in alle tinten blauw die je kunt bedenken. Ze zeggen tegen de insecten maar ik denk gewoon om op te vallen.
We worden lekker lastig gevallen door de verkopers maar we trekken ons eigen plan we komen morgen wel terug.
Op de camping aangekomen verbazen we ons dat het vol is ohhh daarom moeten 2 jaar terug de bomen worden omgezaagd!
Er staat een Styer tegen over ons en en een Daf 4440. Chris is de eerste 3 uur zoet en ik lees in de zon mijn boek net vakantie.s'Nachts is het best koud overdag 19 gr en straal blauwe lucht.

weer on the road

Woensdag 14 maart 2012 vertrokken vanuit Soesterberg richting Marokko.
Zondag met de boot over en doorgereden naar Martil waar we al eerder op de camping hebben gestaan.
Maandag zijn we op de fiets naar tetouan gegaan. Daar hebben we de medina bekenen en de eertse Marokkaanse sfeer geproefd. We hebben een dongel gekocht zodat we met het thuis frond in contact kunnen blijven.We eten in een klein eettentje een kippie aan een sokkie en een Marokkanse paella! Best lekkker en zeker niet duur.We nemen een kijkje bij de begraafplaats en daar lopen de geiten het gras en bloemen van de graven te eten! We fietsen terug en zo zit de eertse dag Marokko erop.