Zaterdag 22 mei.
We rijden naar Tiznit maar eerst komen langs een verscholen vissersdorpje. De weg houdt op en je moet te voet 400 meter om in het dorp te komen. De bewoners wonen dus echt geïsoleerd van de bewoonde wereld je kan er alleen met een ezel komen. De vissersboten komen binnen en ze laten ze zo ver mogelijk op de kant komen dan wordt de buitenboord motor er af gehaald en de boot word opgetild met stokken en zo het strand opgedragen. En dit gaat aan de lopende band wat een gedoe. We worden vriendelijke gedag gezegd en ze gaan rustig door met hun werk. Ik moet zeggen dat ik tot nu toe echt geen last heb van de mannen ze kijken wel maar verder niets ook kan ik rustig in een korte broek lopen geen probleem. Ook de vrouwen laten me met rust word niet uitgelachen. De jongeren lopen ook in korte broek dat hebben we in Turkije nooit gezien. In Tiznit vinden we de camping we gaan een rondje dorp en hier zitten ook konijnen in een hok te wachten op de pan. Gelukkig zijn het (sorry) stomme witte konijnen en hoef ik ze niet van de dood te redden. We hebben hier nog geen kip gekocht we hebben lekker een kant en klare in de supermarkt gekocht. In een zilverfabriekje zie ik een mooie ketting maar hij moet 140 euro kosten nou nog effe een nachtje over slapen. Op aanraden van John en Wil gaan we op zoek naar de man met de zonnepanelen. We vinden hem niet maar later gaat Chris nog eens proberen op de fiets en dan lukt het. S avonds komt hij even kijken en hij wil zijn vrije zondag er wel voor opofferen hij wil graag wat verdienen.
Zondag 23 mei.
Om 11.00 zijn we bij de werkplaats en laten we de zonnepaneel plaatsen. Het is even een gedoe waar hij dan moet komen maar na 3 uur werkt het en zijn we helemaal blij. We gaan naar Sidi Ifni dit is een dorp waar tot 1970 Spanjaarden hebben gezeten. De camping is echt heel grappig het heeft een beetje een Mexicaans tintje. We gaan nog even naar de markt / soek in Turkije is een soek overdekte winkeltjes hier is het de weekmarkt. We zien een paar leuke armbanden maar de verkoper is een vreselijke irritante man. Hij wil geen prijs noemen maar we moeten vooral veel stuks kopen dan word de prijs ook aantrekkelijk. Tja wat een logica. Dan blijkt het samen 700 dinar( 70 euro) te zijn is hij helemaal GEK geworden. We lopen weg en dan begint het gedonder of wel afdingen en daar is Chris goed in maar niet heus. Wegwezen en we lopen door en beloven terug te komen. Halverwege de markt staat die Pipo voor ons wat onze prijs is. Nou wegwezen ik loop door maar Chris gaat bakkeleien en uiteindelijk voor 200( 20 euro) mag hij het hebben! Maar of Chris dan niet wat wil ruilen kleding of een cadeautje nou een paar pennen en een typisch delfs blauw potje kan hij krijgen en ls Chris het brengt krijgt hij weer een armbandje erbij wat een handel drijven. We vermoeden dat hij contanten nodig had. Ik koop wat groente en fruit ik mag alles in een afwasteiltje doen en van de grond rapen geweldig. Dan word alles meloen tomaten enz gewogen en blijkt het een prijs te zijn voor 1 euro 20 zijn we klaar. Dat word weer wennen straks bij de Plus thuis. Op de camping hebben we skype en we praten een uur met Bo alles is goed zelfs Balou is er nog PPFFFFF
donderdag 27 mei 2010
schilderen met de mond
Donderdag 20 mei
We lopen eerst naar de haven want de schipper komen met de visvangst binnen. Het stink verschrikkelijk maar het is echt de moeite waard om dit te bekijken. Er lopen heel veel (dikke) katten en die smullen er op los. Er is een boot met een heel groot net en de kleine visjes die er uit vallen worden weggegeven. We gaan naar het dorp en willen geld wisselen. Dit kan buiten in een automaat je stopt er euro’s in en er rollen dinars uit geweldig. We zien een invalide man zitten op het plein en hij maakt mondschilderingen we kopen een kaartje en een schilderijtje van hem . Hij praat Engels maar hij is bijna niet te verstaan we begrijpen dat hij op de foto wil en beroemd wil worden in een Engels boek. Zijn adres en e-mail staat achter op de kaart thuis maar eens kijken. Kijk van zo’n man kopen we altijd wat hij doet zijn best om zo geld te verdienen en zit niet zielig tegen de muur aan te bedelen. Hij zag er ook keurig verzorgd uit. We lopen alle straatjes door en vinden het een geweldig dorp. We geven de dorpsgek van de parkeerplaats een paar sokken. Chris is zo blij dat zijn sokken een nieuw record nooit meer wassen en 4 jaar dragen krijgen! We rijden naar Agadir langs de kust. We vinden de camping maar die is zo vies dat doen we niet. Dus 15 km terug en op een 4 sterren camping van wel 9 euro gaan staan. We staan aan zee en deze toiletgebouwen verdienen de schoonheid prijs niet te geloven zo mooi. De camping is nog nieuw en volgens iedereen staat het in Januari en februari helemaal vol overal in Marokko. Het is geen gezellige camping maar je kan ook niet alles hebben!
Vrijdag 21 mei
We blijven een dagje en gaan naar het strand waar veel surfers zijn die op de juiste golf wachten. De zee is wel koud Chris gaat zwemmen ik niet. We verbranden lekker maar we moeten toch een beetje gekleurd terug komen. We doen een wasje en ruimen de camper op. Er is wel een mist in de ochtend en later op de middag ook dus s’avonds niet echt lekker buiten zitten. We zijn nu een week in Marokko we zijn al aardig gewend. We vergelijken het steeds met Turkije en Syrië en Jordanië. We hebben het luxe met de campings dat scheelt soms wel stres. We hebben wel skype maar kunnen niet op internet vandaar dat de blog zo lang duurt. We zijn blij dat de kinderen niet bedelen en we worden niet lastig gevallen in de dorpen. Tot nu toe valt het allemaal reuze mee.
We lopen eerst naar de haven want de schipper komen met de visvangst binnen. Het stink verschrikkelijk maar het is echt de moeite waard om dit te bekijken. Er lopen heel veel (dikke) katten en die smullen er op los. Er is een boot met een heel groot net en de kleine visjes die er uit vallen worden weggegeven. We gaan naar het dorp en willen geld wisselen. Dit kan buiten in een automaat je stopt er euro’s in en er rollen dinars uit geweldig. We zien een invalide man zitten op het plein en hij maakt mondschilderingen we kopen een kaartje en een schilderijtje van hem . Hij praat Engels maar hij is bijna niet te verstaan we begrijpen dat hij op de foto wil en beroemd wil worden in een Engels boek. Zijn adres en e-mail staat achter op de kaart thuis maar eens kijken. Kijk van zo’n man kopen we altijd wat hij doet zijn best om zo geld te verdienen en zit niet zielig tegen de muur aan te bedelen. Hij zag er ook keurig verzorgd uit. We lopen alle straatjes door en vinden het een geweldig dorp. We geven de dorpsgek van de parkeerplaats een paar sokken. Chris is zo blij dat zijn sokken een nieuw record nooit meer wassen en 4 jaar dragen krijgen! We rijden naar Agadir langs de kust. We vinden de camping maar die is zo vies dat doen we niet. Dus 15 km terug en op een 4 sterren camping van wel 9 euro gaan staan. We staan aan zee en deze toiletgebouwen verdienen de schoonheid prijs niet te geloven zo mooi. De camping is nog nieuw en volgens iedereen staat het in Januari en februari helemaal vol overal in Marokko. Het is geen gezellige camping maar je kan ook niet alles hebben!
Vrijdag 21 mei
We blijven een dagje en gaan naar het strand waar veel surfers zijn die op de juiste golf wachten. De zee is wel koud Chris gaat zwemmen ik niet. We verbranden lekker maar we moeten toch een beetje gekleurd terug komen. We doen een wasje en ruimen de camper op. Er is wel een mist in de ochtend en later op de middag ook dus s’avonds niet echt lekker buiten zitten. We zijn nu een week in Marokko we zijn al aardig gewend. We vergelijken het steeds met Turkije en Syrië en Jordanië. We hebben het luxe met de campings dat scheelt soms wel stres. We hebben wel skype maar kunnen niet op internet vandaar dat de blog zo lang duurt. We zijn blij dat de kinderen niet bedelen en we worden niet lastig gevallen in de dorpen. Tot nu toe valt het allemaal reuze mee.
Cursus pottenbakken.
Woensdag 19 mei
We gaan naar Het dorp Safi een pottenbakkers dorp. Het museum is dicht ze zijn het aan het renoveren maar we krijgen een klein rondleiding langs de rest wat wel open is. We parkeren de camper in het dorp en krijgen een rondleiding door een pottenbakkersfabriekje. Het is niet 1 gebouw nee we gaan langs wel 10 plekken waar elke keer een andere handeling plaats vindt. Eerst de klei klein slaan. Dan in een bad met wateren de natte klei eruit. Het wordt in vierkante blokken op de grond gelegd. De kunstenaar maakt er een pot of wat dan ook van. Deze mensen staan in een gat in de grond achter een draaischijf in een erg benauwd hok. Dan moet het in de oven en nog een likje verf erop en klaar is kees. Ik ben vast wel wat vergeten. Voor elke handeling krijgt de persoon die het uitvoert zijn geld. De kunstenaar het meest en ze worden per stuk betaald. Hoe ze dit bij houden geen idee.en soms krijgen ze opdrachten voor b.v 100 stuks van een vaas. Dan is het met de kunst ver te zoeken het wordt massa productie. Aan het eind van de rondleiding komn we natuurlijk in een winkeltje terecht waar ze alleen de beste spullen verkopen. Niets is geprijsd en we moeten esrt mar wat uitzoeken en bij 3 stuks wordt het een mooi prijsje. 65 euro voor 1 potje en een schaal met schoteltje. Nou dacht het niet na veel bakkeleien kopen we alleen het potje. We gaan met onze gids koffie drinken die beter smaakt als ik had verwacht. Het is een leuk jong van 25 jaar hij heeft ooit een ongeluk gehad met de oven leeg halen en heeft zijn duim beschadigd . Nu werkt hij als gids en helpt zijn oom op de parkeerplaats. Chris geeft een oude gsm aan hem cadeau. We laten onze telefoon kraken om goedkoop te kunnen bellen dit lukt alleen niet binnen de gemaakte tijdslimiet. Onze gids voelt zich schuldig en koopt dat schoteltje in de zelfde kleur voor ons en als bedankje voor de gsm. Maar wij hebben eerst de hoofdprijs voor de rondleiding moeten betalen. Wat een logica! We rijden door naar Essaouria we worden door de politie aan de kant gezet we rijden 93 en je mag 60 nou ik geloof er gen barst van. Chris moet mee en de agent laat zien wat het gaan kosten 45 euro maar hij mag ook wat geven wat hij er voor over heeft. Mar 3 speelgoedauto’s (heeft 3 kids) stoepkrijt en een fles wijn van 1 euro komen er van af. In de bosjes zie ik een tasje liggen met nog meer omkoop schandaal. De Spanjaarden die voor ons reden ook te hard waren er met sigaretten af gekomen. Misschien moeten we onderweg afspreken met de rest van de weggebruikers wie wat geeft! Zo zielig voor deze hard werkende agent als hij elke dag met de zelfde spullen thuis komt. We mogen verder en ineens schiet Chris in de lach ik heb nog nooit een agent omgekocht. Nou schat eens moet de eerste keer zijn. In Essaouria gaan we op de parkeerplaats staan en er komt een dorpsgek om sokken vragen. De regen is weg we hadden even omweer. We gaan in het dorp eten. Het is erg lekker we hebben een wat duurder restaurant uitgezocht zodat we hopelijk geen buik klachten krijgen.
We gaan naar Het dorp Safi een pottenbakkers dorp. Het museum is dicht ze zijn het aan het renoveren maar we krijgen een klein rondleiding langs de rest wat wel open is. We parkeren de camper in het dorp en krijgen een rondleiding door een pottenbakkersfabriekje. Het is niet 1 gebouw nee we gaan langs wel 10 plekken waar elke keer een andere handeling plaats vindt. Eerst de klei klein slaan. Dan in een bad met wateren de natte klei eruit. Het wordt in vierkante blokken op de grond gelegd. De kunstenaar maakt er een pot of wat dan ook van. Deze mensen staan in een gat in de grond achter een draaischijf in een erg benauwd hok. Dan moet het in de oven en nog een likje verf erop en klaar is kees. Ik ben vast wel wat vergeten. Voor elke handeling krijgt de persoon die het uitvoert zijn geld. De kunstenaar het meest en ze worden per stuk betaald. Hoe ze dit bij houden geen idee.en soms krijgen ze opdrachten voor b.v 100 stuks van een vaas. Dan is het met de kunst ver te zoeken het wordt massa productie. Aan het eind van de rondleiding komn we natuurlijk in een winkeltje terecht waar ze alleen de beste spullen verkopen. Niets is geprijsd en we moeten esrt mar wat uitzoeken en bij 3 stuks wordt het een mooi prijsje. 65 euro voor 1 potje en een schaal met schoteltje. Nou dacht het niet na veel bakkeleien kopen we alleen het potje. We gaan met onze gids koffie drinken die beter smaakt als ik had verwacht. Het is een leuk jong van 25 jaar hij heeft ooit een ongeluk gehad met de oven leeg halen en heeft zijn duim beschadigd . Nu werkt hij als gids en helpt zijn oom op de parkeerplaats. Chris geeft een oude gsm aan hem cadeau. We laten onze telefoon kraken om goedkoop te kunnen bellen dit lukt alleen niet binnen de gemaakte tijdslimiet. Onze gids voelt zich schuldig en koopt dat schoteltje in de zelfde kleur voor ons en als bedankje voor de gsm. Maar wij hebben eerst de hoofdprijs voor de rondleiding moeten betalen. Wat een logica! We rijden door naar Essaouria we worden door de politie aan de kant gezet we rijden 93 en je mag 60 nou ik geloof er gen barst van. Chris moet mee en de agent laat zien wat het gaan kosten 45 euro maar hij mag ook wat geven wat hij er voor over heeft. Mar 3 speelgoedauto’s (heeft 3 kids) stoepkrijt en een fles wijn van 1 euro komen er van af. In de bosjes zie ik een tasje liggen met nog meer omkoop schandaal. De Spanjaarden die voor ons reden ook te hard waren er met sigaretten af gekomen. Misschien moeten we onderweg afspreken met de rest van de weggebruikers wie wat geeft! Zo zielig voor deze hard werkende agent als hij elke dag met de zelfde spullen thuis komt. We mogen verder en ineens schiet Chris in de lach ik heb nog nooit een agent omgekocht. Nou schat eens moet de eerste keer zijn. In Essaouria gaan we op de parkeerplaats staan en er komt een dorpsgek om sokken vragen. De regen is weg we hadden even omweer. We gaan in het dorp eten. Het is erg lekker we hebben een wat duurder restaurant uitgezocht zodat we hopelijk geen buik klachten krijgen.
We spelen weer voor ANWB
Maandag
Wanneer we de camping verlaten treffen we Duitser met motor pech. We brengen ze naar de motor en Chris heeft een sleutel in de camper waarmee het achter wiel los kan. Ik zet een kopje thee en geef ze een ontbijt koek. Ze zijn ons erg dankbaar. Wij hopen altijd maar dat als wij een keer hulp nodig hebben we ook iemand ontmoeten die ons helpt. We rijden naar Casa Blanca wat een verkeerschaos we zijn blij als we er zonder deuken uit zijn en we gaan ook niet op zoek naar de moskee. We houden het voor gezien. We gaan in El- Jadida op een camping staan. We komen niet veel Nederlandse campers tegen raar alleen maar fransen. Na het eten gaan we op de fiets naar het dorp. Er ligt een zwerver in een doos op de stoep zo dronken als een tor. Maar hij is wel instaat om liggend te pissen dat is dan weer knap! Dat ze het toelaten dat hij daat woont want het is tegenover een school.Er komt overal pas na 18.00 leven in de brouwerij. We zijn voor het donker terug.
Dinsdag 17 mei.
We willen douchen maar moeten eerst de sleutel halen van een huisje en mogen daar douchen. Het zal ons een worst wezen. We gaan naar het dorp en bezoeken het Portugeze water reservoir het is niet zo groot als in Istanbul maar wel erg mooi. We zien ook de bovenkant waar de soldaten sliepen en de wapens opgeslagen lagen. We kopen fruit en gaan vis in de haven eten. Wil ( onze reisgids op een velletje papier) schrijft vis uit zakken eten. Nou wij krijgen ze netjes op een schoteltje. Maar het ziet er nog zo als vis uit met ogen vinnen enz dat ik echt effe met verstand op nul aan dit maaltje moet beginnen. Om 12.00 verlaten we de camping en we hoeven niets extra’s te betalen. Het is ook niet druk op de camping dat zal we schelen. We gaan naar Safi. Onderweg stoppen we aan het strand en Chris gaat zwemmen het is wel heel koud held! We vinden in Safi in een keer de camping. We moeten elke keer op campings staan want het is echt verboden en niet echt veilig om vrij te staan wel jammer want langs het strand zien we geweldige plekken. Overdag is daar een bewaker maar na 20.00 uur gaan ze weg en dan ben je aan de goden overgelaten. Het is dus wel erg relax elke dag op een camping. Maar het echte avontuur is er wel een beetje af. Maar onze veiligheid staat voorop! Ik kan zelfs af en toe wassen wat een luxe. In Jordanië heb ik wel eens in een parkje bij een kraan wat moeten wassen omdat we geen schone washandjes meer hadden. Op de camping is een jonge hond die om koekjes komt vragen. Moet gelijk aan Balou denken zou ze er na de vakantie nog zijn? Met tranen in onze ogen hebben we Balou gedag gezegd toen we van huis vertrokken Er loopt ook een pauw rond met een enorm verenkleed maar hij laat het niet zien jammer.
Wanneer we de camping verlaten treffen we Duitser met motor pech. We brengen ze naar de motor en Chris heeft een sleutel in de camper waarmee het achter wiel los kan. Ik zet een kopje thee en geef ze een ontbijt koek. Ze zijn ons erg dankbaar. Wij hopen altijd maar dat als wij een keer hulp nodig hebben we ook iemand ontmoeten die ons helpt. We rijden naar Casa Blanca wat een verkeerschaos we zijn blij als we er zonder deuken uit zijn en we gaan ook niet op zoek naar de moskee. We houden het voor gezien. We gaan in El- Jadida op een camping staan. We komen niet veel Nederlandse campers tegen raar alleen maar fransen. Na het eten gaan we op de fiets naar het dorp. Er ligt een zwerver in een doos op de stoep zo dronken als een tor. Maar hij is wel instaat om liggend te pissen dat is dan weer knap! Dat ze het toelaten dat hij daat woont want het is tegenover een school.Er komt overal pas na 18.00 leven in de brouwerij. We zijn voor het donker terug.
Dinsdag 17 mei.
We willen douchen maar moeten eerst de sleutel halen van een huisje en mogen daar douchen. Het zal ons een worst wezen. We gaan naar het dorp en bezoeken het Portugeze water reservoir het is niet zo groot als in Istanbul maar wel erg mooi. We zien ook de bovenkant waar de soldaten sliepen en de wapens opgeslagen lagen. We kopen fruit en gaan vis in de haven eten. Wil ( onze reisgids op een velletje papier) schrijft vis uit zakken eten. Nou wij krijgen ze netjes op een schoteltje. Maar het ziet er nog zo als vis uit met ogen vinnen enz dat ik echt effe met verstand op nul aan dit maaltje moet beginnen. Om 12.00 verlaten we de camping en we hoeven niets extra’s te betalen. Het is ook niet druk op de camping dat zal we schelen. We gaan naar Safi. Onderweg stoppen we aan het strand en Chris gaat zwemmen het is wel heel koud held! We vinden in Safi in een keer de camping. We moeten elke keer op campings staan want het is echt verboden en niet echt veilig om vrij te staan wel jammer want langs het strand zien we geweldige plekken. Overdag is daar een bewaker maar na 20.00 uur gaan ze weg en dan ben je aan de goden overgelaten. Het is dus wel erg relax elke dag op een camping. Maar het echte avontuur is er wel een beetje af. Maar onze veiligheid staat voorop! Ik kan zelfs af en toe wassen wat een luxe. In Jordanië heb ik wel eens in een parkje bij een kraan wat moeten wassen omdat we geen schone washandjes meer hadden. Op de camping is een jonge hond die om koekjes komt vragen. Moet gelijk aan Balou denken zou ze er na de vakantie nog zijn? Met tranen in onze ogen hebben we Balou gedag gezegd toen we van huis vertrokken Er loopt ook een pauw rond met een enorm verenkleed maar hij laat het niet zien jammer.
De eerste belevenissen in Marokko
Zaterdag 14 mei
We staan langs het strand en het waait enorm. Het is koud en we weten niet hoe laat het is omdat hier ook zomertijd is. Volgens de Duitse buurman is het nog heel vroeg want hij komt boos uit de camper vragen of Chris en de parkeerwachter wat zachter kunnen zijn! Ga lekker aan de andere kant van de parkeerplaats staan muts denk ik. We gaan naar het dorpje maar daar slaapt iedereen nog. We rijden naar Moulay Boussel . Onderweg zien we van alles wat ons verbaasd. Het lijkt wel of we terecht zijn gekomen op de set van het kleine huis op de prairies! Ze zijn met twee ossen en een ploeg van een stok het land aan het bewerken. Ze dragen allemaal leuke gekleurde rieten hoedjes. In Larache is het een bende in de stad wat een rotzooi. We gaan op een camping staan en Chris springt onder de douche na een gevecht met de warm water kraan was het hem toch gelukt om warm te douchen. Om 14.30 is het water hoog genoeg en kunnen we met een bootje de lagune op. We zien veel vogels de vissen springen boven het water uit en uiteindelijk de flamingo’s . Onze kapitein wil niet al te dicht in de buurt want dan vliegen ze weg. Als we ze op de foto hebben willen we wel dichterbij. Ze vliegen weg en het is echt een geweldig gezicht. Ze hebben mooie rosé vleugels. We lopen later het dorp nog even in. De mensen zijn niet opdringerig. We komen op een markt terecht en kopen aardbeien. Dan lopen we buiten langs terug en ineens een vreselijke lucht een vuilnisbelt midden in het dorp. Ik ga bijna over mijn nek gatver en dan is het nog geen eens echt warm dat wordt wat als het 40gr is! Wat een vies volk. Op de camping komt een man met een stok aardappelen e.d verkopen we krijgen een zielig verhaal over zijn 5 kindjes die ook willen eten. Ik heb daar een uitgesproken mening over en maar goed dat hij het niet verstaat! Nog van slag hoe laat het nu echt is gaan we toch maar eten onze magen knorren dus etenstijd. Nou dit was onze eerste dag in Marokko!
Zondag 15 mei
Ontbijt w.c schoonmaken, water tappen, lozen zo kunnen we er weer tegen aan. Via de A 1 naar Sale daar blijkt de camping niet meer te bestaan. We lopen naar het dorp langs de begraafplaats niet te geloven zo groot en langs de rand van de stad met uitzicht op zee. Op zich een mooi plekje. We kopen brood en eten in de camper. De parkeerwachter blijkt een irritant mannetje te zijn . We geven hem cake en hij vraagt er koffie bij en later geven we hem drinken en wil hij een sigaret Chris zegt ik ben een moslim geen drank en sigaretten! Hij vind ook dat we hem te weinig geld geven en kijkt heel boos. Nou we zijn onder de indruk! We gaan over de brug naar Rabbat. Daar staan we midden in de stad op een parkeerplaats. We gaan naar de Medina en worden lastig gevallen door een “gids” door hem raken we de kluts kwijt en het lijkt erop dat we alles mis lopen. Uiteindelijk vinden we de tuin en het museum. De toegang prijzen zijn hier laag. We lopen naar de Hassan toren en het mausoleum van koning Mohamed V nou die ligt er netjes bij indrukwekkend. We lopen terug naar de camper en onderweg gaan we yoghurt eten met vers fruit voor 1 euro per stuk en het is echt heel lekker. We rijden verder en komen langs een camping nou een weiland met een hok erop en drie vrouwen ( die ons dan beschermen voor de nacht) geen water of toilet gebouw voor 5 euro nou ik dacht het niet. We rijden verder en komen op een camping terecht met internet met Bo alles goed.
We staan langs het strand en het waait enorm. Het is koud en we weten niet hoe laat het is omdat hier ook zomertijd is. Volgens de Duitse buurman is het nog heel vroeg want hij komt boos uit de camper vragen of Chris en de parkeerwachter wat zachter kunnen zijn! Ga lekker aan de andere kant van de parkeerplaats staan muts denk ik. We gaan naar het dorpje maar daar slaapt iedereen nog. We rijden naar Moulay Boussel . Onderweg zien we van alles wat ons verbaasd. Het lijkt wel of we terecht zijn gekomen op de set van het kleine huis op de prairies! Ze zijn met twee ossen en een ploeg van een stok het land aan het bewerken. Ze dragen allemaal leuke gekleurde rieten hoedjes. In Larache is het een bende in de stad wat een rotzooi. We gaan op een camping staan en Chris springt onder de douche na een gevecht met de warm water kraan was het hem toch gelukt om warm te douchen. Om 14.30 is het water hoog genoeg en kunnen we met een bootje de lagune op. We zien veel vogels de vissen springen boven het water uit en uiteindelijk de flamingo’s . Onze kapitein wil niet al te dicht in de buurt want dan vliegen ze weg. Als we ze op de foto hebben willen we wel dichterbij. Ze vliegen weg en het is echt een geweldig gezicht. Ze hebben mooie rosé vleugels. We lopen later het dorp nog even in. De mensen zijn niet opdringerig. We komen op een markt terecht en kopen aardbeien. Dan lopen we buiten langs terug en ineens een vreselijke lucht een vuilnisbelt midden in het dorp. Ik ga bijna over mijn nek gatver en dan is het nog geen eens echt warm dat wordt wat als het 40gr is! Wat een vies volk. Op de camping komt een man met een stok aardappelen e.d verkopen we krijgen een zielig verhaal over zijn 5 kindjes die ook willen eten. Ik heb daar een uitgesproken mening over en maar goed dat hij het niet verstaat! Nog van slag hoe laat het nu echt is gaan we toch maar eten onze magen knorren dus etenstijd. Nou dit was onze eerste dag in Marokko!
Zondag 15 mei
Ontbijt w.c schoonmaken, water tappen, lozen zo kunnen we er weer tegen aan. Via de A 1 naar Sale daar blijkt de camping niet meer te bestaan. We lopen naar het dorp langs de begraafplaats niet te geloven zo groot en langs de rand van de stad met uitzicht op zee. Op zich een mooi plekje. We kopen brood en eten in de camper. De parkeerwachter blijkt een irritant mannetje te zijn . We geven hem cake en hij vraagt er koffie bij en later geven we hem drinken en wil hij een sigaret Chris zegt ik ben een moslim geen drank en sigaretten! Hij vind ook dat we hem te weinig geld geven en kijkt heel boos. Nou we zijn onder de indruk! We gaan over de brug naar Rabbat. Daar staan we midden in de stad op een parkeerplaats. We gaan naar de Medina en worden lastig gevallen door een “gids” door hem raken we de kluts kwijt en het lijkt erop dat we alles mis lopen. Uiteindelijk vinden we de tuin en het museum. De toegang prijzen zijn hier laag. We lopen naar de Hassan toren en het mausoleum van koning Mohamed V nou die ligt er netjes bij indrukwekkend. We lopen terug naar de camper en onderweg gaan we yoghurt eten met vers fruit voor 1 euro per stuk en het is echt heel lekker. We rijden verder en komen langs een camping nou een weiland met een hok erop en drie vrouwen ( die ons dan beschermen voor de nacht) geen water of toilet gebouw voor 5 euro nou ik dacht het niet. We rijden verder en komen op een camping terecht met internet met Bo alles goed.
Eindelijk internet
Dinsdag 11 mei vertrekken we naar Marokko.
Eerst brengen we de cabrio naar Arnhem. Daar vertrekken we om 13.30 naar Frankrijk. Het is koud onderweg 5 gr. We rijden laat op de avond dwars door Parijs ( lekker rustig!) de tom tom loodst ons er goed door heen. Om bijna middenacht slapen we in een dorpje op een parkeerplaats .De eerste 670 km zit erop.
Woensdag 12 mei.
We hebben file in Bordeaux. Het is droog gebleven en 11 gr. We vinden een camperplek die eigenlijk nog niet open is. We worden door een hert verwelkomt. 1400km gereden.
Donderdag 13 mei.
Na een uur rijden gaan we van 10 gr naar 2 gr in Spanje. Er ligt zelfs sneeuw! We nemen een stuk tolweg we zien een Decathlon en moeten effe shoppen. Chris koopt een dure zwembroek 5 euro en een zonnebril ik koop sandalen. We komen helemaal niet in de vakantie stemming maar dat komt waarschijnlijk door het koude weer. We gaan in Caeres op zoek naar een camping 22 euro nou alleen om te slapen dat doen we niet. We gaan op een parkeerplaats van een benzinepomp eerst maar eens eten. We mogen blijven staan. Er lopen koeien met bellen om als ze vannacht maar niet gaan rennen door het weiland! We hebben onderweg heel veel ooievaars en roofvogels gezien. 2662 km gereden.
Vrijdag 14 mei
We rijden alles over de tolweg naar Algiers en komen in de middag aan. Het is nu 2 gr. We kunnen eerst niet de Carrefour vinden die Wil ons adviseert maar dat komt omdat wij uit een andere richting komen. We kopen een ticket voor de boot. De vrouw achter het loket wint de prijs voor meest klantvriendelijke verkoopster van het jaar. Wat een muts. Ze was niet duidelijk en wij snapte er niets van na 4 keer vragen blijkt dat we een open ticket voor heen en terug kopen voor 170 euro koopje! We krijgen er een gevulde koektrommel bij. De winkels zijn dicht feestdag oja we zijn in Spanje daar is het elke dag een feestdag. Maar in het andere dorp is er wel een supermarkt open en we slaan voor een paar dagen vlees in. We besluiten om de boot van 18.30 te nemen en hopen dat we dan de camping in Tanger vinden. De boot gaat echt hard met de nodige schommelingen ik word bijna zeeziek. Op de boot ontmoeten we een Marokkaanse Nederlander (of andersom) hij rijdt 2 keer in de maand heen en weer met goederen. Hij verteld ons van alles over Marokko en zijn schoonvader wil Chris over halen om moslim te worden! We komen aan in Tanger en gaan snel van de boot dan moeten we de camper over de grens krijgen . Dit gaat met het nodige heen en weer lopen met de papieren en na een uurtje mogen we door . Nou dat is vlot we zijn wel wat anders gewend na ons avontuur in Syrië en Jordanië! Het is inmiddels donker geworden we wisselen nog wat geld en gaan op zoek naar de camping. Die vinden we niet en dan rijden we maar door naar Asilah. We krijgen op een rotonde van een politieagent een zaklamp in ons gezicht en dat zou betekenen stoppen nou de groeten we rijden door. De volgende rotonde moeten we stoppen. De agent begint in het Frans maar dan komt hij er achter dat we Nederlanders zijn en mogen we snel door! We slapen op een bewaakte parkeerplaats(geen bewaker te zien alleen 3 katjes op een stoeltje) aan zee. Zo hé, hé we zijn in Marokko maar we hebben er nog geen moer van gezien dat beloofd wat als we wakker worden.
Eerst brengen we de cabrio naar Arnhem. Daar vertrekken we om 13.30 naar Frankrijk. Het is koud onderweg 5 gr. We rijden laat op de avond dwars door Parijs ( lekker rustig!) de tom tom loodst ons er goed door heen. Om bijna middenacht slapen we in een dorpje op een parkeerplaats .De eerste 670 km zit erop.
Woensdag 12 mei.
We hebben file in Bordeaux. Het is droog gebleven en 11 gr. We vinden een camperplek die eigenlijk nog niet open is. We worden door een hert verwelkomt. 1400km gereden.
Donderdag 13 mei.
Na een uur rijden gaan we van 10 gr naar 2 gr in Spanje. Er ligt zelfs sneeuw! We nemen een stuk tolweg we zien een Decathlon en moeten effe shoppen. Chris koopt een dure zwembroek 5 euro en een zonnebril ik koop sandalen. We komen helemaal niet in de vakantie stemming maar dat komt waarschijnlijk door het koude weer. We gaan in Caeres op zoek naar een camping 22 euro nou alleen om te slapen dat doen we niet. We gaan op een parkeerplaats van een benzinepomp eerst maar eens eten. We mogen blijven staan. Er lopen koeien met bellen om als ze vannacht maar niet gaan rennen door het weiland! We hebben onderweg heel veel ooievaars en roofvogels gezien. 2662 km gereden.
Vrijdag 14 mei
We rijden alles over de tolweg naar Algiers en komen in de middag aan. Het is nu 2 gr. We kunnen eerst niet de Carrefour vinden die Wil ons adviseert maar dat komt omdat wij uit een andere richting komen. We kopen een ticket voor de boot. De vrouw achter het loket wint de prijs voor meest klantvriendelijke verkoopster van het jaar. Wat een muts. Ze was niet duidelijk en wij snapte er niets van na 4 keer vragen blijkt dat we een open ticket voor heen en terug kopen voor 170 euro koopje! We krijgen er een gevulde koektrommel bij. De winkels zijn dicht feestdag oja we zijn in Spanje daar is het elke dag een feestdag. Maar in het andere dorp is er wel een supermarkt open en we slaan voor een paar dagen vlees in. We besluiten om de boot van 18.30 te nemen en hopen dat we dan de camping in Tanger vinden. De boot gaat echt hard met de nodige schommelingen ik word bijna zeeziek. Op de boot ontmoeten we een Marokkaanse Nederlander (of andersom) hij rijdt 2 keer in de maand heen en weer met goederen. Hij verteld ons van alles over Marokko en zijn schoonvader wil Chris over halen om moslim te worden! We komen aan in Tanger en gaan snel van de boot dan moeten we de camper over de grens krijgen . Dit gaat met het nodige heen en weer lopen met de papieren en na een uurtje mogen we door . Nou dat is vlot we zijn wel wat anders gewend na ons avontuur in Syrië en Jordanië! Het is inmiddels donker geworden we wisselen nog wat geld en gaan op zoek naar de camping. Die vinden we niet en dan rijden we maar door naar Asilah. We krijgen op een rotonde van een politieagent een zaklamp in ons gezicht en dat zou betekenen stoppen nou de groeten we rijden door. De volgende rotonde moeten we stoppen. De agent begint in het Frans maar dan komt hij er achter dat we Nederlanders zijn en mogen we snel door! We slapen op een bewaakte parkeerplaats(geen bewaker te zien alleen 3 katjes op een stoeltje) aan zee. Zo hé, hé we zijn in Marokko maar we hebben er nog geen moer van gezien dat beloofd wat als we wakker worden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
