donderdag 27 mei 2010

We spelen weer voor ANWB

Maandag
Wanneer we de camping verlaten treffen we Duitser met motor pech. We brengen ze naar de motor en Chris heeft een sleutel in de camper waarmee het achter wiel los kan. Ik zet een kopje thee en geef ze een ontbijt koek. Ze zijn ons erg dankbaar. Wij hopen altijd maar dat als wij een keer hulp nodig hebben we ook iemand ontmoeten die ons helpt. We rijden naar Casa Blanca wat een verkeerschaos we zijn blij als we er zonder deuken uit zijn en we gaan ook niet op zoek naar de moskee. We houden het voor gezien. We gaan in El- Jadida op een camping staan. We komen niet veel Nederlandse campers tegen raar alleen maar fransen. Na het eten gaan we op de fiets naar het dorp. Er ligt een zwerver in een doos op de stoep zo dronken als een tor. Maar hij is wel instaat om liggend te pissen dat is dan weer knap! Dat ze het toelaten dat hij daat woont want het is tegenover een school.Er komt overal pas na 18.00 leven in de brouwerij. We zijn voor het donker terug.
Dinsdag 17 mei.
We willen douchen maar moeten eerst de sleutel halen van een huisje en mogen daar douchen. Het zal ons een worst wezen. We gaan naar het dorp en bezoeken het Portugeze water reservoir het is niet zo groot als in Istanbul maar wel erg mooi. We zien ook de bovenkant waar de soldaten sliepen en de wapens opgeslagen lagen. We kopen fruit en gaan vis in de haven eten. Wil ( onze reisgids op een velletje papier) schrijft vis uit zakken eten. Nou wij krijgen ze netjes op een schoteltje. Maar het ziet er nog zo als vis uit met ogen vinnen enz dat ik echt effe met verstand op nul aan dit maaltje moet beginnen. Om 12.00 verlaten we de camping en we hoeven niets extra’s te betalen. Het is ook niet druk op de camping dat zal we schelen. We gaan naar Safi. Onderweg stoppen we aan het strand en Chris gaat zwemmen het is wel heel koud held! We vinden in Safi in een keer de camping. We moeten elke keer op campings staan want het is echt verboden en niet echt veilig om vrij te staan wel jammer want langs het strand zien we geweldige plekken. Overdag is daar een bewaker maar na 20.00 uur gaan ze weg en dan ben je aan de goden overgelaten. Het is dus wel erg relax elke dag op een camping. Maar het echte avontuur is er wel een beetje af. Maar onze veiligheid staat voorop! Ik kan zelfs af en toe wassen wat een luxe. In JordaniĆ« heb ik wel eens in een parkje bij een kraan wat moeten wassen omdat we geen schone washandjes meer hadden. Op de camping is een jonge hond die om koekjes komt vragen. Moet gelijk aan Balou denken zou ze er na de vakantie nog zijn? Met tranen in onze ogen hebben we Balou gedag gezegd toen we van huis vertrokken Er loopt ook een pauw rond met een enorm verenkleed maar hij laat het niet zien jammer.

Geen opmerkingen: