Zaterdag 22 mei.
We rijden naar Tiznit maar eerst komen langs een verscholen vissersdorpje. De weg houdt op en je moet te voet 400 meter om in het dorp te komen. De bewoners wonen dus echt geïsoleerd van de bewoonde wereld je kan er alleen met een ezel komen. De vissersboten komen binnen en ze laten ze zo ver mogelijk op de kant komen dan wordt de buitenboord motor er af gehaald en de boot word opgetild met stokken en zo het strand opgedragen. En dit gaat aan de lopende band wat een gedoe. We worden vriendelijke gedag gezegd en ze gaan rustig door met hun werk. Ik moet zeggen dat ik tot nu toe echt geen last heb van de mannen ze kijken wel maar verder niets ook kan ik rustig in een korte broek lopen geen probleem. Ook de vrouwen laten me met rust word niet uitgelachen. De jongeren lopen ook in korte broek dat hebben we in Turkije nooit gezien. In Tiznit vinden we de camping we gaan een rondje dorp en hier zitten ook konijnen in een hok te wachten op de pan. Gelukkig zijn het (sorry) stomme witte konijnen en hoef ik ze niet van de dood te redden. We hebben hier nog geen kip gekocht we hebben lekker een kant en klare in de supermarkt gekocht. In een zilverfabriekje zie ik een mooie ketting maar hij moet 140 euro kosten nou nog effe een nachtje over slapen. Op aanraden van John en Wil gaan we op zoek naar de man met de zonnepanelen. We vinden hem niet maar later gaat Chris nog eens proberen op de fiets en dan lukt het. S avonds komt hij even kijken en hij wil zijn vrije zondag er wel voor opofferen hij wil graag wat verdienen.
Zondag 23 mei.
Om 11.00 zijn we bij de werkplaats en laten we de zonnepaneel plaatsen. Het is even een gedoe waar hij dan moet komen maar na 3 uur werkt het en zijn we helemaal blij. We gaan naar Sidi Ifni dit is een dorp waar tot 1970 Spanjaarden hebben gezeten. De camping is echt heel grappig het heeft een beetje een Mexicaans tintje. We gaan nog even naar de markt / soek in Turkije is een soek overdekte winkeltjes hier is het de weekmarkt. We zien een paar leuke armbanden maar de verkoper is een vreselijke irritante man. Hij wil geen prijs noemen maar we moeten vooral veel stuks kopen dan word de prijs ook aantrekkelijk. Tja wat een logica. Dan blijkt het samen 700 dinar( 70 euro) te zijn is hij helemaal GEK geworden. We lopen weg en dan begint het gedonder of wel afdingen en daar is Chris goed in maar niet heus. Wegwezen en we lopen door en beloven terug te komen. Halverwege de markt staat die Pipo voor ons wat onze prijs is. Nou wegwezen ik loop door maar Chris gaat bakkeleien en uiteindelijk voor 200( 20 euro) mag hij het hebben! Maar of Chris dan niet wat wil ruilen kleding of een cadeautje nou een paar pennen en een typisch delfs blauw potje kan hij krijgen en ls Chris het brengt krijgt hij weer een armbandje erbij wat een handel drijven. We vermoeden dat hij contanten nodig had. Ik koop wat groente en fruit ik mag alles in een afwasteiltje doen en van de grond rapen geweldig. Dan word alles meloen tomaten enz gewogen en blijkt het een prijs te zijn voor 1 euro 20 zijn we klaar. Dat word weer wennen straks bij de Plus thuis. Op de camping hebben we skype en we praten een uur met Bo alles is goed zelfs Balou is er nog PPFFFFF
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten