wat een kou ,we zijn weer thuis bo had alles mooi schoongehouden,de honden waren in topvorm,ze is echt volwassen aan het worden ,we mochten wel weer weg van haar.De post was wel een hele stapel ,de tuin een bende ben er wel even zoet mee maar ik weet wel een goed tuinmannetje?De camper is ook weer leeg en schoon dus even rust. De foto,s zal ik spoedig online zetten.
Ik wil iedereen bedanken die ons gevolgt en gemaild hebben ,ook wil Henk Tan mijn dienstindeler van connexxion weer bedankt voor mijn verlofregeling.Albron is ook medewerkend geweest dus ook bedankt.
chris en monique
dinsdag 3 november 2009
de laatste km
Dinsdag 27 okt. Nog steeds regen.
We proberen dichter bij het centrum te parkeren maar dat lukt niet en het gaat weer regenen dus we beslissen maar om Athene te aten voor wat het is. We rijden dwars door de bergen naar Lavadaki een schattig bergdorp. Aan de winkels te zien komen hier toch veel toeristen door heen. We slapen op een parkeerplaats naast een kerkklok die tot 24.00 slaat en om 7.00 weer opnieuw begint en dan niet alleen om het half uur maar ook elk kwartier een deuntje.
Woensdag 28 okt. Olympische spelen zonder vuur. 8 weken van huis!
Het blijkt vandaag een feestdag te zijn. De NEE MOUSELINE DAG van 1940. Alles is gesloten en er worden in de dorpen op straat gedenkdiensten gehouden. Dus we moeten stoppen en wachten weer eens wat anders dan een kudde schapen op de weg! We komen in Olympus aan het dorp waar de eerste Olympisch spelen zijn gehouden en dan blijkt aan de kassa dat we niet hoeven te betalen. Of het wat met de feestdag te maken heeft weten we niet scheelt weer mooi 18 euro. Er is best nog veel bewaard gebleven en je krijgt een goed beeld hoe het er uit zou hebben gezien. Er moet ook een zwembad zijn geweest maar niet om wedstrijden in te zwemmen dat kwam pas veel later. Er werd toen hard gelopen en wat vechtsporten en iets met paarden en poëzie. We missen de vlam wij vinden eigenlijk dat hier toch een eeuwige vlam zou moeten branden als een soort eerbetoon. In het museum zijn prachtige beelden te zien die ze onder andere in het Olympische gedeelte hebben gevonden. Ik ben ervan onder de indruk Chris iets minder. We gaan in het dorp wat eten want de bakker is ook dicht. We willen proberen om een plekje aan het strand te vinden om te overnachten. We komen in een klein dorpje terecht waar in de haven een kudden aan cruiseschepen liggen heel apart. We kunnen niet bij het strand komen dus gaan we het ergens anders proberen. En dan lukt het pal op het strand er staat nog een camper. Chris gaat nog even zwemmen en dan word het al weer donker. Dat is een nadeel met die wintertijd.
Donderdag 29 okt. De laatste echte vakantie dag. Om 23.59 aan boord in Patra.
Het is mooi weer dus we blijven staan. Ik bagger eerst de camper uit wat een stof elke keer weer. We zonnen, lezen en zwemmen nog wat en om 16.00 gaan we naar Patra kunnen we nog wat boodschappen doen voor op de boot. Er is lastig een bakker te vinden maar na een half uur zoeken lukt het dan toch. Patra is een best groot en veel winkels. De ingang van de haven is even lastig te vinden maar uiteindelijk staan we in line 7 waar Minoan Lines ons aan boord neemt. We varen 36 uur naar Venetie en slapen op het camperdek in ons eigen bedje. Dat is heen ook gelukt en nu terug ziet het ook rooskleurig uit. Dus niet zo als verleden jaar dat gezeik met een andere boot. Het is een mooi schip met gezellige zit hoekjes overal en als de zon schijnt kun je lekker op het dek zitten.
Vrijdag 30 okt. Nog niet zeeziek.
We vermaken ons prima aan boord we zitten nog een paar uur in de zon de wind is wel koud maar hoe kan het ook anders bijna november. Het is raar om naar huis te gaan. Natuurlijk willen we Bo zien en de snoetjes. Balou leeft nog dus Bo heeft haar taak goed gedaan. Maar de kou en weer in de hectiek van het Hollandse leven dat zal wel tegen vallen. We kunnen terug kijken op een hele bijzondere reis we hebben erg veel gezien veel mensen ontmoet. En erg onder de indruk geraakt van het leven in het verre oosten van Turkije, Syrië en Jordanië . We hebben ons constant verbaasd wat de Islam voor invloed heeft op het dagelijks leven. En dan met name voor de vrouwen. Want dat vrouwen niet alleen naar buiten mogen en als 15 jarige worden uitgehuwelijkt kunnen we niet begrijpen . We vragen ons af of het ooit zal veranderen maar we zien het somber in. Want als ze iets doen wat niet mag dan worden de vrouwen zwaar gestraft en zelfs tot de dood toe. Chris is onder de indruk geraakt van het verhaal in Wadie Run dat daar vrouwen soms jaren niet buiten komen. Chris vind een vorm van gijzeling. Ik ben blij dat ik in een land woon waar ik kan doen en laten wat ik wil. Ook is de eerste zorg van de mensen wat en hoeveel heb ik te eten vanavond. En de ‘huizen’ waar ze in wonen. Of zeg maar tenten of krotten niet te geloven.We hadden wat kleine cadeautjes voor kinderen mee maar ik durfde ze niet te geven aan ze want ze willen liever geld om eten te kopen. We hebben veel bij de kraampjes langs de weg inkopen gedaan om zo toch de mensen aan omzet te helpen. En afdingen heb ik alleen in Damascus in de Soek ( bazaar) gedaan en in Side maar daar is het een soort nationale sport geworden. Er is een groot gedeelte langs de kust waar je met je euro betaald in Turkije maar dat is wat ons betreft een heeeel ander Turkije. Hoe geld een mens kan veranderen.
Zaterdag 31okt. Om 9.30 van de boot.
Het blijft heel apart zo dwars met de boot door Venetië varen. We moeten nu nog ruim 1200km rijden maar door Tirol is altijd leuk met die schattige dorpjes. Nu maar hopen dat er niet veel sneeuw ligt. We slapen nog een keer in de camper en het is maar 7 gr om 18.00 dus dat word dichtbij elkaar onder de dekens!
Nog wat grappige cijfers op een rijtje: We hebben 61 keer overnacht 20 keer op een camping en 37 keer vrij en 4 keer op een boot. Gemiddeld aan camping geld per nacht 9 euro.
Het verste punt gereden Aqaba : 6200 km in 4 weken tijd. Totaal 11250km gereden.
We hebben in totaal 71,5 uur gevaren.
We hebben 911 liter diesel getankt. Bijna 1op 13.
We hebben 4 keer een visum moeten kopen: 1 keer Turkije, 2 keer Syrië, 1 keer Jordanië.
We zijn niet een keer echt ziek geweest ja 1 keer aan de ietssiepietsei dunne maar dat mag geen naam hebben. Zou dat iets te maken hebben met ons eigen toiletje? En niet te vaak uit eten.
Zondag 25 okt Altijd al rondjes op een Grieks eiland willen rijden.
De zon schijnt en het is 25 gr. We waren bang dat we in slecht weer terecht zouden komen maar het is nog steeds lekker weer. De Grieken denken er anders over want zij vinden het winter. We komen bij het zwarte strand. Door een uitbarsting van een vulkaan ligt het hier vol met zwarte steentjes. Er zijn ook wat golven de zee is niet echt koud maar een keteltje warm water van Klukkluk is geen overbodige luxe. Er is ook een douche op het strand dus dat komt mooi uit. We raken aan de praat met een Amerikaanse Grieks en ze laat ons wat plekjes op de kaart zien die de moeite waard zijn. En zo komen we in een dorpje terecht waar de huizen heel apart zijn beschilderd. Ze zin eerst helemaal wil gemaakt en toen met een krabber figuren eruit gekrabd. Echt heel apart en hele kleine straatjes de balkonnetjes raken elkaar bijna aan. Wel handig als je de buurvrouw een hand wil geven. Omdat de winkels dicht zijn is er ook geen brood dus bakken we maar appelpannenkoeken. We rijden een mooie route langs de zee en het verbaasd me dat er zoveel en hoge bergen op het eiland zijn. Ook stikt het hier van de kattenecht niet normaal echt overal kom je ze tegen ook hele leuke kleintjes met lange haren. Zo jammer dat ik niet van katten houd. We bezoeken als laatste een verlaten dorpje wat ze helemaal aan het opknappen zijn. En dan moeten we naar de haven om onze boot naar Athene te boeken en het wordt al donker de wintertijd is ingegaan. We koken in de haven en om 22.00 varen we weg. We hebben een stoel in een bioscoopzaal waar de tv aan staat en de lichten branden dat wordt dus lekker slapen.
Maandag 26 okt. Athene, weer oude stenen en regen.
Van af de boot rijden we naar Athene en omdat we zo vroeg zijn kunnen we dicht bij het centrum parkeren er staat een bord met aan beide zijde verboden te parkeren maar het staat vol met auto’s dus we gokken het er maar op. Hoe was het in Griekenland ook al weer er zijn regels gemaakt om te overtreden! Eerst ontbijt en wassen en mijn band plakken van de fiets. Op de fiets blijkt dat we echt heel dicht bij het centrum zitten. We komen bij een replica van een Olympisch stadion terecht en dan gaan we langs het Arkropolis naar een parkje waar je uitzicht heb over de stad. Wat een huizen alles is dicht tegen elkaar gebouwd in de zomer zou er smok hangen nu gelukkig niet maar er komt wel een donkere lucht aan! Er staat ook een heel klein kerkje en er wordt een kerkdienst gehouden en dat kun je buiten volgen omdat er nogal luid door een microfoon wordt gepraat. Van mij mogen ze het hele gebeuren binnen de kerkmuren houden. Dan komt er een kerkelijke optocht langs de mensen dragen kaarsen kransen en beeldjes en gaan naar het kerkje. We kopen bij de bakker Griekse lekkernijen. En zien hoe illegale verkopers op de vlucht slaan als de politie er aan komt en met de zelfde gang weer terug komen als ze weg zijn en meteen weer wat verkopen. We gaan toch maar het Arkroplis in want dit moet je gezien hebben Het is de antieke bovenstad van Athene en de wereld beroemdste. Nu zijn we deze vakantie al heel wat wereldberoemde oude stenen tegen gekomen dus kan dit er ook nog wel bij! We zijn net lekker op dreef met alles te bekijken en dat begint het te regenen . We trekken ons er heel lang niets van aan maar dan houdt het op met zachtjes regen en als we op de fiets terug gaan naar de camper zijn we tot onze onderbroek nat. We zijn ook moe van het niet slapen en de regen bui duurt nog wel even dus gaan we maar een slaapje doen.
we doen iets out of order
Vrijdag 23 okt. Voor we het weten zijn we Turkije uit met de boot!
Via Kussadasi rijden we naar Cesme. Onderweg eten we op het strand en natuurlijk komt er een hond ons pesten helaas hij is te groot om mee te nemen hij heeft een oorbel in met nr 80. We rijden naar Cesme om te informeren of we naar Chios kunnen varen en van Chios naar Athene. En ja hoor het kan.We vertellen de man dat er op internet totaal geen informatie over is. Dat kan kloppen want ze zijn dit jaar pas met dit pondje gestart. Je kon wel als passagier over met een auto was het lastig. Het kost ons ongeveer 160 euro meer maar dan rijden we 1200km minder en 2 dagen langer “vakantie”’. We denken er even over ( echt Hollanders) Als we dit gaan doen betekend het dat we niet naar Cenakkele gaan en bij Bertus en zijn vrouw langs gaan. Maar als we met de boot gaan dan zien we wel weer een ander stukje Griekenland. Dus we gaan morgen maar boeken. We vinden een pension en vragen of we daar misschien kunnen douchen. Er is niemand thuis. De buurman komt vragen wat we willen. We leggen ons “probleem”uit en hij bied aan om zijn douche te gebruiken. Wat een gastvrijheid weer zo onverwachts. We krijgen ook nog appeltjes uit eigen tuin mee. We slapen bij hem voor de deur.
Zaterdag 24 okt. Nog even Turkse boodschappen doen.
We gaan het dorp in en kopen de laatste Turkse boodschappen ook omdat Griekenland duur is. Chris ziet een armband en een ring en laat zich er weer in lullen en koopt weer van alles en ook een armband die ik wel mooi vind maar veel te duur. Ze hebben wel heel lekker ijs in de haven met walnoten en een soort siroop er overheen. Om 17.00 gaan we met de boot naar het Griekse eiland Chesme. Daar komen we in het donker aan en we worden erg gastvrij ontvangen. De douane haalt de hele camper overhoop en wil over in kijken. Op zoek naar? Nadat de camper overhoop is gehaald en 6 keer op het dak had geklopt want dat klinkt erg hol is hij overtuigd. Maar Chris heeft wel de originele tekeningen en papieren moeten laten zien. Maar er is nog een toetje we moeten op de brug wat wie weet zit er nog wat onder de auto! Dus ik vind het wel een leuk grapje dat als hij onder de auto staat om de vuilwatertank even open te zetten!!!!!! We slapen op een parkeerplaats met uitzicht op zee
teer en weer teer
Woensdag 21 okt. 7 weken van huis. De auto onder het asfalt en de afvoer van de camper verstopt.
Vandaag rijden we van Kemer naar Kas. Deze route hadden we verleden jaar ook gereden maar je ziet toch weer hele andere dingen. We willen naar Saklikent Millie park want daar zou mooie kloof zijn. We zijn vroeg in Kas lopen we een rondje door het dorp. In dit dorp staan spaarpotten voor de winkels waar je geld in kan gooien om de straatkatten en honden te steunen. Het valt op dat de katten behoorlijk dik zijn dus het werkt wel. We besluiten om verder te rijden tot het donker is . We zijn het dorp nog niet uit en ja hoor zijn ze de weg aan het asfalteren aan 2 kanten tegelijk . Dus moeten we weer door de teer rijden. We rijden vloekend heel zachtjes om de schade te beperken. We stoppen gelijk wanneer het over is aan de kant van de weg om de camper schoon te maken. Het valt mee Chris komt op een helder idee en smeert de zijkanten in met boter. Dit gaat goed en we krijgen hulp van een hond die de boter plus de teer van de camper likt. Ik probeer hem weg te jagen want ik wil geen moord op mijn geweten hebben. Ik voer hem maar wat oud brood. We komen 8 km voor de kloof aan bij een benzinepomp waar we slapen want door donker rijden is in Turkije geen goed plan. Dan komen we er achter dat de afvoer van de keukenkraan verstopt zit shit. We bedenken hoe we dit kunnen oplossen maar na een paar pogingen nog steeds geen succes. Dan komt Chris op het idee om de slang van het water die voor de deur ligt te gebruiken omdat daar veel druk op zit. De eerste poging gaat goed maar toen de tweede keer de kraan open ging was ik gelijk gedoucht. Maar de afvoer loopt weer.
Donderdag 22 okt. Koude voetjes. Groente kopen bij de kapper. Slapen in een Engels shit hole!
We zijn vroeg bij de kloof we betalen 8 tl entree en lopen door een prachtige kloof van 18km lang de langste kloof van Turkije. En zo diep de zon bereikt nooit het water. We moeten oversteken door het water wat tot onze bovenbenen komt en het water is koud en krachtig dus de kunst is om niet te vallen. We redden het naar de overkant en lopen ongeveer 2 km door het water. Dan komen we bij een piep klein watervalletje en ik ga niet verder Chris wel maar stuit op een grote waterval en moet ook terug want anders word de fotocamera nat. Het water is zo koud je moet er gewoon van plassen! We kleden ons gauw om bij de camper en gaan de zon opzoeken om warm te worden. We drinken koffie in een tuin met hangmatten en leuke zitjes boven de rivier. We raken aan de praat met de baas en blijkt dat we daar met de camper kunnen staan. Daar hebben we nu geen tijd voor maar zeker de moeite waard om te onthouden. We eten in het dorp een visje met aardappelen en rauwkost. We zitten op kussens met een klein tafeltje heel grappig net Romeinen. Komt goed uit voor Chris want die gedraagt zich de hele vakantie al als een Romein. We kopen nog wat groente maar de man van het winkeltje is niet te vinden dan komt de kapper naar ons toe belt met de groenteman en we betalen. We vermoeden dat de groenteboer vroeg wat kopen ze dan. Het antwoord was oh wat tomaten, peren, uien, paprika en een meloen. Ohhh doe maar 5 tl. Wat een land! We rijden naar Didim en daar zoeken we het strand om daar te overnachten. We komen niet echt bij het strand en parkeren in de buurt. Na het eten lopen we het dorp nog even in en dan komen we tot de ontdekking dat er alleen maar Engelse zitten en dat je in ponden kan betalen. En dat ze er allemaal een eigen appartement hebben ze noemen het ook wel klein Engeland gatver het moet niet gekker worden. Maar ik koop er wel een leuke rosé sweater .
Vandaag rijden we van Kemer naar Kas. Deze route hadden we verleden jaar ook gereden maar je ziet toch weer hele andere dingen. We willen naar Saklikent Millie park want daar zou mooie kloof zijn. We zijn vroeg in Kas lopen we een rondje door het dorp. In dit dorp staan spaarpotten voor de winkels waar je geld in kan gooien om de straatkatten en honden te steunen. Het valt op dat de katten behoorlijk dik zijn dus het werkt wel. We besluiten om verder te rijden tot het donker is . We zijn het dorp nog niet uit en ja hoor zijn ze de weg aan het asfalteren aan 2 kanten tegelijk . Dus moeten we weer door de teer rijden. We rijden vloekend heel zachtjes om de schade te beperken. We stoppen gelijk wanneer het over is aan de kant van de weg om de camper schoon te maken. Het valt mee Chris komt op een helder idee en smeert de zijkanten in met boter. Dit gaat goed en we krijgen hulp van een hond die de boter plus de teer van de camper likt. Ik probeer hem weg te jagen want ik wil geen moord op mijn geweten hebben. Ik voer hem maar wat oud brood. We komen 8 km voor de kloof aan bij een benzinepomp waar we slapen want door donker rijden is in Turkije geen goed plan. Dan komen we er achter dat de afvoer van de keukenkraan verstopt zit shit. We bedenken hoe we dit kunnen oplossen maar na een paar pogingen nog steeds geen succes. Dan komt Chris op het idee om de slang van het water die voor de deur ligt te gebruiken omdat daar veel druk op zit. De eerste poging gaat goed maar toen de tweede keer de kraan open ging was ik gelijk gedoucht. Maar de afvoer loopt weer.
Donderdag 22 okt. Koude voetjes. Groente kopen bij de kapper. Slapen in een Engels shit hole!
We zijn vroeg bij de kloof we betalen 8 tl entree en lopen door een prachtige kloof van 18km lang de langste kloof van Turkije. En zo diep de zon bereikt nooit het water. We moeten oversteken door het water wat tot onze bovenbenen komt en het water is koud en krachtig dus de kunst is om niet te vallen. We redden het naar de overkant en lopen ongeveer 2 km door het water. Dan komen we bij een piep klein watervalletje en ik ga niet verder Chris wel maar stuit op een grote waterval en moet ook terug want anders word de fotocamera nat. Het water is zo koud je moet er gewoon van plassen! We kleden ons gauw om bij de camper en gaan de zon opzoeken om warm te worden. We drinken koffie in een tuin met hangmatten en leuke zitjes boven de rivier. We raken aan de praat met de baas en blijkt dat we daar met de camper kunnen staan. Daar hebben we nu geen tijd voor maar zeker de moeite waard om te onthouden. We eten in het dorp een visje met aardappelen en rauwkost. We zitten op kussens met een klein tafeltje heel grappig net Romeinen. Komt goed uit voor Chris want die gedraagt zich de hele vakantie al als een Romein. We kopen nog wat groente maar de man van het winkeltje is niet te vinden dan komt de kapper naar ons toe belt met de groenteman en we betalen. We vermoeden dat de groenteboer vroeg wat kopen ze dan. Het antwoord was oh wat tomaten, peren, uien, paprika en een meloen. Ohhh doe maar 5 tl. Wat een land! We rijden naar Didim en daar zoeken we het strand om daar te overnachten. We komen niet echt bij het strand en parkeren in de buurt. Na het eten lopen we het dorp nog even in en dan komen we tot de ontdekking dat er alleen maar Engelse zitten en dat je in ponden kan betalen. En dat ze er allemaal een eigen appartement hebben ze noemen het ook wel klein Engeland gatver het moet niet gekker worden. Maar ik koop er wel een leuke rosé sweater .
Abonneren op:
Posts (Atom)
