Donderdag 26 april
Vandaag naar Rabat. Dit wordt een drama. Er is een tunnel gekomen en die missen we in eerste instantie om op de parkeerplaats te komen waar we de weg vandaan weten. We gaan dwalen en het wordt er niet gezelliger op. Uiteindelijk vinden we een parkeerplaats. We lopen door de Medina en kopen yoghurt met vers fruit we eten er 1 op en nemen er mee naar de camper. We gaan naar het Mausoleum waar de vader van de huidige Koning ligt er is een wacht en veel pracht en praal. We gaan toch laat in de middag rijden en we weten dat er geen campings in de buurt zijn we gokken het erop. We komen in Khemisset aan en gaan boodschappen doen. In de supermarkt hoor in een jochie Nederlands praten en zie ik een blonde vader en een Marokkaanse moeder we vragen hun of zij een plek weten waar we veilig kunnen overnachten. Waar we op hopen gebeurd en we mogen bij haar vader voor de deur staan. We drukken ze op het hart dat we alles aan boord hebben en niets nodig hebben. We mogen alleen voor de deur staan als we op z’n minst thee komen drinken en heel veel koekjes eten. Oké Het blijk een Belg te zijn Chris die met Sandra een Marokkaanse vrouw is getrouwd ze wonen in België en zijn nu op familie bezoek ze heeft 2 zussen een tweeling en 1 broer. Na 6 nee tegen een maaltijd zeggen gaan we terug naar de camper. Er komt family voor Sandra eten en daar hebben wij niets te zoeken. We zijn dood moe en gaan slapen.
Vrijdag 27 april.
Om 4 uur in de ochtend schreeuwt de Iman de oproep voor gebed. Maakt ons niets uit alleen het lijkt wel of er 100 moskeeën in het dorp staan. We draaien ons nog maar eens om. Natuurlijk eerst ontbijt en koffie! We praten nog wat en dan wil de family de camper zien want ze snappen er niets van hoe en waar we slapen eten plassen enz! Na een rond leiding mogen we gaan rijden. Wat een lieve mensen. Sandra verteld nog dat ze al 2 jaar aan het proberen is om haar ouders op vakantie naar België te krijgen. Dit blijkt nu erg lastig te zijn . Zij moet financieel gerand staan enz. We hopen dat het nu wel gaat lukken zodat ze haar ouders kunnen zien waar ze nu woont. We gaan rijden richting Meknes . Midden in Meknes gaan we op een parkeerplaats staan waar we ook kunnen blijven slapen. Er is veel dicht het is vrijdag. We lunchen in de camper en doen een dutje. Chris laat zijn schoenen poetsen en later in de middag gaan we naar het mausoleum niet echt heel bijzonder . Er is een museum waar een grootvizier in heeft gewoond. Aardig paleisje. S ’avonds is er een concert maar dat blijkt een zanggroep te zijn die een erg hoog E.O gehalte heeft we luisteren/kijken 2 liedjes en gaan dan terug naar de camper.
Zaterdag 28 april.
We rijden in 1 keer naar Martil we willen nog heel graag 2 dagen strand alleen het weer werkt weer niet mee. We komen langs Chefcouen we eten daar wat maar de dorpelingen zijn erg vervelend het is te rustig voor ze dus vallen ze iedereen lastig. Jammer want we vinden dit een leuk dorpje. We eten wat en rijden toch maar door naar Martil. Als we aan komen is de cirkel rond en zijn we na ruim 6 weken weer terug waar we zijn begonnen. Het voelt als 6 dagen! En de vakantie is bijna voorbij.
Zondag 29 april.
REGEN REGEN REGEN . We worden er stront chagrijnig van. We hebben stroom dus maar klooien op de laptop. Dan komt er een groep Nederlanders aan en dan is het lachen de wielen draaien nog en hup een run naar de stroom paal. Dus er loopt er een man naar de stroom paal en hup onze stekker eruit! PARDON! Dus ik gooi de schuif deur open en vraag Meneer wilt u mijn stekker erin laten zitten! HHHHUUUUUUU OH SORRY. Tjonge wat een sukkel zal je niet thuis zijn aso. Dan gaan ze klooien om hun campers van water te voorzien. ( volgens mij kun je gewoon met de camper naar het kraantje rijden ipv 6 slangen uitleggen. Oohhh neee ik snap het al dan ben je te laat voor de stroompaal!) Wat een stel camperaars! Eindelijk is het droog en gaan we het dorpje in we verbazen ons hoe leuk het dorpje is we waren nooit verder dan het strand geweest . We kopen lekkere koekjes en hebben een leuk gesprek met de eigenaar van de bakker die Engels spreekt. We lopen terug maar verdwalen een beetje. Nou goeie oefening voor de Nijmeegse ( oja dat moet ook nog) Terug bij de camper kunnen we nog even van de zon genieten.
Maandag 30 april leve de koningin!
Het weer blijft slecht dus we gaan naar de boot. We kopen eerst nog koekjes en ontbijt bij het bakkertje. 2 zakken vol voor 3 euro. Het duurt langer dan verwacht om bij de boot te komen en dan moeten we eerst de tickets activeren. Fijn dat dat zo keurig staat aangegeven. Niet dus . Draaien en op zoek naar een loketje. Daar duurt het ook erg lang en dan eindelijk richting douane nog 5 minuten voor de boot vertrekt! Dan moeten we de camper uit en de paspoorten inleveren er gaat en scan over de camper om verstekelingen te ontdekken en evt drugs op te sporen. De kist met boodschappen moet open maar niets te vinden dan mogen we door rijden. Dan nog de boot vinden en hup de achterwielen zijn er nog niet op of het luik gaat dicht. We staan vooraan en kunnen er weer als eerste af. Wat een tijd winst. Het is 11 uur en we moeten nog ontbijten dus dan maar de snoeperijen mee naar boven. W e kopen koffie voor 4 euro! Welkom in Europa!
Vandaag naar Rabat. Dit wordt een drama. Er is een tunnel gekomen en die missen we in eerste instantie om op de parkeerplaats te komen waar we de weg vandaan weten. We gaan dwalen en het wordt er niet gezelliger op. Uiteindelijk vinden we een parkeerplaats. We lopen door de Medina en kopen yoghurt met vers fruit we eten er 1 op en nemen er mee naar de camper. We gaan naar het Mausoleum waar de vader van de huidige Koning ligt er is een wacht en veel pracht en praal. We gaan toch laat in de middag rijden en we weten dat er geen campings in de buurt zijn we gokken het erop. We komen in Khemisset aan en gaan boodschappen doen. In de supermarkt hoor in een jochie Nederlands praten en zie ik een blonde vader en een Marokkaanse moeder we vragen hun of zij een plek weten waar we veilig kunnen overnachten. Waar we op hopen gebeurd en we mogen bij haar vader voor de deur staan. We drukken ze op het hart dat we alles aan boord hebben en niets nodig hebben. We mogen alleen voor de deur staan als we op z’n minst thee komen drinken en heel veel koekjes eten. Oké Het blijk een Belg te zijn Chris die met Sandra een Marokkaanse vrouw is getrouwd ze wonen in België en zijn nu op familie bezoek ze heeft 2 zussen een tweeling en 1 broer. Na 6 nee tegen een maaltijd zeggen gaan we terug naar de camper. Er komt family voor Sandra eten en daar hebben wij niets te zoeken. We zijn dood moe en gaan slapen.
Vrijdag 27 april.
Om 4 uur in de ochtend schreeuwt de Iman de oproep voor gebed. Maakt ons niets uit alleen het lijkt wel of er 100 moskeeën in het dorp staan. We draaien ons nog maar eens om. Natuurlijk eerst ontbijt en koffie! We praten nog wat en dan wil de family de camper zien want ze snappen er niets van hoe en waar we slapen eten plassen enz! Na een rond leiding mogen we gaan rijden. Wat een lieve mensen. Sandra verteld nog dat ze al 2 jaar aan het proberen is om haar ouders op vakantie naar België te krijgen. Dit blijkt nu erg lastig te zijn . Zij moet financieel gerand staan enz. We hopen dat het nu wel gaat lukken zodat ze haar ouders kunnen zien waar ze nu woont. We gaan rijden richting Meknes . Midden in Meknes gaan we op een parkeerplaats staan waar we ook kunnen blijven slapen. Er is veel dicht het is vrijdag. We lunchen in de camper en doen een dutje. Chris laat zijn schoenen poetsen en later in de middag gaan we naar het mausoleum niet echt heel bijzonder . Er is een museum waar een grootvizier in heeft gewoond. Aardig paleisje. S ’avonds is er een concert maar dat blijkt een zanggroep te zijn die een erg hoog E.O gehalte heeft we luisteren/kijken 2 liedjes en gaan dan terug naar de camper.
Zaterdag 28 april.
We rijden in 1 keer naar Martil we willen nog heel graag 2 dagen strand alleen het weer werkt weer niet mee. We komen langs Chefcouen we eten daar wat maar de dorpelingen zijn erg vervelend het is te rustig voor ze dus vallen ze iedereen lastig. Jammer want we vinden dit een leuk dorpje. We eten wat en rijden toch maar door naar Martil. Als we aan komen is de cirkel rond en zijn we na ruim 6 weken weer terug waar we zijn begonnen. Het voelt als 6 dagen! En de vakantie is bijna voorbij.
Zondag 29 april.
REGEN REGEN REGEN . We worden er stront chagrijnig van. We hebben stroom dus maar klooien op de laptop. Dan komt er een groep Nederlanders aan en dan is het lachen de wielen draaien nog en hup een run naar de stroom paal. Dus er loopt er een man naar de stroom paal en hup onze stekker eruit! PARDON! Dus ik gooi de schuif deur open en vraag Meneer wilt u mijn stekker erin laten zitten! HHHHUUUUUUU OH SORRY. Tjonge wat een sukkel zal je niet thuis zijn aso. Dan gaan ze klooien om hun campers van water te voorzien. ( volgens mij kun je gewoon met de camper naar het kraantje rijden ipv 6 slangen uitleggen. Oohhh neee ik snap het al dan ben je te laat voor de stroompaal!) Wat een stel camperaars! Eindelijk is het droog en gaan we het dorpje in we verbazen ons hoe leuk het dorpje is we waren nooit verder dan het strand geweest . We kopen lekkere koekjes en hebben een leuk gesprek met de eigenaar van de bakker die Engels spreekt. We lopen terug maar verdwalen een beetje. Nou goeie oefening voor de Nijmeegse ( oja dat moet ook nog) Terug bij de camper kunnen we nog even van de zon genieten.
Maandag 30 april leve de koningin!
Het weer blijft slecht dus we gaan naar de boot. We kopen eerst nog koekjes en ontbijt bij het bakkertje. 2 zakken vol voor 3 euro. Het duurt langer dan verwacht om bij de boot te komen en dan moeten we eerst de tickets activeren. Fijn dat dat zo keurig staat aangegeven. Niet dus . Draaien en op zoek naar een loketje. Daar duurt het ook erg lang en dan eindelijk richting douane nog 5 minuten voor de boot vertrekt! Dan moeten we de camper uit en de paspoorten inleveren er gaat en scan over de camper om verstekelingen te ontdekken en evt drugs op te sporen. De kist met boodschappen moet open maar niets te vinden dan mogen we door rijden. Dan nog de boot vinden en hup de achterwielen zijn er nog niet op of het luik gaat dicht. We staan vooraan en kunnen er weer als eerste af. Wat een tijd winst. Het is 11 uur en we moeten nog ontbijten dus dan maar de snoeperijen mee naar boven. W e kopen koffie voor 4 euro! Welkom in Europa!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten