Maandag 23 april
We hebben nog internet dus eerst even met Ma bellen om haar met haar verjaardag te feliciteren. We rijden naar Essauria het hippie dorp. Onderweg komen we een markt tegen en kopen een kilo makreel voor 20 euro cent niet gerookt maar wel vers. Als we in het dorp aankomen staat een harde wind en de zee bonkt tegen de rotsen aan. De man die we twee jaar geleden sokken hebben gegeven loopt er ook weer rond en hij herkent Chris we hebben nog sokken dus hij heeft geluk. Er komen ook 2 vrouwen vragen of we geld kunnen wisselen ze hebben euro munten gekregen en kunnen hier niets mee. Ik snap de toeristen niet die dit doen we wisselen en ik geef de vrouw ook bananen mee ze is zwanger en ze ziet er uit of ze wel wat extra’s kan gebruiken. In het dorp lopen ook veel vrouwen te bedelen dit was verleden keer toch niet zo. We hebben gemengde gevoelens we kunnen best wat muntjes missen maar zou het niet beter zijn als deze vrouwen aan het werk gaan. In onze beleving is er best nog wel wat te doen er ligt genoeg rotzooi overal maar gemeenten werk kennen ze hier niet zo lijkt het. In Fes hebben we wel vrouwen zien straatvegen dus het kan wel. We lopen het dorpje door en zien toch weer veel nieuwe dingen. We rijden naar een camping die naar de weg naar Marrakech ligt en daar is een grappig toiletgebouw. Een rond gebouw met aan de buitenkant de douch en w.c en in de binnenring de afwas bakken. We grillen de makreel en maken er Paella van best lekker er zijn ineens erg veel katten in de buurt!
Dinsdag 24 april
We rijden binnendoor en niet langs de kust naar El Jadida het Portugese dorp. Onderweg komen we veel marktjes tegen en we blijven ons verbazen hoe veel rotzooi ze er verkopen. Het is wel een beleving op de markt. Er is een komen en gaan van ezeltjes met karren vol handel. Er is zelfs langs de weg waar wij rijden een ezel pad aangelegd zodat deze niet op de openbarenweg hoeven te lopen. Dit is wel veiliger. Als we langs de kant van de weg wat gaan eten komt er een jongen voorzichtig kijken hij vraagt nergens om en of hij nu gestuurd is of echt benieuwd was of alles goed met ons is? We Geven hem wat snoep en weg is hij weer. De camping is nog steeds 1 grote bende lees: geen douche of toilet. De gemeente wil geen geld investeren. Wat erg dom is want het dorpje is prachtig met Portugees waterbassin. En de stadsmuren zijn ook mooi. We lopen naar het dorp en eten iets lekkers van de bakker ik kies kip in bladerdeeg met anijspoeder Chris gaat voor iets “ veiligs” maar wil dan wel altijd even proeven om evt later dat ook een keer te eten ( held!) We eten het op ,op een bankje in het park en daar zijn mannen op de stoep een spel aan het spelen met dobbelen of zo iets. Het is een rotzooitje in het parkje en daarom gooi ik heel demostatief mijn papiertjes in de prullenbak. We gaan het ander deel van het dorp in en zien en zien toch weer nieuwe dingen. 2 jaar geleden waren we ook al onder de indruk van dit dorpje. Er is voetbal op de tv en we horen de eerste helft als we langs de winkeltjes en eettentjes lopen. De tweede helft gaan we ergens eten om de wedstrijd te kunnen zien. 2-2 wordt het uiteindelijk Het eten was lekker en kost weer niet veel. We zullen in Europa erg aan de prijzen moeten wennen.
Woensdag 25 april 6 weken van huis!
We gaan met de camper naar het dorp want we willen om 12.00 uur naar het Portugees waterbassin want dan staat de zon hoog en krijg je de mooiste foto’s. ZON? Nu even niet! We gaan naar binnen en ondanks dat we weten hoe het eruit ziet blijft het prachtig. We zijn de foto’s van 2010 kwijt geraakt door de inbraak in de camper dus Chris wilde perse hier naar terug om nieuwe foto’s te maken. Dus er worden veel kiekjes gemaakt en dan gaan we weer naar buiten. Daar komen we bij de camper 2 backpakkers tegen. Net met de bus uit Cassablanca. We luisteren naar hun verhalen laat ik het zo zeggen ze zijn meteen slachtoffer van alle scenario’s geworden waar iedereen voor gewaarschuwd wordt. Dus we geven ze les 1 in reizen. We laten ze op de kaart zien wat erg interessant is om heen te gaan. We laten ze op de laptop een berichtje naar huis sturen en we geven ons adres voor als ze in Nederland komen. Nu kan ik zeggen tot nu toe niets van ze gehoord. We gaan veel later dan de planning rijden. We eten ergens aan het strand. We rijden door Cassablanca het is druk maar het gaat goed we zoeken de camping en blijkt dat we daar al eens gestaan hebben en 2 Duitse motorrijders hebben geholpen. Lekkere warme douch en even met het thuisfront gesproken.
We hebben nog internet dus eerst even met Ma bellen om haar met haar verjaardag te feliciteren. We rijden naar Essauria het hippie dorp. Onderweg komen we een markt tegen en kopen een kilo makreel voor 20 euro cent niet gerookt maar wel vers. Als we in het dorp aankomen staat een harde wind en de zee bonkt tegen de rotsen aan. De man die we twee jaar geleden sokken hebben gegeven loopt er ook weer rond en hij herkent Chris we hebben nog sokken dus hij heeft geluk. Er komen ook 2 vrouwen vragen of we geld kunnen wisselen ze hebben euro munten gekregen en kunnen hier niets mee. Ik snap de toeristen niet die dit doen we wisselen en ik geef de vrouw ook bananen mee ze is zwanger en ze ziet er uit of ze wel wat extra’s kan gebruiken. In het dorp lopen ook veel vrouwen te bedelen dit was verleden keer toch niet zo. We hebben gemengde gevoelens we kunnen best wat muntjes missen maar zou het niet beter zijn als deze vrouwen aan het werk gaan. In onze beleving is er best nog wel wat te doen er ligt genoeg rotzooi overal maar gemeenten werk kennen ze hier niet zo lijkt het. In Fes hebben we wel vrouwen zien straatvegen dus het kan wel. We lopen het dorpje door en zien toch weer veel nieuwe dingen. We rijden naar een camping die naar de weg naar Marrakech ligt en daar is een grappig toiletgebouw. Een rond gebouw met aan de buitenkant de douch en w.c en in de binnenring de afwas bakken. We grillen de makreel en maken er Paella van best lekker er zijn ineens erg veel katten in de buurt!
Dinsdag 24 april
We rijden binnendoor en niet langs de kust naar El Jadida het Portugese dorp. Onderweg komen we veel marktjes tegen en we blijven ons verbazen hoe veel rotzooi ze er verkopen. Het is wel een beleving op de markt. Er is een komen en gaan van ezeltjes met karren vol handel. Er is zelfs langs de weg waar wij rijden een ezel pad aangelegd zodat deze niet op de openbarenweg hoeven te lopen. Dit is wel veiliger. Als we langs de kant van de weg wat gaan eten komt er een jongen voorzichtig kijken hij vraagt nergens om en of hij nu gestuurd is of echt benieuwd was of alles goed met ons is? We Geven hem wat snoep en weg is hij weer. De camping is nog steeds 1 grote bende lees: geen douche of toilet. De gemeente wil geen geld investeren. Wat erg dom is want het dorpje is prachtig met Portugees waterbassin. En de stadsmuren zijn ook mooi. We lopen naar het dorp en eten iets lekkers van de bakker ik kies kip in bladerdeeg met anijspoeder Chris gaat voor iets “ veiligs” maar wil dan wel altijd even proeven om evt later dat ook een keer te eten ( held!) We eten het op ,op een bankje in het park en daar zijn mannen op de stoep een spel aan het spelen met dobbelen of zo iets. Het is een rotzooitje in het parkje en daarom gooi ik heel demostatief mijn papiertjes in de prullenbak. We gaan het ander deel van het dorp in en zien en zien toch weer nieuwe dingen. 2 jaar geleden waren we ook al onder de indruk van dit dorpje. Er is voetbal op de tv en we horen de eerste helft als we langs de winkeltjes en eettentjes lopen. De tweede helft gaan we ergens eten om de wedstrijd te kunnen zien. 2-2 wordt het uiteindelijk Het eten was lekker en kost weer niet veel. We zullen in Europa erg aan de prijzen moeten wennen.
Woensdag 25 april 6 weken van huis!
We gaan met de camper naar het dorp want we willen om 12.00 uur naar het Portugees waterbassin want dan staat de zon hoog en krijg je de mooiste foto’s. ZON? Nu even niet! We gaan naar binnen en ondanks dat we weten hoe het eruit ziet blijft het prachtig. We zijn de foto’s van 2010 kwijt geraakt door de inbraak in de camper dus Chris wilde perse hier naar terug om nieuwe foto’s te maken. Dus er worden veel kiekjes gemaakt en dan gaan we weer naar buiten. Daar komen we bij de camper 2 backpakkers tegen. Net met de bus uit Cassablanca. We luisteren naar hun verhalen laat ik het zo zeggen ze zijn meteen slachtoffer van alle scenario’s geworden waar iedereen voor gewaarschuwd wordt. Dus we geven ze les 1 in reizen. We laten ze op de kaart zien wat erg interessant is om heen te gaan. We laten ze op de laptop een berichtje naar huis sturen en we geven ons adres voor als ze in Nederland komen. Nu kan ik zeggen tot nu toe niets van ze gehoord. We gaan veel later dan de planning rijden. We eten ergens aan het strand. We rijden door Cassablanca het is druk maar het gaat goed we zoeken de camping en blijkt dat we daar al eens gestaan hebben en 2 Duitse motorrijders hebben geholpen. Lekkere warme douch en even met het thuisfront gesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten