zondag 20 juni 2010

slecht nieuws

Donderdag 17 juni.
We rijden verder binnendoor en het is een prachtige route alleen schiet het niet echt op. Maar we hebben geen haast en we hadden eigenlijk op mooi weer gerekend zodat we nog een dagje lekker in de zon kunnen zitten. Maar het wordt niet warmer dan 15 gr. We eten net voor Parijs en gaan dan om 21.00 door Parijs heen zodat het niet zo druk is. We slapen in Senlis op een parkeerplaats.
Vrijdag 18 juni.
We kopen ons ontbijtje bij een bakker waar we wel vaker brood hebben gehaald wel grappig dat we toch om de zelfde adresjes terug komen. Jammer dat het nog geen patat tijd is want 80km verderop zit een lekkere frietkot . We twijfelen of we in Nederland eerst gelijk de cabrio op halen dan hebben we dat maar vast gehad. Eerst maar Antwerpen door. En dan gaat de telefoon en krijgen we Bo helemaal overstuur aan de lijn. Ze heeft Balou dood gevonden. Ze had al gezegd dat ze heel erg slecht was de laatste 2 dagen en dat ze haar moest op tillen om voor de deur te laten plassen. Maar omdat we snel zouden thuis komen wilde ze op ons wachten. Maar Balou dacht er anders over. In de auto de begraafplaats gebeld en om 19.00 vanavond kunnen we haar begraven. Wat een thuis komst. Maar wat fijn dat we haar zelf hebben mogen begraven 16 jaar oud is onze Bearded Collie, Balou Twisters Sundance geworden en in vergelijking met de beesten in Marokko heeft ze als een prinses op de erwt geleefd. Maar we missen haar wel . We struikelen niet meer honderd keer per dag over haar we kunnen rustig eten geen geduw met een neus tegen je been omdat ze wel een hapje mee wil eten. Campina zal wel een omzet daling gaan meemaken want ze kreeg elke dag een lepel vanille vla!
Babs gaat mee naar de begraafplaats en dat is maar goed ook. Thuis heeft ze niet een keer aan Balou gesnuffeld maar op het moment dat we Balou in het grafje tillen wil ze alles besnuffelen we hebben haar de tijd gegeven en daarna het zand er op gelegd een mooi bloemetje had de man van de begraafplaats nog geplukt en een kaarsje er op. Nou we hebben er een goed gevoel bij dat we het zo hebben kunnen doen. Het is raar als we naar huis rijden ik achterin in een camper die al half is uitgepakt en nog naar vakantie ruikt, met een lege hondenmand en met Babs met Bo voorin.

Geen opmerkingen: